W sytuacji, w której strona jest zastępowana przez kwalifikowanego pełnomocnika procesowego, przepisy art. 168 § 1 w związku z art. 169 § 2 k.p.c. nie wymagają uprawdopodobnienia, że pełnomocnik, którego zachowanie doprowadziło do uchybienia terminowi, był całkowicie pozbawiony możliwości przejawiania jakiejkolwiek aktywności. Wystarczające jest uprawdopodobnienie okoliczności faktycznych, w świetle

1. W dobrej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo błędnie przypuszcza, że prawo to mu przysługuje, jeśli tylko owo błędne przypuszczenie w danych okolicznościach sprawy uznać należy za usprawiedliwione. Z kolei w złej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że prawo to mu nie przysługuje albo też ten, kto wprawdzie nie ma świadomości, co do nieprzysługiwania

1. Gdy toczy się bowiem spór o stwierdzenie nabycia prawa własności nieruchomości przez zasiedzenie, Skarb Państwa reprezentuje Agencja i ma on własny interes w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. wzięcia udziału w tym postępowaniu. 2. Zasiedzenie polega na nabyciu prawa własności przez nieuprawnionego posiadacza na skutek faktycznego wykonywania tego prawa w ciągu w ciągu oznaczonego w ustawie terminu.

Niezaskarżalne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku sądu drugiej instancji może być poddane kontroli Sądu Najwyższego na podstawie art. 380 k.p.c. przy rozpoznawaniu zażalenia na kończące postępowanie postanowienie odrzucające wniosek o doręczenie uzasadnienia wyroku, miało bowiem niewątpliwie wpływ na to rozstrzygnięcie. Warunkiem