Nie można przyjąć, że wniosek strony o doręczenie tylko "odpisu wyroku" nie podlega żadnemu badaniu (wykładni) w zakresie świadomości, woli i celu działania strony.

Powództwo opozycyjne oparte na art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c. jest dopuszczalne, o ile nie występują przeszkody w postaci niedopuszczalności drogi sądowej, powagi rzeczy osądzonej lub zawisłości sporu. Dłużnik nie może w drodze tego powództwa zmierzać do wzruszenia prawomocnego rozstrzygnięcia sądu stanowiącego tytuł egzekucyjny, ale może przeczyć treści innych tytułów egzekucyjnych, których nie chroni

Wynikający z art. 384 k.p.c. zakaz reformationis in peius dotyczy zakazu zmiany na niekorzyść strony skarżącej orzeczenia co do istoty sprawy (merytorycznego), a więc gdy uchylenie lub zmiana wyroku prowadzą do wydania mniej korzystnego orzeczenia merytorycznego.

W ustawie abolicyjnej ustawodawca, określając warunki umorzenia należności powstałych z tytułu nieopłaconych składek, posługuje się zwrotem o "nieposiadaniu niepodlegających umorzeniu składek". W świetle treści całej ustawy nie budzi wątpliwości, że chodzi o składki nieopłacone w ustawowym terminie (wraz z pozostałymi wymienionymi w art. 1 ust. 10 tej ustawy abolicyjnej należnościami) i to według stanu

Złożenie przez osobę, która przegrała sprawę, niebędącą prawnikiem, wniosku o nadesłanie odpisu wyroku, powinno z reguły prowadzić do oceny, że wniosek taki zawiera żądanie nadesłania wyroku z uzasadnieniem; szczególnie, gdy z pisma strony wynika jej nieporadność. Taka wykładnia art. 328 § 1 k.p.c. koreluje z zawartą w art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej zasadą zaufania obywatela do państwa