Sprawa, w której spór dotyczy tego, czy adresat decyzji organu rentowego jest płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne, dotyczy przedmiotowo obowiązku uiszczania tych składek, a nie podlegania ubezpieczeniu. Sprawa taka nie należy do kategorii spraw wymienionych w art. 3982 § 1 zdanie drugie k.p.c., a o dopuszczalności skargi kasacyjnej decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia.

Użycie w art. 168 § 1 k.p.c. sformułowania "bez swojej winy" oznacza, że chodzi w nim o przyczynę obiektywną, która wyklucza zachowanie terminu procesowego, a ocena jej zaistnienia wymaga uwzględnienia obiektywnego miernika staranności, przy czym od zawodowego pełnomocnika wymagany jest jej wyższy stopień.

Skoro mimo odroczenia utraty mocy niekonstytucyjnego przepisu, nie może on stanowić podstawy orzekania przez Sąd, to również orzeczenie o niekonstytucyjności stanowi podstawę do wznowienia postępowania z art. 4011 k.p.c. Orzeczenia sądowe nie mogą bowiem opierać się na prawie, co do którego stwierdzona została niezgodność z Konstytucją.