Użyte w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) pojęcia nieostre, tj. niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, wymagają skonkretyzowania w postaci argumentacji strony skarżącej, względnie gdy okaże się to konieczne, zobrazowania opisanej we wniosku sytuacji

Brak jest dostatecznych podstaw do odmowy zasądzenia obrońcy kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu po uprawomocnieniu się orzeczenia, niezależnie od tego, czy jest to obrońca wyznaczony na podstawie art. 78 § 1 k.p.k. w celu podjęcia czynności określonych w art. 84 § 3 k.p.k., czy też obrońca wyznaczony na wcześniejszym etapie postępowania, który swą legitymację do działania także

Skarb Państwa nie jest stroną postępowania sądowoadministracyjnego. Uczestnictwo organu w postępowaniu stanowi konsekwencję przyznania mu kompetencji do wydania określonego aktu administracyjnego. Organ broni w postępowaniu legalności wydanego przez siebie aktu. Udział organu w postępowaniu przed sadem administracyjnym stanowi tym samym realizację władczej funkcji państwa w sferze imperium, nie zaś

Strona występująca na drogę postępowania sądowego winna mieć świadomość obowiązku ponoszenia kosztów tego postępowania i wnosząc o zwolnienie z tego obowiązku uprawdopodobnić w sposób wiarygodny i rzetelny, że zachodzą przesłanki do uwzględnienia wniosku.