Orzeczenia

Orzeczenie
05.01.2011

Nie można (…) jednoznacznie (…) przyjąć, że podobieństwo popełnianych przestępstw zawsze stanowi okoliczność łagodzącą w sprawie, ponieważ może również świadczyć o niepoprawności sprawcy i jego konsekwencji, czy wręcz premedytacji w dążeniu do łamania porządku prawnego. Z tych względów, nie sposób przyjąć, że sąd rejonowy, a w ślad za nim sąd okręgowy w sposób rażący naruszył przepisy prawa materialnego

Orzeczenie
05.01.2011 Podatki

Trzymiesięczny termin, o jakim stanowi art. 277 p.p.s.a jest terminem procesowym zawitym. Bieg tego terminu nie podlega przerwaniu ani też nie może być przywrócony. Wniesienie skargi o wznowienie postępowania po upływie tego terminu jest niedopuszczalne i powoduje odrzucenie skargi.

Orzeczenie
05.01.2011 Obrót gospodarczy

1. W świetle art. 6268 § 2 k.p.c. sąd wieczystoksięgowy nie ma uprawnień ani możliwości prowadzenia postępowania dowodowego, nie może więc weryfikować danych podawanych przez strony. 2. Samo stwierdzenie wygaśnięcia umocowania do dokonania w imieniu uprawnionego rzeczowo czynności prawnej będącej podstawą wpisu w księdze wieczystej nie prowadzi do nieważności tej czynności i nie może być podstawą odmowy

Orzeczenie
05.01.2011 Podatki

Prawo pomocy powinno być udzielane przede wszystkim osobom bezrobotnym, samotnym, bez źródeł stałego dochodu i bez majątku oraz pozbawionych (obiektywnie) możliwości uzyskania środków na ten cel z jakichkolwiek źródeł. Natomiast koszty sądowe należy traktować, jako wydatki bieżące w budżecie rodziny, które powinny być zaspokajane na równi z innymi podstawowymi wydatkami.

Orzeczenie
04.01.2011 Podatki

Oceniając zasadność przyznania wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie częściowym na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; w skrócie: p.p.s.a.), obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, należy odnieść sytuację majątkową wnioskodawcy do wysokości kosztów, które jest on zobowiązany ponieść.

Orzeczenie
04.01.2011

1. Przestępstwo oszustwa określone w art. 286 § 1 jest przestępstwem umyślnym, zaliczanym do tzw. celowościowej odmiany przestępstw kierunkowych. Charakterystyczny dla strony podmiotowej tego przestępstwa zamiar bezpośredni powinien obejmować zarówno cel działania sprawcy, jak i sam sposób działania zmierzającego do zrealizowania tego celu. 2. Przypisanie przestępstwa z art. 286 § 1 k.k. wiąże się