Zarówno art. 39 § 1 k.k.s., jak i art. 86 § 1 k.k., określając granice kary łącznej grzywny posługują się kryterium ilości stawek dziennych. W konsekwencji, ustalenie najsurowszej kary jednostkowej, stanowiącej dolną granicę kary łącznej, musi uwzględniać liczbę orzeczonych stawek dziennych. Natomiast górną granicę tej kary będzie wyznaczała suma stawek dziennych, ustalonych odnośnie do każdej z jednostkowych

Zażalenie nie przysługuje na postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego, choćby dotyczyły one kwestii, która nie była przedmiotem rozpoznania wojewódzkiego sądu administracyjnego, ponieważ są one prawomocne od daty ich wydania.

Zawieszenie postępowania sądowoadministracyjnego w oczekiwaniu na rozstrzygnięcie Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości nie powinno być traktowane jako naruszenie zasady ekonomii procesowej (art.45 Konstytucji RP w zw. z art.7 p.p.s.a.).

Połączenie kilku oddzielnych spraw na mocy art. 111 § 2 p.p.s.a. nie pozbawia tych spraw odrębnego charakteru i nie pozbawia ich samodzielności.