Treść art. 373 prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje na to, że przy uwzględnieniu wniosku o orzeczenie zakazu Sąd ma możliwość orzeczenia go w zakresie uznanym za celowy i uzasadniony, lecz nie wykraczającym poza przedmiotowe ramy wyznaczone zakresem przepisu, i to niezależnie od treści wniosku o orzeczenie zakazu. Przepis ten nie zobowiązuje zaś Sądu do łącznego orzeczenia wobec dłużnika wszystkich

Na orzeczenie o kosztach postępowania przed Sądem pierwszej instancji, wydanego w konsekwencji reformatoryjnego orzeczenia przez Sąd drugiej instancji, nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego zgodnie z art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c..

Co do zasady, niezbędny nakład pracy oraz wkład pracy adwokata sąd bierze pod uwagę przy zasądzaniu opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, a nie przy nieobciążaniu strony kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c.

Bez niezbędnej konkretyzacji wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, które wymaga odpowiednio sprecyzowanego uzasadnienia [art. 398.4 § 2 k.p.c.] - nie ma w ogóle określenia przedmiotu wniosku.

Art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c. nie ma zastosowania do rozstrzygnięcia w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych. Trafność postanowienia o odmowie zwolnienia powoda od części opłaty od skargi kasacyjnej nie podlega kontroli Sądu Najwyższego, bowiem postanowienie to nie jest zaskarżalne do Sądu Najwyższego.

Wyrok uwzględniający akcję pauliańską nie musi zawierać zobowiązania osoby trzeciej do znoszenia egzekucji, gdyż obowiązek taki powstaje wprost i bezpośrednio na mocy ustawy (art. 532 k.c.), jako konsekwencja uznania czynności za bezskuteczną.

Odpowiednie stosowanie w postępowaniu kasacyjnym art.60 w zw. z art.193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administrtacyjnymi ( Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej p.p.s.a.)oznacza, że należy odmówić uwzględnienia cofnięcia skargi kasacyjnej w sytuacji, gdy cofnięcie spowodowałoby uprawomocnienie się zaskarżonego orzeczenia wydanego w postępowaniu sądowoadministracyjnym