W sprawach o wydanie wyroku łącznego sąd nie jest związany wnioskiem skazanego i może podejmować czynności zmierzające do objęcia wyrokiem łącznym także innych skazań, co zresztą wprost wynika z dyspozycji art. 570 k.p.k. Możliwość taka nie oznacza jednak automatycznej konieczności obejmowania analizą przy wydawaniu każdego wyroku łącznego wszystkich skazań, jakie kiedykolwiek nastąpiły wobec konkretnej

Jeżeli opracowany w rozporządzeniu, wydanym na podstawie art. 251 ust. 2 u.k.w.h., system informatyczny zawiera braki lub błędy, prowadzące w określonych sytuacjach do wpisów niezgodnych z prawem, obowiązkiem Sądu jest odmowa zastosowania takiego przepisu niższego rzędu, jako oczywiście sprzecznego z ustawą. Przedmiotem wpisu w księdze wieczystej ma być bowiem prawo do nieruchomości, które rzeczywiście

Warunkowe prawo dzierżawy może być ujawnione w księdze wieczystej na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 1 u.k.w.h

Treść art. 373 prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje na to, że przy uwzględnieniu wniosku o orzeczenie zakazu Sąd ma możliwość orzeczenia go w zakresie uznanym za celowy i uzasadniony, lecz nie wykraczającym poza przedmiotowe ramy wyznaczone zakresem przepisu, i to niezależnie od treści wniosku o orzeczenie zakazu. Przepis ten nie zobowiązuje zaś Sądu do łącznego orzeczenia wobec dłużnika wszystkich

Na orzeczenie o kosztach postępowania przed Sądem pierwszej instancji, wydanego w konsekwencji reformatoryjnego orzeczenia przez Sąd drugiej instancji, nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego zgodnie z art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c..

Co do zasady, niezbędny nakład pracy oraz wkład pracy adwokata sąd bierze pod uwagę przy zasądzaniu opłaty za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, a nie przy nieobciążaniu strony kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c.

Art. 3941 § 1 pkt 2 k.p.c. nie ma zastosowania do rozstrzygnięcia w przedmiocie zwolnienia od kosztów sądowych. Trafność postanowienia o odmowie zwolnienia powoda od części opłaty od skargi kasacyjnej nie podlega kontroli Sądu Najwyższego, bowiem postanowienie to nie jest zaskarżalne do Sądu Najwyższego.

Bez niezbędnej konkretyzacji wniosku o przyjęcie skargi do rozpoznania, które wymaga odpowiednio sprecyzowanego uzasadnienia [art. 398.4 § 2 k.p.c.] - nie ma w ogóle określenia przedmiotu wniosku.