Zwrócenie się przez samoistnego posiadacza do właściciela nieruchomości z wnioskiem o zawarcie umowy sprzedaży, a następnie zawarcie nieformalnej umowy sprzedaży tej nieruchomości oczywiście nie przesądza o braku samoistności posiadania i woli posiadania „jak właściciel”.

Zaprzeczenie przez pozwaną roszczeniom powódki, które mogło skłonić ją do niewystępowania z powództwem o naprawienie szkody i w konsekwencji doprowadzić do przedawnienia roszczenia, nie może stanowić wystarczającej przesłanki dla odstąpienia od zasądzenia kosztów sądowych [art. 102 k.p.c.].

We wniosku wszczynającym cywilne postępowanie nieprocesowe jako stronę należy oznaczyć instytucję kredytową, nie zaś Oddział tej instytucji w Polsce. To uczestnik jako instytucja kredytowa, nie zaś jego Oddział w Polsce jest też wierzycielem wierzytelności, która ma być zabezpieczona hipoteką.

Nie może stanowić podstawy wpisu w księdze wieczystej wyrok zaoczny uzgadniający treść księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, który nie został zaopatrzony we wzmiankę o prawomocności, natomiast jest zaopatrzony w rygor natychmiastowej wykonalności i w klauzulę wykonalności, w warunkach, gdy za wykonalne można uznać jedynie zamieszczone w nim rozstrzygnięcie o kosztach postępowania.

Wyrok wydany w sprawie o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym nie korzysta z rozszerzonej powagi rzeczy osądzonej i nie powoduje skutków erga omnes. Wyrok taki nie może być podstawą wpisu hipotek zwykłych w księdze wieczystej, jeżeli został wydany przeciwko innej osobie (pozwanemu) niż ujawniona w księdze wieczystej jako uprawniona w chwili złożenia i rozpoznania wniosku