Trafna jest dokonana przez sąd ad quem interpretacja art. 58 § 1 k.k. jako przepisu zobowiązującego do jego zastosowania wyłącznie w wypadku przestępstw zagrożonych alternatywnymi karami a nie jako regulacji uprawniającej do wyboru pomiędzy karą bezwzględną pozbawienia wolności i karą pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem.

Jakkolwiek art. 123 § 1 pkt 1 k.c. nie zawiera bliższego określenia przesłanek, jakim powinna odpowiadać dana czynność, aby mogła skutecznie przerwać bieg terminu przedawnienia, to jednak z istoty tej instytucji wynika, że czynność ta może przerwać bieg terminu nie „w ogóle”, lecz tylko w stosunku do konkretnej osoby, przeciwko której była skierowana.