Na postanowienie sądu drugiej instancji w przedmiocie wykładni jego orzeczenia zażalenie nie przysługuje.

Przez istnienie obawy rychłej śmierci [art. 952 k.c.] należy rozumieć poczucie testatora o rychliwym zgonie, oparte na rzeczywistych zdarzeniach, zagrażających bezpośrednio życiu. Sam stan chorobowy nieuchronne prowadzący do śmierci jest niewystarczający do przyjęcia przesłanki rychłej śmierci, jeżeli nie nastąpiło zdarzenie nagłe, które go wywołało.