W sytuacji, gdy Sąd drugiej instancji dochodzi do wniosku, że sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych ma charakter sprawy o prawa niemajątkowe, to nie może odrzucić skargi kasacyjnej z powołaniem się na zbyt niską wartość przedmiotu zaskarżenia. Zbyteczne jest w tym wypadku wzywanie strony wnoszącej skargę do określenia wartości przedmiotu zaskarżenia i sposobu jej wyliczenia. Wartość przedmiotu zaskarżenia

Odwołanie od uchwały KRS o nieprzedstawieniu Prezydentowi kandydatury wnioskodawcy na wolne stanowisko sędziowskie ani wniosek o jego zabezpieczenie takiego odwołania nie jest sprawą cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c. ani rodzajem powództwa cywilnego, które mogłoby być zabezpieczone w trybie art. 7301 k.p.c.

Zażalenie na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę o wznowienie postępowania przysługiwało do Sądu Najwyższego (3941 § 2 k.p.c.), z zachowaniem wymagań wynikających z przepisu art. 871 § 2 k.p.c. Ich niedochowanie uprawniało Sąd drugiej instancji do odrzucenia zażalenia w oparciu o odpowiednio stosowany (na mocy art. 39821 k.p.c.) art. 373 k.p.c. w związku 397 § 2 k.p.c.