p o s t a n a w i a: na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 1 sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz. U. Nr 102, poz. 643, z 2000 r. Nr 48, poz. 552 i Nr 53, poz. 638, z 2001 r. Nr 98, poz. 1070 oraz z 2005 r. Nr 169, poz. 1417) umorzyć postępowanie ze względu na zbędność wydania wyroku.

Nie można przyjąć, aby wprowadzenie w zaskarżonym przepisie [§ 54 ust. 3 rozporządzenia MF z 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym] pojęcia „oryginału faktury” skutkowało ustanowieniem nowego, nieznanego ustawie upoważniającej, obowiązku nałożonego na podatnika (skarżącego). Nie sposób zwłaszcza uznać za uprawniony argument, że

Przepisy Konstytucji, które gwarantują określone wolności jednostki lub statuują jej prawa mogą być adekwatnym wzorcem kontroli także dla przepisów nakładających obowiązki, o ile występuje rzeczywisty związek pomiędzy wymogiem realizacji danego obowiązku a ingerencją prawodawcy w sferę konkretnej wolności lub prawa jednostki, gwarantowanych przez Konstytucję.

Przedmiotem skargi może stać się wyłącznie przepis stanowiący podstawę ostatecznego - w rozumieniu art. 79 ust. 1 Konstytucji - orzeczenia.