Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku Sądu Najwyższego oddalającego odwołanie od decyzji Prokuratora Generalnego o przeniesieniu prokuratora w stan spoczynku na podstawie art. 70 § 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz. 1070 ze zm.) w związku z art. 62a ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (jednolity tekst: Dz.U. z 2008 r. Nr 7,

Pismo informujące o niestwierdzeniu podstaw do złożenia wniosku o wznowienie postępowania, o którym mowa w art. 84 § 3 k.p.k., powinno spełniać wszelkie wymogi formalne pisma procesowego, wymienione w art. 119 § 1 k.p.k., a wobec tego, stosownie do pkt. 3 tego unormowania, powinno zawierać - wyrażone w formie opinii - treść tego stanowiska oraz jego uzasadnienie. W wypadku, gdy przedłożona sądowi przez

Przyjęcie, że przypisany czyn popełniony został w stosunku do osoby, która ukończyła 15 rok życia w niczym nie zmienił uprawnień matki pokrzywdzonej do złożenia wniosku o ściganie, ponieważ osoba 15 - letnia jest również osobą małoletnią (art. 10 k.c.). Przypomnieć zatem wypada obrońcy, że zgodnie z dyspozycją art. 51§2 k.p.k. „jeżeli pokrzywdzony jest małoletni to prawa jego wykonuje przedstawiciel

Kwestia nagminności dopuszczania się podobnych czynów zabronionych, co prawda nie jest okolicznością, która może być brana pod uwagę przy ocenie stopnia ich społecznej szkodliwości, nie oznacza to jednak, że jest całkowicie obojętna dla wymiaru kary. Wszak jednym z celów, który ma osiągnąć kara - wskazanym w art. 53§1 k.k. - jest zapobieganie popełnianiu przestępstw, zwłaszcza tych nagminnych.