Należy (...) uznać za trafne te dominujące obecnie poglądy, które (...) uznają za wystarczające do wznowienia postępowania stwierdzenie tylko samego wysokiego prawdopodobieństwa uniewinnienia skazanego po wznowieniu postępowania, albo skazania go za przestępstwo zagrożone karą łagodniejszą niż to, „za które go skazano”, a więc tym samym „poważnego prawdopodobieństwa błędności wyroku skazującego”.

Sędzia, który brał udział w wydaniu postanowienia odrzucającego skargę kasacyjną (art. 3986 § 2 k.p.c.) od wyroku objętego następnie skargą o wznowienie postępowania, nie podlega wyłączeniu od orzekania co do tej skargi na podstawie art. 48 § 3 k.p.c.

Jeżeli dopiero w kasacji sformułowane zostały zarzuty naruszenia przez sąd meriti prawa materialnego lub procesowego, które wcześniej nie były podstawą wniesienia zwykłego środka odwoławczego, to powinien być z nimi związany zarzut naruszenia normy procesowej obligującej sąd odwoławczy do orzekania w tej materii z ewentualnym przekroczeniem granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów, np. na podstawie