Art. 1302 § 4 zdanie pierwsze w związku z art. 1302 § 3 k.p.c. w zakresie, w jakim w postępowaniu w sprawach gospodarczych przewidują, że sąd odrzuca nieopłacone środki odwoławcze lub środki zaskarżenia, wniesione przez przedsiębiorcę niereprezentowanego przez adwokata lub radcę prawnego, bez uprzedniego wezwania do uiszczenia należnej opłaty, są niezgodne z art. 45 ust. 1 i art. 78 Konstytucji.

Samo odwołanie się do okresu, który upłynął od chwili przyjęcia towaru przez przewoźnika (ponad 60 dni) nie przesądza jeszcze stanowczo o wystąpieniu opóźnienia dostawy, ponieważ przesądzenie o opóźnieniu terminu dostawy wymaga dokonania oceny z uwzględnieniem wszystkich przesłanek ściśle określonych w art. 19 CMR.

Termin do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku wydanego na posiedzeniu, liczyć należy od dnia ogłoszenia wyroku, a nie od daty doręczenia jego odpisu z uzasadnieniem. Prawomocność orzeczeń pierwszoinstancyjnych następuje z mocy prawa wraz z upływem terminów do ich zaskarżenia.

Na postanowienie sądu apelacyjnego-sądu pracy i ubezpieczeń społecznych odrzucające odwołanie od orzeczenia Wyższej Komisji Dyscyplinarnej Służby Cywilnej przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.

Na postanowienie sądu drugiej instancji o odrzuceniu skargi o wznowienie postępowania w sprawie o uznanie lub stwierdzenie wykonalności wyroku sądu polubownego wydanego w Polsce lub ugody zawartej przed takim sądem w Polsce nie przysługuje zażalenie.