Skarga o wznowienie postępowania z powodu nieważności wywołanej brakiem należytej reprezentacji (art. 401 pkt 2 k.p.c.) przysługuje stronie, która była nienależycie reprezentowana lub pozbawiona możności działania.

Podmiotem przestępstwa określonego w art. 289 § 1 k.k. może być zarówno prowadzący parking strzeżony, jak i osoba go reprezentująca, którym taki pojazd oddano na przechowanie.

Podstawą wyłączenia sędziego w trybie przewidzianym w wymienionym przepisie jest istnienie okoliczności tego rodzaju, iż mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie. instytucja iudex suspectus ma miejsce, gdy brak jest możliwości obiektywnego przekonania przeciętnie rozsądnej osoby, że okoliczności te nie będą rzutowały na bezstronne osądzenie sprawy.

W sprawie o przestępstwo z art. 231 § 1 k.k. za pokrzywdzonego może być uznany tylko taki podmiot, którego indywidualne interesy zostały, bezpośrednio, w sposób realny zagrożone działaniami funkcjonariusza publicznego. Zatem pokrzywdzonym ewentualnym przestępstwem w tej sprawie jest z pewnością gmina R., nie są zaś nimi z pewnością skarżący, jako mieszkańcy terytorium obejmującego tę jednostkę samorządową

1. Naruszenie art. 351 § 1 k.p.k. jest uchybieniem prawa, które może być kwalifikowane jako obraza, o jakiej mowa w art. 438 pkt 2 k.p.k. 2. W postępowaniu kasacyjnym nawet stwierdzenie, że doszło do naruszenia zasad wyznaczania składu orzekającego w sądzie odwoławczym (art. 351 § 1 w zw. z art. 458 k.p.k.) wymagałoby wykazania, że to uchybienie mogło mieć istotny wpływ na treść zaskarżonego wyroku

Oskarżyciel posiłkowy - z braku gravamen - nie ma uprawnienia do zaskarżania rozstrzygnięć na korzyść oskarżonego.