„(...) uregulowanie przewidziane w art. 422 § 2 k.p.k. dotyczące biegu terminu do złożenia wniosku o sporządzenie na piśmie i doręczenie uzasadnienia wyroku, biegnie od daty doręczenia wyroku tylko w odniesieniu do oskarżonego pozbawionego wolności, który nie ma obrońcy i nie był obecny podczas ogłoszenia wyroku. Nie dotyczy on więc pozbawionego wolności oskarżyciela prywatnego, do którego zastosowanie

Błędnie nazwany element skargi kasacyjnej, w którym wskazuje się, że skarżącemu chodzi o to, aby Sąd Najwyższy rozpoznał skargę, powinien być potraktowany jako wniosek o jej przyjęcie do rozpoznania (art. 398 § 1 pkt 3 k.p.c.).

1. Wskutek uchylenia art. 411 k.p.c. ustawą z dnia 22 grudnia 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 13, poz. 98), stwierdzenie na posiedzeniu niejawnym dopuszczalności skargi o wznowienie postępowania nie jest ograniczone do badania, czy wskazane przez skarżącego okoliczności są oparte na podstawie przewidzianej

Pełnomocnictwo procesowe ogólne obejmuje umocowanie do sporządzenia i wniesienia kasacji (art. 91 k.p.c.).

1. Odpis wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, powinien być doręczony wszystkim uczestnikom postępowania sądowoadministracyjnego w takim terminie, aby mogli oni zająć stanowisko w tej sprawie przed rozpoznaniem tego wniosku przez Sąd. 2. Sąd rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, powinien brać pod uwagę interesy prawne i stanowiska wszystkich uczestników postępowania

Konkretyzacja przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji dopiero w zażaleniu na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego nie może być uznana za skuteczną.

Nie można wykazywać braku własnej winy w uchybieniu terminu, poprzez kwestionowanie innych czynności, działań własnych i sądu, które zostały dokonane wcześniej zgodnie z prawem, wywołując skutki przewidziane w prawie /ustanowienie pełnomocnika, doręczenie pełnomocnikowi zawiadomienia o terminie rozprawy w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Jeżeli strona udzieliła pełnomocnictwa wyłącznie do sporządzenia skargi kasacyjnej /art. 175 par. 1 w zw. z art. 36 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, wojewódzki sąd administracyjny nie może odrzucić skargi kasacyjnej z powodu nie uiszczenia należnego wpisu przez pełnomocnika z powołaniem się na przepis art.

Należy przyjąć, iż zwrot kosztów, o którym mowa w art. 232 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, w przypadku gdy posiedzeń było więcej, przysługiwałby stronie, gdyby cofnęła skargę przed pierwszym z nich. Momentem granicznym jest otwarcie rozprawy, ustawodawca uznał bowiem, że od tej chwili Sąd zajmuje się

Oddalenie powództwa o przywrócenie do pracy, z powołaniem się na art. 8 k.p., bez orzeczenia o odszkodowaniu i wskazania w uzasadnieniu przyczyn nieuwzględnienia tego alternatywnego roszczenia, oznacza, że zakresem powagi rzeczy osądzonej jest objęte jedynie żądanie przywrócenia do pracy.

1. Nie sposób zgodzić się z założeniem, że dyspozycja art. 587 k.p.k. daje jakiekolwiek podstawy do stawiania znaku równości między 'zasadami porządku prawnego w Rzeczypospolitej Polskiej' a szczegółową regulacją o charakterze niewątpliwie porządkowym, określającą w rozdziale 16 k.p.k. - kto, kiedy i w którym miejscu powinien zostać odnotowany w protokole określonej czynności procesowej. Gdyby bowiem

Z treści art. 40 § 3 k.p.k. wynika, że sędzia, który brał udział w wydaniu orzeczenia zaskarżonego w trybie kasacji, nie może orzekać co do tej kasacji. Pojęcie 'co do kasacji' odnosi się nie tylko do tych decyzji, które wprost dotyczą kwestii dopuszczalności skargi kasacyjnej, ale także do rozstrzygnięć, które pozostają z nimi w ścisłym związku.

Podstawą żądania oddalenia wniosku o wpis hipoteki do księgi wieczystej może być kserokopia dokumentu urzędowego (308 § 1 k.p.c.).

Sprawa dotycząca przeniesienia służbowego lub zwolnienia za służby funkcjonariusza celnego nie jest sprawą cywilną, w której przysługuje droga sądowa przed sądem powszechnym (art. 2 k.p.c.).

Żądanie zasądzenia od Skarbu Państwa stosownej sumy pieniężnej w związku ze stwierdzoną przewlekłością postępowania sądowego jest nieuzasadnione, jeżeli skarżący nie wykazał, że doznał krzywdy polegającej na negatywnych przeżyciach psychicznych i moralnych spowodowanych tą przewlekłością.

Jeżeli na formularzu pocztowym zawarto adnotację o tym, że przesyłkę zawierającą wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego w terminie dnia 7 od otrzymania wezwania, pozostawiono w danej placówce pocztowej, o czym zawiadomiono adresata pozostawiając informację na drzwiach lokalu adresata, podano również przyczynę uniemożliwiającą właściwe lub zastępcze doręczenie pisma sądowego, a to z uwagi na zamknięte

Zadaniem sądu orzekającego w przedmiocie wznowienia postępowania nie jest ponowna ocena materiału dowodowego z zakończonego uprzednio procesu. Przy rozstrzyganiu o wznowieniu postępowania w oparciu o nowe fakty lub dowody, nova muszą stwarzać wysokie prawdopodobieństwo błędności po-przedniego wyroku. Stanowią one zatem podstawę do wznowienia tylko wtedy, gdy mogą w wiarygodny sposób podważyć prawdziwość

Za wypadek wyjątkowy, o którym mowa w art. 4241 § 2 k.p.c., można uznać - przykładowo - nieskorzystanie przez stronę z przysługującego jej środka zaskarżenia z powodu ciężkiej choroby, katastrofy, klęski żywiołowej lub błędnej informacji udzielonej przez pracownika sądu.

Obrona konieczna (art. 25 § 1 k.k.) obejmuje nie tylko odpieranie zamachu w fazie jego realizacji, ale także stadium obiektywnie zaistniałego bezpośredniego zagrożenia zamachem, jak również w wypadku jego nieuchronności, o ile nie zostanie podjęta natychmiastowa akcja obronna.

Sędzia, który wydał zarządzenie o odmowie przyjęcia zażalenia na zarządzenie o uznaniu za bezskuteczny wniosku o wznowienie postępowania, brał wprawdzie udział w wydaniu orzeczenia o utrzymaniu w mocy postanowienia o oddaleniu wniosku żalącego się o wznowienie postępowania w przedmiotowej sprawie (co miało miejsce w 1991 r.), lecz okoliczność ta nie stanowi podstawy wyłączenia sędziego. Przepis art