Bez znaczenia pozostaje kwestia czy skarżącym jest osoba fizyczna, czy prawna; istotne bowiem jest, czy jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika. Skoro w przedmiotowej sprawie skarżąca Spółka reprezentowana była przez adwokata, sąd nie musiał zawiadamiać jej o obowiązku składania wniosku o przyznanie prawa pomocy w stosownej formie.

Brak uprawdopodobnienia przez skarżących przyczyny uniemożliwiającej dokonanie czynności w terminie powoduje brak podstaw do przywrócenia terminu do dokonania tej czynności.

Warunkiem dopuszczalności wniesienia skargi kasacyjnej jest wniosek o sporządzenie i przesłanie stronie postępowania sądowoadministracyjnego uzasadnienia wyroku, od daty jego doręczenia biegnie bowiem termin do wniesienia środka odwoławczego.

Tylko w razie nieorzeczenia przez organ o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu na podstawie art. 61 par. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, sąd administracyjny może, na podstawie art. 61 par. 3 ustawy, wydać postanowienie o wstrzymaniu albo odmowie wstrzymania wykonania tego aktu.

Wezwanie sądu mylnie doręczono na adres skarżącej Spółki, a nie na adres jej pełnomocnika. Zgodnie z treścią art. 67 par. 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w przypadku ustanowienia pełnomocnika lub osoby upoważnionej do odbioru pism w postępowaniu sądowym, doręczenia należy dokonać tym osobom. Skoro tak, to adresem

1. Nie można przerzucać całego ryzyka wstrzymania wykonania pozwolenia na budowę na inwestora, gdyż nie wiadomo jaki będzie ostateczny wynik postępowania w sprawie decyzji pozwalającej na budowę. W celu ochrony interesów inwestora wprowadzona została instytucja kaucji zabezpieczającej. Kwestia legalności pozwolenia na budowę oraz postępowania inwestora nie mogą więc mieć wpływu na ocenę zasadności

Adwokatowi, wyznaczonemu z urzędu do rozważenia sporządzenia zażalenia na zarządzenie o odmowie przyjęcia wniosku o wznowienie, który zamiast takiego zażalenia poinformował na piśmie sąd, że nie stwierdził podstaw do wniesienia takiego środka (art. 84 § 3 k.p.k. i art. 88 § 1 k.p.k.), przysługuje wynagrodzenie nie niższe, niż przewidziane za czynności wskazane w § 14 ust. 4 rozporządzenia Ministra

Zabór rzeczy przez sprawcę żądającego korzyści majątkowej, jak i faktyczna możliwość jej zwrotu nie należą do ustawowych znamion przestępstwa określonego w art. 286 § 2 k.k.

Dla przyjęcia współsprawstwa (art. 18 § 1 k.k.) nie jest konieczne, aby każda osoba działająca w porozumieniu realizowała osobiście znamiona czynu zabronionego, gdyż wystarczy, że osoba taka działa w ramach uzgodnionego podziału ról, umożliwiając innemu sprawcy wykonanie czynu.

Z istoty współsprawstwa (art. 18 § 1 k.k.) wynika, że każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność za całość popełnionego przestępstwa, a więc także i w tej części, w której znamiona czynu zabronionego zostały wypełnione zachowaniem innego (innych) współsprawcy (współsprawców).

Zawieszenie postępowania prowadzonego w sprawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu stanowi samodzielną /wystarczającą/ przesłankę zawieszenia postępowania w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Omyłkowe doręczenie stronie orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z uzasadnieniem bez jej wniosku, określonego w art. 141 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, uniemożliwia tej stronie wniesienie skargi kasacyjnej od takiego orzeczenia w trybie art. 177 par. 1 tej ustawy.

1. Art. 24 w ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie /Dz.U. nr 96 poz. 873 ze zm./ stanowi, że organizacji pożytku publicznego przysługuje zwolnienie od kosztów sądowych na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Z dyspozycji powołanych wyżej przepisów wynika jednoznacznie, że organizacji pożytku społecznego przysługuje zwolnienie od kosztów

Sąd orzekając w sprawie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia, winien wszechstronnie rozważyć i ocenić, czy w konkretnej sprawie zachodzą określone w tym przepisie przesłanki, mając na uwadze interes nie tylko wnioskodawcy, lecz również pozostałych stron postępowania.

Spór co do rozmiarów obowiązku nałożonego na pracodawców przez art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 123 poz. 776 ze zm./ nie jest sprawą ze stosunku pracy i w takim przypadku nie znajduje zastosowania art. 239 pkt 1 lit. "d" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Radcy prawnemu wykonującemu zawód w ramach kancelarii radcy prawnego /art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - t.j. Dz.U. 2002 nr 123 poz. 1059 ze zm./ należy doręczać pisma sądowe jak osobie fizycznej /art. 67 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z możliwością wykorzystania trybu doręczenia

Nie jest skargą kasacyjną, w rozumieniu art. 173 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pismo strony kwestionujące wyrok, jeżeli zostało wniesione przed datą doręczenia stronie odpisu wyroku z uzasadnieniem, o sporządzenie którego strona złożyła wniosek, zgodnie z przepisem art. 141 par. 2 Prawa o postępowaniu przed sądami

Ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez uzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/ nie określa wprost jaki okres oczekiwania na rozpoznanie sprawy należało uznać za nieuzasadnioną zwłokę. Pewna wskazówka wynika jednak z art. 14 tej ustawy, który to przepis stanowi, że ponowna skarga na przewlekłość postępowania w tej samej

"Niesumienne lub oczywiście niewłaściwe postępowanie" /art. 208 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dotyczy zachowania Strony w trakcie postępowania sądowoadministracyjnego, nie zaś przed tym postępowaniem.

Niedopuszczalne jest merytoryczne rozpoznanie wniosku o przywrócenie terminu, jeżeli Sąd pozostaje w przekonaniu o złożeniu tego wniosku po terminie zakreślonym w art. 87 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Wniesienie skargi na przewlekłość postępowania, która została złożona po zakończeniu postępowania, którego dotyczyła pozostaje w sprzeczności z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu sądowym bez uzasadnionej zwłoki /Dz.U. nr 179 poz. 1843/. Ponadto wniesienie skargi w dniu kiedy powołana wyżej ustawa jeszcze nie obowiązywała

Zgodnie z art. 220 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, zażalenie na postanowienie o odrzuceniu środka zaskarżenia z powodu nieuiszczenia wpisu, wolne jest od obowiązku jego uiszczania.

Z uwagi na to, że przedmiotowa sprawa, odroczenie terminu rozpoczęcia ewidencjonowania usług przewozu osób i bagażu taksówkami osobowymi i bagażowymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy zobowiązań podatkowych, a konkretnie, odroczenia terminu rozpoczęcia ewidencjonowania usług przewozu osób i bagażu taksówkami osobowymi i bagażowymi przy zastosowaniu kasy rejestrującej, to tym samym, nie mieści

Par. 5 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ koresponduje z postanowieniem art. 54 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, zgodnie z którym "organ (...) przekazuje sądowi skargę wraz