W sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, brak jest podstaw do żądania uzupełnienia kasacji o złożenie oświadczenia wymaganego przez art. 89 § 3 k.p.c., jeżeli radca prawny reprezentuje osobę fizyczną będącą przedsiębiorcą.

Fakt toczącego się postępowania przed organami nadzoru budowlanego i to w trybie w trybie nadzwyczajnym, nie stanowi takiej okoliczności, która sama przez się przesądza o zaistnieniu przesłanki określonej w art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Wykładnia systemowa art. 246 par. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ prowadzi do wniosku, że sytuacja, w której poniesienie jakichkolwiek kosztów sądowych spowoduje uszczerbek utrzymania koniecznego dla strony i jej rodziny nie uzasadnia jeszcze przyznanie jej prawa pomocy w zakresie całkowitym. Strona

Wydanie postanowienia o zawieszeniu postępowania sądowego z powodu braku możliwości ustalenia następców prawnych uczestnika postępowania powinno być poprzedzone podjęciem przez sąd czynności zapewniających stronom inicjatywę w tym względzie oraz ustaleniem, czy uczestnik ten rzeczywiście miał interes prawny uzasadniający jego udział w tym postępowaniu. Tylko bowiem wówczas powinno mieć miejsce zawieszenie

W sprawie o zasądzenie zaległych świadczeń z tytułu dodatku kombatanckiego i ryczałtu energetycznego wartość przedmiotu sporu stanowi żądana kwota (art. 19 § 1 k.p.c).

Wejście z życie przepisu dopuszczającego ustanowienie hipoteki łącznej na podstawie umowy nie wykluczyło możliwości stosowania dla zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności tzw. repartycji zabezpieczenia pomiędzy poszczególne nieruchomości, to jest obciążenia każdej z kilku nieruchomości odrębną hipoteką w kwocie odpowiadającej jedynie części wierzytelności podlegającej zabezpieczeniu, tak jednak, aby

Niewłaściwe reprezentowanie interesów strony przez jej pełnomocnika procesowego nie jest tożsame z brakiem należytej reprezentacji strony w postępowaniu w rozumieniu art. 271 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Nie może więc stanowić ustawowej podstawy wznowienia postępowania.

Wniosek uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia nie został zawarty ani w petitum skargi kasacyjnej ani w jej uzasadnieniu. Redakcja skargi kasacyjnej nie może stwarzać wątpliwości interpretacyjnych. Sąd nie może domyślać się intencji autora skargi kasacyjnej, ani wnioskować czego strona skarżąca oczekuje. Brak wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia stanowi błąd konstrukcyjny a

W przedmiotowej sprawie powinien zostać uiszczony wpis stały w wysokości określonej w oparciu o obowiązujące przepisy par. 2 ust. 3 pkt 12 w zw. par. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądem administracyjnym /Dz.U. nr 221 poz. 2193/ . Jak wynika z powołanego przez skarżącego art. 231 ustawy z dnia

Art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /t.j. Dz.U. 2002 nr 42 poz. 368 ze zm./ nie daje podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej.

Podniesiony w zażaleniu argument, iż w przypadku wykonania inwestycji a następnie uchylenia zaskarżonej decyzji przez sąd może dojść do sytuacji określonej w art. 156 par. 2 Kpa tj. wywołania nieodwracalnych skutków prawnych, nie może być wzięty pod uwagę przy rozpatrywaniu wniosku o wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji albowiem sąd może jedynie rozważać czy zachodzą przesłanki z art. 61 par.

Brak w skardze kasacyjnej pełnomocnictwa procesowego aktualnego na dzień wniesienia skargi kasacyjnej jest brakiem formalnym, uniemożliwiającym jej nadanie prawidłowego biegu, który powinien ulec naprawieniu na wezwanie sądu w zakreślonym terminie.

O tym, czy naruszenie dobra osobistego zostało istotnie dokonane, decyduje obiektywna ocena konkretnych okoliczności faktycznych, nie zaś subiektywne odczucie osoby zainteresowanej.

Kryterium stałego charakteru wpisu odpowiada nie tylko opłata, która jest wyrażona kwotowo, lecz również taka opłata, która stanowiąc określony, zawsze taki sam ułamek określonej kwoty, ma zawsze taką samą wysokość.

Oświadczenie wnoszącego skargę na przewlekłość postępowania sądowego, że wyłącznie z przyczyn subiektywnych lub emocjonalnych nie zamierza wykorzystać swoich możliwości zarobkowych, przesądza o odmowie uwzględnienia jego wniosku o zwolnienie z opłaty stałej związanej z wniesieniem takiej skargi, a w konsekwencji oczywiście bezzasadny jest jego wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu w celu wniesienia

Zawieszenie postępowania, z przyczyn wskazanych w art. 124 par. 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jest obowiązkiem Sądu i następuje z urzędu. Niezastosowanie się Sądu do tego obowiązku, mimo istnienia podstawy zawieszenia, mogłoby prowadzić do nieważności postępowania w rozumieniu art. 183 par. 2 pkt 1 Prawa

Z przepisu art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ wynika podstawa do przyjęcia, iż na postanowienie wydane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w przedmiocie przyznania prawa pomocy, nie poprzedzone orzeczeniem referendarza sądowego, wydanego w trybie art. 258 tej ustawy, przysługuje zażalenie.

Sędzia, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia podlega wyłączeniu z mocy art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, zaś rozpoznanie przez niego środka zaskarżenia powoduje nieważność postępowania z powodu określonego w art. 183 par. 2 pkt 4 tej ustawy.

Sędzia, który brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia podlega wyłączeniu z mocy art. 18 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, zaś rozpoznanie przez niego środka zaskarżenia powoduje nieważność postępowania z powodu określonego w art. 183 par. 2 pkt 4 tej ustawy.

1. Opłaty sądowe, bez względu na to, czy zostaną uiszczone na rzecz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, czy Naczelnego Sądu Administracyjnego są dochodami budżetu państwa w ramach jednej części budżetu państwa. 2. Skarga kasacyjna wnoszona przez adwokata lub radcę prawnego nie może być odrzucona na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi

Kryterium braku winy, jako przesłanka zasadności wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przekonanie skarżącego, że wyrok wraz z uzasadnieniem zostanie mu przesłany z urzędu, nie jest potwierdzeniem braku winy strony w uchybieniu terminu, ponieważ nieznajomość przepisów prawa nie może być przesłanką

Wbrew pełnomocnikowi strony skarżącej, brak było przeszkód do udziału w składzie Sądu, który wydał zaskarżone postanowienie, sędziego wchodzącego w skład Sądu, który wydał zaskarżony wyrok. Dopiero bowiem w razie uwzględnienia skargi kasacyjnej i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, wojewódzki sąd administracyjny byłby zobowiązany do rozpoznania jej w innym składzie /art. 185 par. 2 ustawy

Ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ nie daje sądowi uprawnienia do merytorycznego rozpoznania zasadności sprzeciwu. W związku z tym pozbawione podstaw prawnych jest stwierdzenie w zaskarżonym postanowieniu, że odmowa przyznania prawa pomocy następuje po rozpoznaniu sprzeciwu strony skarżącej. W zaskarżonym postanowieniu Sąd