Pełnomocnictwo, zgodnie z klasyfikacją przyjętą w art. 36 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, obejmuje prowadzenie poszczególnych spraw, a takie pełnomocnictwo, stosownie do art. 39 pkt 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, obejmuje z samego prawa umocowanie do wszystkich łączących się ze sprawą czynności

Skoro Naczelny Sąd Administracyjny jest właściwy do wyznaczenia innego sądu do rozpoznania wniosku o wyłączenie sędziego, to tym samym jest właściwy do wyznaczenia innego wojewódzkiego sądu administracyjnego do rozpoznania sprawy, jeżeli na skutek wyłączenia wszystkich sędziów sądu właściwego do rozpoznania sprawy, sąd ten nie może rozpoznać sprawy. Nie jest bowiem możliwy do zaakceptowania pogląd

Wniesienie apelacji przez pełnomocnika strony, mimo że istniała przyczyna usprawiedliwiająca niedokonanie tej czynności procesowej w terminie (choroba), nie może obrócić się na jej niekorzyść. Jeżeli więc choroba pełnomocnika była tego rodzaju, że usprawiedliwiała złożenie apelacji po jej ustaniu wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu, to wniesienie apelacji w czasie choroby, a więc ze starannością

Oświadczenie strony skarżącej o cofnięciu skargi nie może budzić wątpliwości co do swej treści i winno być ono skierowane do Sądu, aby możliwe było dokonanie oceny tegoż oświadczenia pod kątem jego skuteczności procesowej, a więc czy zawarte w przepisie art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ dyspozycje zostały

Brak sprzeciwu oskarżonego jest formalnym warunkiem wydania orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania karnego na posiedzeniu wyznaczonym w tym celu na podstawie art. 339 § 2 k.p.k. Sąd, nie dysponując danymi pozwalającymi przyjąć, że oskarżony nie sprzeciwia się warunkowemu umorzeniu, nie może orzec o warunkowym umorzeniu, jeśli stanowisko oskarżonego nie zostało wyrażone przed wydaniem orzeczenia

Jeżeli skarga na przewlekłość postępowania dotyczy sprawy, w której skarżący został na mocy postanowienia Sądu zwolniony od kosztów sądowych w całości /art. 245 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r., Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ to skarga ta jest wolna od opłaty stałej, o której mowa w art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie

Przejęcie orzeczenia do wykonania w Polsce na podstawie przepisów Konwencji o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonej dnia 21 marca 1983 r. w Strasburgu (Dz. U. z 1995 r. Nr 51, poz. 279), może dotyczyć skazania za czyn, który stanowi przestępstwo w rozumieniu polskiego prawa albo który stanowiłby przestępstwo w wypadku popełnienia go na pol-skim terytorium (art. 3 ust. 1 lit. e Konwencji). W tym

W przypadku ustanowienia adwokata w ramach prawa pomocy i wyznaczenia adwokata przez okręgową radę adwokacką oraz udokumentowania w aktach sprawy, który adwokat został wyznaczony i zawiadomienia o tym strony, okoliczność ustanowienia pełnomocnika jest wystarczająco udokumentowana bez potrzeby dołączenia do akt dokumentu pełnomocnictwa z podpisem strony, o którym mową w art. 37 ustawy z dnia 30 sierpnia

Przepisem określającym właściwość miejscową gmin w sprawach z zakresu pomocy społecznej jest art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej /Dz.U. nr 64 poz. 593 ze zm./. W ust. 1 przywołanego przepisu ustanowiono podstawową regułę w tym względzie, zgodnie z którą właściwość miejscową gminy ustala się według miejsca zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie. Ustawa o pomocy społecznej

Nie podlega sprostowaniu na podstawie art. 156 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ mylne ustalenie faktu, chociażby zostało ono spowodowane przeoczeniem, żądanie bowiem sprostowania takiego uchybienia procesowego nie może być w żadnym wypadku uważane za żądanie sprostowanie oczywistej omyłki, lecz jest żądaniem

Art. 61 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ należy stosować tylko do postępowania przed sądem I instancji i nie obejmuje on swoją regulacją wstrzymania wykonania decyzji po wydaniu wyroku, czy - tym bardziej - wstrzymania wykonania wyroku.

Zawarta w art. 280 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ możliwość żądania od zgłaszającego skargę o wznowienie postępowania uprawdopodobnienia okoliczności stwierdzających zachowanie terminu odnosi się do okoliczności, co do których sąd uzna, iż są niewystarczająco uprawdopodobnione w skardze, nie odnosi się jednakże

Wnosząc skargę na decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji można skutecznie żądać wstrzymania wykonania decyzji, której stwierdzenia nieważności odmówiono.

Jeżeli skarżący został uznany za stronę postępowania w sprawie o pozwolenie na budowę tylko dla jednego z fragmentów układu drogowego /przebudowa ulicy/ to niedopuszczenie go do udziału we wszystkich postępowaniach dotyczących realizacji tej inwestycji stanowi ograniczenie zdolności występowania przed sądem administracyjnym jako strona. Zdolność sądowa /art. 25 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002

1. Określenie sposobu reprezentacji osoby prawnej nie musi pokrywać się z umocowaniem do działania w imieniu osoby prawnej. 2. Stosownie do przepisu art. 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, sąd powinien udzielać stronom występującym bez adwokata lub radcy prawnego potrzebnych wskazówek i pouczeń. Dlatego też w razie

1. Rozstrzygnięcie sądu w postaci odrzucenia skargi nie korzysta z przymiotu res iudicata i nie istnieje powód, który uniemożliwiałby stronie wniesienie skargi powtórnie, tym razem sporządzonej przez pełnomocnika. Istota jedynie tkwi w tym by ponowne wniesienie skargi nastąpiło w terminie i było dopuszczalne. 2. Dopuszczalne jest wniesienie kolejnej skargi kasacyjnej w tej samej sprawie, jeżeli kolejna

Zażalenie wniesione przez samą stronę, która nie ma zdolności procesowej i jest reprezentowana przez przedstawiciela ustawowego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalne na podstawie art. 180 w związku z art. 178 i art. 197 par. 2 oraz art. 27 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.