Termin do wniesienia apelacji należy liczyć od ponownego doręczenia odpisu wyroku wraz z uzasadnieniem w zwykłym trybie, jeżeli sąd pierwszej instancji dokonał takiego doręczenia ze względu na usprawiedliwione wątpliwości co do prawidłowości poprzedniego doręczenia w trybie art. 139 § 1 k.p.c.
Brak w skardze jednoznacznego wniosku o uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku, wymaganego przez art. 176 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ powoduje, że skarga ta, pozbawiona jednego ze swych elementów konstrukcyjnych, jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 178.
Orzeczenie przez sąd drugiej instancji w sprawie dotyczącej zarządu związanego ze współwłasnością wyrokiem, a nie postanowieniem co do istoty sprawy (art. 611 i nast. k.p.c.), nie ma wpływu na ocenę dopuszczalności kasacji; jest ona niedopuszczalna na podstawie art. 5191 § 4 pkt 2 k.p.c.
Brak uzasadnienia wyroku stanowi "inną przyczynę" niedopuszczalności skargi kasacyjnej, uzasadniająca jej odrzucenie na podstawie art. 178 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.
W sytuacji gdy skarga na bezczynność została wniesiona w sprawie, do której załatwienia nie jest właściwy wskazany przez stronę organ, a która ponadto nie podlega załatwieniu w drodze administracyjnej, lecz w drodze umowy, właściwe jest orzeczenie przez sąd administracyjny o odrzuceniu skargi jako niedopuszczalnej /art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U
Istnieją wątpliwości czy dyrektor Izby Celnej jest uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w sprawie akcyzowej, jeżeli organem podatkowym, który wydał decyzję w drugiej instancji była izba skarbowa. W dniu 28 czerwca 2004 r. skład orzekający Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie FSK 225/04 ze skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w P. przedstawił składowi siedmiu sędziów do rozstrzygnięcia
1. Niespełnienie wymagań przewidzianych dla pism w postępowaniu sądowym, stanowi brak, który może zostać uzupełniony w trybie art. 49 w związku z art. 193 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, to niespełnienie wymagań szczególnych przewidzianych li tylko dla skargi kasacyjnej wymienionych w art. 176 po wyrazie "oraz" nie podlega
1. Ustanowione w art. 109 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami prawo pierwokupu przysługuje gminie w stosunku do pewnych kategorii nieruchomości a nie działki. Przesłanki w tym przepisie wymienione muszą być spełnione w odniesieniu do całej nieruchomości, a nie do części nieruchomości stanowiącej drogę, choćby była ona wyodrębnioną działką. 2. Zakres kognicji sądu wieczystoksięgowego określony
Stosownie do art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ prawo pomocy nie przysługuje w razie oczywistej bezzasadności jej skargi. Brak celowości ustanowienia adwokata nie stanowi natomiast przesłanki odmowy o udzieleniu prawa pomocy w rozumieniu tej ustawy.
W świetle art. 12 § 3 k.p.k. niewyrażenia zgody przez prokuratora - w postępowaniu przygotowawczym - na cofnięcie wniosku o ściganie, nie rodzi obowiązku ponownego rozstrzygania tej kwestii przez sąd po wpłynięciu aktu oskarżenia.
Dochodzenia nie prowadzi się także, jeżeli zarzucony podejrzanemu czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch lub więcej przepisach ustawy karnej pozostających w zbiegu kumulatywnym (art. 11 § 2 k.k.), z których chociaż jeden wyłącza możliwość prowadzenia dochodzenia.
Przepis art. 337 § 1 k.p.k. nie stanowi podstawy prawnej kontroli braków postępowania przygotowawczego, w tym także tego czy było ono prowadzone we właściwej formie.
Czy, dyrektor izby celnej, który z dniem 1 września 2003 r. stał się organem właściwym w sprawach podatku akcyzowego, był uprawniony do wniesienia skargi kasacyjnej w trybie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ w sytuacji, gdy stroną
Decyzje odmowne ze swej istoty zasadniczo nie nadają się do wykonania, co nie pozbawia wnoszącego skargę do sądu administracyjnego prawa do złożenia wniosku w trybie art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Wydanie orzeczenia o deportacji cudzoziemca nie stanowi wykonania decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy
Zachowanie nauczyciela akademickiego, związane z wykonywaniem przez niego obowiązków o jakich mowa w art. 99 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 65, poz. 385 ze zm.), stanowią realizację jednego z konstytucyjnych zadań państwa (art. 70 ust. 1 Konstytucji RP) i spełnia kryterium pełnienia funkcji publicznej.
Jeżeli sąd odwoławczy, po rozpoznaniu sprawy z powodu apelacji strony, dojdzie do przekonania, że apelacja jest oczywiście bezzasadna (art. 457 § 2 k.p.k.), to utrzymując zaskarżony wyrok w mocy obowiązany jest wskazać w wyroku, iż czyni tak uznając apelację za oczywiście bezzasadną. W przeciwnym wypadku, przy braku takiego rozstrzygnięcia, uzasadnienie wyroku sporządza się z urzędu, zgodnie z art.
Powstanie przed dniem 15 stycznia 2004 r. spółki jawnej w miejsce spółki cywilnej (art. 26 § 4 k.s.h.) nie powodowało wstąpienia jej do procesu z mocy prawa w miejsce wspólników spółki cywilnej.
Przepis art. 97 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./, ma charakter materialny i odnosi się wyłącznie do spraw związanych z określeniem wysokości wpisu oraz innego rodzaju kosztów sądowych. Zagadnienie dotyczące zwrotu kosztów postępowania
Zniesławienie dokonane ze świadomością nieprawdziwości informacji i ocen o postępowaniu oraz właściwościach innej osoby (art. 212 § 1 i 2 k.k.) nigdy nie służy obronie społecznie uzasadnionego interesu (art. 213 § 2 k.k.). Zachowanie takie nie korzysta z ochrony udzielanej wolności wypowiedzi i prawu do krytyki przez art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, ani art. 10 ust. 2 Europejskiej
W sprawie o jednorazowe odszkodowanie i rentę wypadkową, dochodzone jednym pozwem, do ustalenia wartości przedmiotu zaskarżenia w kasacji stosuje się art. 21 k.p.c.
Braki materialne skargi kasacyjnej nie mogą być uzupełniane po upływie terminu do wniesienia tego środka odwoławczego.