Postanowienie Sądu dotyczące wstrzymania wykonania decyzji nie jest postanowieniem kończącym sprawę. W razie zmiany okoliczności może być w każdym czasie zmienione lub uchylone przez Sąd rozpoznający sprawę stosownie do art. 61 par. 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/. Od takiego postanowienia nie służy skarga kasacyjna.

Zażalenie na postanowienie Sądu Najwyższego wydane na podstawie art. 538 § 2 k.p.k., jest niedopuszczalne z mocy ustawy.

Jeżeli skazany, który wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów obrony, składa sporządzone osobiście zażalenie na zarządzenie o odmowie przyjęcia kasacji wraz z wnioskiem o wyznaczenie adwokata do sporządzenia tego zażalenia, albo wniosek taki składa w terminie wyznaczonym do usunięcia formalnego braku zażalenia, to wniosek ten należy uwzględnić i wyznaczyć innego adwokata, z pominięciem tego,

Dopełnienie czynności, o której mowa w art. 126 § 1 k.p.k., bez zachowania formy określonej wymogiem przymusu adwokacko-radcowskiego, nie stanowi przeszkody do merytorycznego rozpoznania wniosku o przywrócenie terminu.

Od postanowienia /orzeczenia/ Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanego przed 1 stycznia 2004 r. i doręczonego stronom po tej dacie może być wniesiona skarga kasacyjna w trybie art. 101 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./.

Zeznanie nieprawdy lub zatajenie prawdy przez świadka w postępowaniu innym niż sądowe, wypełnia znamię czynności sprawczej przestępstwa określonego w art. 233 § 1 k.k. wtedy, gdy toczy się ono na podstawie ustawy, której przepisy stanowią, że zeznanie świadka służy za dowód w tym postępowaniu, i uprawniają zarazem przyjmującego zeznanie do uprzedzenia świadka o odpowiedzialności karnej za fałszywe

Sporządzanie skargi kasacyjnej przez stronę z naruszeniem art. 175 par. 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest brakiem kasacji, który uzasadnia jej odrzucenie.

Przesłanką żądania oddania nieruchomości w użytkowanie wieczyste na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.) jest zabudowanie nieruchomości na podstawie pozwolenia na budowę przez osoby, które były posiadaczami nieruchomości w dniu 5.12.1990 r. i pozostały nimi w dniu 1.1.1998 r.

1. Przepis art. 316 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. znajduje odpowiednie zastosowanie (art. 13 § 2 k.p.c.) w postępowaniu wieczystoksięgowym, a zastosowanie to polega na tym, że za podstawę wpisu w księdze wieczystej sąd bierze stan rzeczy istniejący w chwili dokonywania tego wpisu. Ze względu na przepis art. 6268 § 2 k.p.c. podstawę ustalenia stanu rzeczy istniejącego w chwili dokonywania wpisu mogą stanowić

Wypowiedź osoby, w której posiadaniu ujawniono przedmioty przestępstwa w drodze niewymagających sporządzenia protokołu czynności operacyjno-rozpoznawczych, nie jest tożsama ze złożeniem oświadczenia w trybie określonym przepisami art. 148 § 2 w zw. z art. 143 § 1 pkt 6 k.p.k., i podlega dowodzeniu przy pomocy innych, niż protokół przeszukania dowodów, odpowiadających wymogom prawa procesowego.

Sąd rozpoznający wniosek Ministra Sprawiedliwości o wydanie postanowienia w przedmiocie dopuszczalności przejęcia orzeczenia do wykonania w Polsce, gdy wniosek o samo przejęcie pochodzi od władz państwa, które podobnie jak Rzeczpospolita Polska jest stroną Protokołu Dodatkowego do Konwencji o przekazywaniu osób skazanych, sporządzonego w Strasburgu dnia 18 grudnia 1997 r. (Dz. U. z 2000 r., Nr 43,

Wniosek o wpis do hipoteki przymusowej nie może być uwzględniony, gdy dłużnik utracił już prawo własności nieruchomości na skutek wcześniejszej czynności przeniesienia własności tej nieruchomości. Wpis hipoteki przymusowej może bowiem nastąpić tylko przeciwko takiemu właścicielowi nieruchomości, który jest dłużnikiem wnioskodawcy (art. 109 § 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece). Zgodnie z art

Wartość przedmiotu zaskarżenia wyznacza kwota żądanego roszczenia oddzielnie dla każdego z powodów występujących w sprawie na zasadzie współuczestnictwa formalnego, także wówczas, gdy powództwo na ich rzecz wytoczył związek zawodowy.