Skoro na wnioskującym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, musi on przedstawić sądowi argumentację, która potwierdzałaby jego niezdolność do wygospodarowania środków na pokrycie tych kosztów. Prawidłowo wypełniony wniosek o przyznanie prawa pomocy nie jest wystarczającym dowodem na okoliczność, że strona nie jest w stanie zgromadzić funduszy niezbędnych do prowadzenia procesu. Udowodnienia

Mając na uwadze, że zwolnienie od kosztów sądowych stanowi rodzaj ulgi w daninie publicznej koszty utrzymania koniecznie dla osoby fizycznej i jej rodziny /art. 246 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/ należy odnosić do kosztów minimalnych w skali kraju, a nie kosztów jakie ponosi dana rodzina.

1. Nie można przesłanek do przyznania prawa pomocy, o których mowa w art. 246 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ utożsamiać z przesłankami na podstawie których Sąd może orzec o wstrzymaniu wykonania zaskarżonego aktu - art. 61 par. 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. 2. W przypadku rozpatrywania

W świetle przepisów art. 141 par. 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ w przypadku uwzględnienia skargi uzasadnienie wyroku jest każdorazowo sporządzane i doręczane z urzędu. W przypadku zaś oddalenia skargi uzasadnienie sporządzane jest na wniosek strony, które winno być zgłoszone w terminie siedmiu dni licząc od

Z treści regulaminu bankowego, na który wskazuje sama skarżąca, wynika, że "bank wykonuje dyspozycje płatnicze w dniu ich otrzymania, a najpóźniej w następnym dniu roboczym lub w terminie wskazanym przez posiadacza rachunku". Mogła więc ona i powinna przypuszczać, że składając ostatniego dnia polecenie przelewu, dyspozycję ta zostanie wykonana już po upływie zakreślonego przez Sąd terminu. Tym samym

Analizowany par. 2 ust. 3 pkt 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 221 poz. 2193/, wyznacza wysokość wpisu stałego nie w sprawach "zobowiązań podatkowych", które to pojęcie zdefiniowane zostało w art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U

Braki w zakresie elementów konstrukcyjnych skargi kasacyjnej mogą być uzupełnione jedynie w terminie przewidzianym do jej wniesienia.

Skutkiem prawidłowo wniesionego sprzeciwu jest utrata mocy wiążącej orzeczenia referendarza sądowego z mocy ustawy /art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

Jeżeli Wojewódzki Sąd Administracyjny, rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, orzeknie o przyznaniu tego prawa w części i nie oddali wniosku w pozostałej części, zainteresowanemu przysługuje prawo wniesienia zażalenia na to postanowienie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie, o którym mowa w art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej. Gdy pomoc prawna polega na sporządzeniu opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik powinien

1. Uchwały podejmowane przez organy samorządów zawodowych mają różny charakter prawny. Mogą być to uchwały, które są w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego decyzjami administracyjnymi. Podlegają one zaskarżeniu do sądu administracyjnego na podstawie art. 3 par. 3 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm.

Według przepisu art. 195 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, uchylenie zaskarżonego postanowienia przez sąd, który je wydał, jest możliwe wtedy, gdy zażalenie jest "oczywiście uzasadnione". Tak określona podstawa uchylenia wskazuje, że mogą być nią objęte zarówno przyczyny formalne, które zadecydowały o wydaniu zaskarżonego

1. O dopuszczalności sprostowania decyduje przede wszystkim wpływ omyłki na treść orzeczenia sądu. 2. Omyłki pisarskie mogą dotyczyć wielu kwestii, w tym także składu Sądu i jego oznaczenia, jednak nie przesądza to o nieistnieniu orzeczenia. Decydujące znaczenie ma nie oznaczenie organu wskazanego w treści postanowienia, lecz to, jaki organ faktycznie orzekał w sprawie.

Przedmiotem ochrony tymczasowej mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania.

Odesłanie zawarte w art. 197 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ - nakazujące do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosować odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej - odnosi się również do regulacji zawartej w art. 188 ustawy. W postępowaniu zażaleniowym oznacza to, iż w sytuacji gdy brak jest naruszeń

Skuteczność doręczenia zastępczego zależy od zachowania wszystkich warunków takiego doręczenia. Z adnotacji dokonanej przez doręczyciela na zwrotnym potwierdzeniu odbioru nie wynika bowiem w sposób oczywisty i nie budzący wątpliwości, gdzie umieszczono zawiadomienie o pozostawieniu pisma w Urzędzie Pocztowym, gdyż podkreślony został tekst o następującej treści "o czym umieszczono zawiadomienie na drzwiach

Analiza przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ prowadzi do wniosku, że ustalenie podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska /art. 288 w zw. z art. 284-285/ i kwestia odroczenia terminu płatności podwyższonej opłaty za korzystanie ze środowiska /art. 317-318/ to dwie różne sprawy. Tylko pierwsza z nich ma za przedmiot należności pieniężne

Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 par. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę /majątkową, a także niemajątkową/, która nie będzie mogła być wynagrodzona

Uprawnienia Sądu Najwyższego co do orzekania w przedmiocie zawieszenia w czynnościach, określone w art. 71 ust. 6 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 206, ze zm.), odnosić należy jedynie do takiej konfiguracji procesowej, w której zawieszenie to związane jest z potrzebą dokonania oceny należytego zabezpieczenia toku postępowania, dotyczącą deliktu dyscyplinarnego

W toku postępowania sądowoadministracyjnego może dochodzić do przekształceń podmiotowych i to zarówno po stronie skarżącej jak i stronie przeciwnej /organu/, jednakże następstwo prawne, czy też inne zmiany podmiotowe w postępowaniu muszą wynikać z przepisów prawa. Nigdy nie można przyjmować zasady domniemania kompetencji publicznoprawnej, jeżeli przepisy ustawowe w tym, względzie milczą.

Wierzyciel dochodzący składek na ubezpieczenie społeczne rolników w trybie postępowania egzekucyjnego w administracji korzysta z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych na podstawie art. 239 pkt 1 lit. "c" ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.

W sprawie o zwrot opłaty koncesyjnej pobiera się wpis stosunkowy /art. 231 w związku z art. 216 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./.

Nie wystarczy powoływanie się na przepisy ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o utworzeniu Wojewódzkich Kolegiów Skarbowych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zadania i kompetencje organów oraz jednostek organizacyjnych podległych ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych /Dz.U. nr 137 poz. 1302/ i tylko na tej podstawie wywodzenia, że obecnie dyrektor izby celnej jest właściwym organem

Przedmiotem hipoteki przymusowej, o której mowa w art. 34 § 1 i 2 pkt 2 oraz art. 35 § 2 pkt 1a) Ordynacji podatkowej może być nieruchomość stanowiąca przedmiot współwłasności łącznej podatnika i jego małżonka. Podstawą wpisu hipoteki przymusowej jest doręczona zobowiązanemu decyzja ustalająca wysokość zobowiązania. Przytoczone przepisy stanowią unormowanie szczególne, przewidujące nieostateczną decyzję