Protokołów kontroli nie można zakwalifikować do aktów, o jakich mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

1. Sąd wieczystoksięgowy powinien badać czynność materialną stanowiącą podstawę wpisu nie tylko pod względem formalnym, ale również pod względem jej skuteczności materialnej. Sąd ten ma jedynie obowiązek ustalić, czy prawo, które ma być wpisane, zostało ważnie ustanowione, nie może natomiast w ogóle zajmować się kwestią rękojmi wiary publicznej. 2. W przepisie art. 3931 k.p.c., normującym podstawy

Zawarte w art. 60 § 3 k.k. pojęcie „ujawnienia” przez sprawcę informacji wobec organu powołanego do ścigania przestępstw oznacza przekazanie tylko takich wiadomości, które nie tyle obiektywnie, ile według wiedzy informującego nie były znane dotychczas temu organowi.

Gmina nie ma interesu prawnego do wniesienia skargi /art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ na decyzję organu odwoławczego w przedmiocie opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w związku z jej podziałem.

Normatywne skutki ustawienia znaku drogowego sprawiają, że orzecznictwo sądowe w kwestii niedopuszczalności orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny o zgodności z prawem nieobowiązujących już uchwał należy uznać za przydatne także w odniesieniu do czynności faktycznej, która utraciła moc i nie wywołuje już skutków prawnych.

Nie jest zadaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego prowadzenie abstrakcyjnych rozważań teoretycznych i nie ma on kompetencji do "stwierdzania nieistnienia obowiązku przestrzegania norm powstałych jako efekt bezczynności".

Stosownie do regulacji art. 48 ust. 1 w zw. z art. 46 ust. 1 oraz ust. 4 pkt 2 z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska /Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./ uzgodnienie projektu budowlanego następuje w ramach postępowania o wydanie pozwolenia na budowę, to jednak uzgodnienie to następuje w odrębnym trybie, na podstawie odrębnej podstawy materialnoprawnej /przepisów ustawy - Prawo ochrony

1. Z uwagi na ograniczony zakres postępowania wieczystoksięgowego, wyznaczony przepisem art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, nie jest dopuszczalna ocena wniosku o wpis hipoteki przymusowej z punktu widzenia przepisu art. 5 k.c. 2. Przepisy prawa materialnego mogą przewidywać wpis do księgi wieczystej jako przesłankę powstania określonego prawa. Zasada mocy

Z uwagi na treść art. 1 § 2 k.k.w. oraz podstawy kasacji określone w art. 523 § 1 k.p.k., niedopuszczalne jest zaskarżenie kasacją prawomocnych postanowień sądu wydawanych w postępowaniu wykonawczym w zakresie, w jakim podlegają one korygowaniu w trybie przewidzianym w art. 24 § 1 k.k.w.

Zgodnie z art. 160 par. 4 Kpa o odszkodowaniu przysługującym od organu orzeka organ administracji publicznej, który stwierdził nieważność decyzji z powodu naruszenia art. 156 par. 1. Jak wynika z powyższego rozstrzyganie w zakresie przyznania odszkodowania na podstawie art. 160 Kpa nie należy do kompetencji NSA, określonych w art. 16 i art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

1. Stosunki prawne pomiędzy Funduszem Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych a niewypłacalnym pracodawcą mają charakter cywilnoprawny. W szczególności charakter taki mają stosunki prawne, które powstają pomiędzy tymi podmiotami, gdy pracownikom niewypłacalnego pracodawcy zostaną wypłacone świadczenia pracownicze ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. 2. Powierzenie Funduszowi w

Wykorzystanie pustego opakowania - jeśli nie jest to opakowanie oryginalne, zastrzeżone dla konkretnego produktu lub przez konkretnego producenta, przez innego producenta, po uprzednim oznaczeniu opakowania jego własnym znakiem towarowym, nie narusza zakazu zawartego w art. 306 k.k.

W wypadku, gdy apelacja na niekorzyść oskarżonego nie zawierała zarzutu obrazy prawa materialnego, a zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy, to podniesienie takiego zarzutu dopiero w kasacji na niekorzyść może okazać się skuteczne tylko wtedy, gdy jest z nim powiązany zarzut naruszenia przez sąd odwoławczy przepisów art. 440 k.p.k. w zw. z art. 434 § 1 k.p.k.

Adwokat ma prawo sporządzić i podpisać kasację we własnej sprawie, to znaczy w sprawie, w której występuje w charakterze oskarżyciela posiłkowego, powoda cywilnego bądź oskarżonego.

Przedmiotem skargi jest interpretacja Ministra Finansów wydana na podstawie art. 14 par. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, która stosownie do art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie podlega zaskarżeniu.