Nie dochodzi do wyjścia przez sąd poza granice skargi oskarżyciela, jeśli w czynie przypisanym oskarżonemu w wyroku skazującym zamieszczono, choćby w innej formule jurydycznej, opis tej samej czynności wykonawczej, skierowanej do tego samego przedmiotu, a więc podstawowe elementy określające fakt główny, który uzasadniał wystąpienie z oskarżeniem. W takim wypadku nawet odmienne ustalenie sądu co do

Użyte w powołanym art. 46 § 1 tej ustawy o księgach wieczystych i hipotece (Dz.U. Nr 19, poz. 147 ze zm.) określenie „bada jedynie” podkreśla - jak to czyni także aktualnie obowiązujący art. 6268 § 2 KPC - ograniczony charakter kognicji sądu rejonowego rozpoznającego sprawę z wniosku o wpis. Wpis jest formą orzeczenia sądowego w postępowaniu wieczystoksięgowym, jest orzeczeniem samoistnym, nie wymagającym

Oskarżonemu, który jest pozbawiony wolności i z tego powodu nie brał udziału w postępowaniu przed sądem odwoławczym, należy doręczyć odpis wyroku sądu odwoławczego także wtedy gdy miał obrońcę z urzędu; dzień tego doręczenia jest początkiem biegu terminu do zgłoszenia wniosku o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem w celu wniesienia kasacji.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy przyjąć, że wezwania do uiszczenia opłaty za niewypełnienie obowiązku zawarcia umowy ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej /OC/ podlegają kontroli tego Sądu jako akty z zakresu administracji publicznej dotyczące stwierdzenia obowiązku wynikającego z przepisów prawa

Przedawnienie wykroczenia określonego w art. 57 k.k.s. rozpoczyna swój bieg od popełnienia tego czynu, czyli od ustania, wywołanego zachowaniem sprawcy, stanu bezprawnego, tzn. uporczywego naruszenia przez niego obowiązku płacenia podatku w terminie, i wynosi rok, a gdyby w tym czasie wszczęto przeciwko jego sprawcy postępowanie, przedłuża się do 2 lat od czasu popełnienia tego czynu. Wykroczenie uporczywego

Kasacja w sprawie o sprostowanie protokołu powypadkowego powinna zawierać oznaczenie wartości przedmiotu zaskarżenia.

W myśl przepisu art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów. Właściwym do rozstrzygnięcia sprawy o odszkodowanie z tytułu nieszczęśliwego wypadku jest Sąd powszechny.

Dla ustanowienia hipoteki przymusowej na podstawie art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.) niezbędne jest przedstawienie tytułu wykonawczego, z którego wynika wierzytelność wnioskodawcy podlegająca zabezpieczeniu.

Bezczynność w zakresie podjęcia przez Radę Miejską stosownej uchwały w przedmiocie odwołania z funkcji ławnika nie można zaskarżyć do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Stosownie bowiem do art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, Sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w art. 16 ust. 1 pkt 1-4. Skarga odnosząca

Wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braku formalnego kasacji, do czego strona została wezwana w trybie doręczenia zastępczego (art. 139 § 1 k.p.c), powołujący się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 17 września 2002 r. (SK 35/01) o niezgodności siedmiodniowego okresu przechowywania przesyłki w pocztowej placówce oddawczej z konstytucyjnym prawem do sądu, może odnieść skutek jedynie

Na postanowienie sądu drugiej instancji oddalające wniosek o sprostowanie lub wykładnię wyroku nie przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego.

Zgodnie z treścią ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968/ wstrzymanie czynności egzekucyjnych na podstawie wystawionych tytułów egzekucyjnych nie należy do właściwości Sądu administracyjnego, lecz pozostaje we właściwości organu prowadzącego egzekucję.

Ustanawiając określoną osobę biegłym sądowym bądź odmawiając takiego ustanowienia prezes sądu okręgowego działa w podwójnym charakterze: jako organ administracji sądowej /biegły jest organem pomocniczym wymiaru sprawiedliwości/ i jako organ administracji publicznej uprawniony z mocy przepisów prawa powszechnie obowiązującego do wydawania decyzji administracyjnych w przedmiocie ustanowienia biegłych

Art. 103 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Przepisy wprowadzające ustawę Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ rozstrzygnął o właściwości Sądu jeżeli chodzi o wznowienie postępowania zakończonego przed 1 stycznia 2004 r. Brak było zatem podstawy prawnej do wnoszenia, po 1 stycznia 2004 r. zażalenia na postanowienie

Dla wypełnienia znamion przestępstwa stosowania przemocy lub groźby bezprawnej w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności (jak ujmuje to przepis art. 191 § 2 k.k.) wystarczy subiektywne przekonanie sprawcy, że wierzytelność faktycznie istnieje, a osoba, wobec której stosuje wymienione w art. 191 § 1 k.k. środki, choćby pośrednio, jest tą osobą, która ma zdol-ność (możliwość, obowiązek itp.) spełnienia

W umowie gwarancji jakości można ograniczyć obowiązki gwaranta do naprawy rzeczy i wyłączyć możliwość żądania przez uprawnionego wymiany rzeczy na wolną od wad (art. 577 § 1 k.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 23 sierpnia 1996 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 114, poz. 542).

Zarządzenie wojewody w przedmiocie udzielenia zgody na zbycie nieruchomości wchodzącej w skład zasobu Skarbu Państwa, wydane w trybie art. 11 ust. 2 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./, nie ma charakteru aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z

Tryb i termin wniesienia odwołania od decyzji organów rentowych do właściwego sądu powszechnego reguluje art. 477[9] Kpc. Przepis art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi, że Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawach należących do właściwości innych sądów.