O tym, w sprawach jakich osób świadek koronny będzie mógł złożyć zeznania, decyduje nie to, czy kwestia odpowiedzialności tych osób będzie rozpoznawana w jednym tylko, czy też w kilku odrębnych postępowaniach, lecz to, w związku z jakimi czynami tych osób uzyskał on status świadka koronnego. Wyłączenie do odrębnego prowadzenia sprawy niektórych osób lub o niektóre z ujawnionych przestępstw nie powoduje

Zaniechanie ogłoszenia konkursu na wyższe stanowisko urzędnicze nie jest bezczynnością organu administracji publicznej, podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Jeżeli podstawą odmowy udostępnienia informacji jest prawo do prywatności osoby fizycznej, stronie ubiegającej się o taką informację nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję ostateczną organu, odmawiającą jej udostępnienia, gdyż sąd ten nie jest właściwy do rozpoznawania takiej sprawy. Może ona jedynie wystąpić zgodnie z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 6 września 2001 r.

Zarówno względy ekonomii postępowania organów państwowych jak i ochrony autorytetu ich orzeczeń nie zezwalają na dopuszczenie możliwości zajmowania się tą samą sprawą - kontrolą ostatecznych decyzji - oraz na wydanie ewentualnie rozbieżnych orzeczeń przez organ administracyjny i sąd administracyjny.

Do opłaty od kasacji nie mają zatem zastosowania przepisy rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 lutego 1991 r. w sprawie rozkładania na raty i odraczanie terminu spłaty należności sądowych (Dz. U. Nr 25, poz.102 ze zm.), lecz jedynie przepisy Kodeksu postępowania karnego o możliwości zwolnienia strony od uregulowania opłaty, której wyłożenia wymaga się przy składaniu pisma procesowego

W świetle art. 6 par. 1a ustawy z dnia 17 czerwca 1996 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 2002 nr 110 poz. 968 ze zm./ niedopuszczalna jest skarga na bezczynność organu egzekucyjnego pierwszej instancji, polegająca na niepodejmowaniu czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, wniesiona na zasadzie art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym

Dyspozycja art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przewidująca dopuszczalność wniesienia skargi przez organizację społeczną "w zakresie jej statutowej działalności", oznacza, że uprawnienie do wniesienia skargi przez organizację społeczną, jak i zakres /przedmiot/, w którym skarga może być wniesiona, powinny być określone w statucie

Stosownie do art. 85c ust. 5 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików wojewódzkich (Dz.U. Nr 95, poz. 602 ze zm.) dopuszczalne jest przyjęcie przez komitet wyborczy partii politycznej wartości niepieniężnych, mimo braku możliwości pozyskiwania i wydatkowania ich poprzez rachunek bankowy funduszu wyborczego. Zasady ustalania ich wartości reguluje rozporządzenie

Przepis art. 403 par. 2 Kpc stanowi materialnoprawną przesłankę żądania wznowienia postępowania w przypadku wykrycia nowych dowodów, możliwych do wykorzystania w postępowaniu sądowym, których przeprowadzenie mogłoby wpłynąć na treść rozstrzygnięcia. Natomiast z przepisu art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ wynika, że Sąd orzeka

Ordynacja podatkowa nie przewiduje następstwa prawnego w wypadku osoby fizycznej będącej osobą trzecią w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.

Wniosek o wykładnię nie może zmierzać do wyjaśnienia zawartych w uzasadnieniu orzeczenia wyrażeń prawniczych i znaczenia słów, ani do polemiki ze stanowiskiem sądu orzekającego w sprawie i wskazaniami co do dalszego postępowania. Naczelny Sąd Administracyjny może na podstawie art. 352 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze

Przewidziana w polskim porządku prawnym - ustawie z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (jedn. tekst: Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 109) - możliwość umieszczenia nieletniego w zakładzie poprawczym (art. 6 pkt 10), nie narusza przepisów Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./, a przede wszystkim art. 83 ust. 2 i 3 tej ustawy w sprawach z zakresu indywidualnych spraw dotyczących ubezpieczeń przykładowo wymienionych w art. 83 ust. 1 ustawy właściwe są sądy powszechne /cywilne/, w tym także w zakresie nie wydania decyzji. Sądy te mając na względzie treść

Podstawą wpisu w księdze wieczystej może być dokument obejmujący nowację w rozumieniu art. 506 k.c. (art. 4 ust. 1 ustawy z 16 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece; Dz. U. z 1982 r. Nr 19, poz. 147 ze zm.), przy czym treść umowy nowacyjnej mogłaby być ustalona na podstawie dyrektyw oświadczenia woli określonych w art. 65 § 2 k.c.

Wystąpienie państwowego inspektora pracy zawierające rozstrzygnięcie o nałożeniu na jego adresata określonych obowiązków prawnych jest w istocie decyzją administracyjną, podlegającą zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na postanowienie w przedmiocie wyłączenia pracownika lub organu /art. 24 i art. 25 Kpa/ oraz wyznaczenia innego pracownika lub organu /art. 26 Kpa/ jest niedopuszczalna.

1. Decyzja administracyjna, będąca podstawą wpisu do księgi wieczystej, może podlegać kontroli sądu w ramach art. 46 Prawa o księgach wieczystych (obecnie art. 626 § 2 k.p.c.) tylko wtedy, gdy została wydana przez organ oczywiście niewłaściwy, bez jakiejkolwiek podstawy prawnej albo z oczywistym naruszeniem administracyjnego prawa materialnego i przepisów k.p.a. Przy uwzględnieniu, że dopuszczenie

Na równi z uwzględnieniem skargi w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy traktować wydanie aktu przez organ administracji po doręczeniu mu odpisu skargi na bezczynność, jeżeli wydanie tego aktu następuje po upływie terminów załatwienia sprawy określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem

Zawinienie pełnomocnika /strony/ w uchybieniu terminu, stanowi spełnienie negatywnej przesłanki, przewidzianej art. 58 par. 1 Kpa i wyłączającej dopuszczalność przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia skargi. Prowadzi to do oddalenia wniosku o przywrócenie powyższego terminu.

Zgłoszenie po dniu 31 grudnia 1998 r. wniosku o transfer za granicę emerytury przyznanej na podstawie przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz.U. Nr 40 poz. 267 ze zm.) nie uprawnia organu rentowego do dokonywania ponownej oceny, czy emeryt spełnia warunki do przyznania emerytury na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach