Prawo realizacji zadań finansowych ze środków publicznych przysługujące ogółowi podmiotów, o których mowa w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. nr 155 poz. 1014 ze zm./, nie stanowi uprawnienia, o którym orzeka się w drodze decyzji administracyjnej lub, które wynikałoby z przepisów prawa w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 1 lub pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995

Nie odbieranie pism z urzędu pocztowego świadczy o nie zachowaniu szczególnej staranności przy dokonywaniu określonych czynności na etapie wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego.

Nie jest dopuszczalna droga postępowania administracyjnego w sprawie dochodzenia przez jednostki organizacyjne odsetek od nadpłaty opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska /art. 86g ust. 4 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska - Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./. Sprawy takie podlegają rozpoznaniu przez sąd powszechny /art. 2 par. 1 Kpc/.

Na uchwałę odrzucającą protest do projektu zmiany planu zagospodarowania przestrzennego art. 23 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie dopuszcza skargi sądowej.

Na uchwałę odrzucającą protest do projektu zmiany planu zagospodarowania przestrzennego art. 23 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie dopuszcza skargi sądowej.

Sprawa o podwyższenie (przeliczenie podstawy wymiaru) emerytury nie jest sprawą o przyznanie lub wstrzymanie prawa do emerytury, w której kasacja przysługuje niezależnie od wartości przedmiotu zaskarżenia (art. 3921 § 1 zdanie drugie KPC).

Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, polegające na wydaniu rozstrzygnięcia w drodze decyzji, wbrew wiążącej ocenie prawnej wyrażonej w orzeczeniu Sądu /art. 30 ustawy o NSA/, wobec równoczesnego wniesienia

Skarga o wymierzenie organowi administracji publicznej I instancji grzywny za niewykonanie przez ten organ orzeczenia Sądu /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, przy równoczesnym wniesieniu przez stronę odwołania od tej decyzji, jest niedopuszczalna.

Obronę samodzielności naruszonej rozstrzygnięciem nadzorczym może podjąć tylko wspólnota samorządu terytorialnego, której z naruszeniem prawa pozbawiono tej samodzielności. Z tego względu, legitymację do wniesienia skargi będzie miała tylko wspólnota samorządowa, której interes prawny lub uprawnienie albo kompetencja zostały naruszone.

Zawiadomienie bądź ogłoszenie, o jakim mowa w art. 115 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

W zakresie odroczenia rozprawy dyscyplinarnej adwokata nie stosuje się przepisów Kodeksu postępowania karnego, lecz § 24 ust. 4 w związku z § 22 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23 lipca 1998 r. w sprawie postępowania dyscyplinarnego w stosunku do adwokatów i aplikantów adwokackich (Dz.U. Nr 99, poz. 635).

O zamknięciu cmentarza wyznaniowego stosownie do treści art. 1 ust. 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych /t.j. Dz.U. 2000 nr 23 poz. 295 ze zm./ decyduje władza kościelna po zasięgnięciu opinii właściwego inspektora sanitarnego.

Zaskarżenie bezczynności organu administracji publicznej jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim obowiązujące przepisy prawa przewidują działanie danego organu w określonej formie także wniosek o ukaranie grzywną może być skierowany tylko wobec organu właściwego w sprawie /art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Rzeczą sądów jest takie orzekanie, aby także w opinii publicznej nie powstawały wątpliwości co do tego, że wydawane orzeczenia są wolne od jakichkolwiek pozaprocesowych wpływów, podyktowane jakimikolwiek innymi przesłankami, niż te, które wynikają z materiału dowodowego i treści ustaw. Autorytet wymiaru sprawiedliwości wymaga, aby sądy nie unikały prowadzenia spraw dla nich trudnych z uwagi na stanowisko

Sprawa o zawieszenie części uzupełniającej emerytury rolniczej jest sprawą o prawo majątkowe w rozumieniu art. 3921 § 1 KPC.

Krąg osób upoważnionych do udzielania pełnomocnictwa procesowego w sprawach z zakresu prawa pracy wyznaczony jest przez art. 31 KP, a nie przez art. 38 KC.