Strony występujące w postępowaniu poprawczym mogą wnieść kasację, w warunkach określonych w art. 520 k.p.k., od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego, w razie orzeczenia wobec nieletniego środka poprawczego - umieszczenia w zakładzie poprawczym, nie tylko z powodu uchybień wymienionych w art. 439 k.p.k., ale także podnosząc zarzut innego rażącego naruszenia prawa jeżeli mogło ono mieć istotny wpływ

1. Instytucja wniosku o uzupełnienie decyzji ma stworzyć stronie szansę podjęcia dalszych kroków w celu obrony jej praw dopiero po zajęciu przez organ stanowiska w tej kwestii. Z tego właśnie względu termin dla strony do i wniesienia odwołania powództwa lub skargi biegnie dopiero od dnia doręczenia jej odpowiedzi na zgłoszone żądanie. 2. Na postanowienie o odmowie uzupełnienia decyzji Kpa nie przewiduje

Sam fakt, że biorący udział w sprawie sędzia, który pełniąc niegdyś obowiązki prokuratora oskarżał oskarżonego w innej sprawie, podobnie jak i sam jedynie fakt rozstrzygania zupełnie innej sprawy oskarżonego przez tego samego sędziego nie stanowią jeszcze okoliczności powodujących wątpliwość co do bezstronności tego sędziego w aktualnie prowadzonym postępowaniu.

Powołanie się przez wnoszącego kasację na uchwałę Sądu Najwyższego, która nie została uwzględniona przez sąd drugiej instancji w ustalonym stanie faktycznym sprawy, nie stanowi przedstawienia zagadnienia prawnego uzasadniającego rozpoznanie kasacji (art. 393 § 1 pkt 3 w związku z art. 393 § 1 pkt 1 KPC), jeżeli kasacja nie jest oparta na zarzucie naruszenia przepisów postępowania (art. 3931 pkt 2 KPC

Nabywca użytkowania wieczystego w drodze umowy nie może przed wpisem jego w księdze wieczystej jako uprawnionego z tytułu użytkowania wieczystego, a po złożeniu wniosku o dokonanie tego wpisu, skutecznie rozporządzić tym prawem (zbyć tego prawa).

Skargę na wnioski pokontrolne Wojewódzkiego Inspektora Skupu i Przetwórstwa Artykułów Rolnych, których istotą jest przypomnienie stronie skarżącej jej obowiązków wynikających w szczególności z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dbałości o poprawność działania w zakresie stosunków umownych z innymi podmiotami gospodarczymi, nie mające cech przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia

Kwestia braku lub ustalenia niewłaściwych kryteriów doboru nauczycieli do przeniesienia w stan nieczynny (art. 20 ust. 7 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. - Karta Nauczyciela, jednolity tekst: Dz.U. z 1997 r. Nr 56, poz. 357 ze zm.) bądź też typowania ich do zwolnienia (art. 20 ust. 1 tej Karty) należy do sfery faktów. Nie świadczy natomiast o występowaniu w sprawie istotnego zagadnienia prawnego,

Wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia kasacji nie uzasadnia zakwestionowanie przez stronę odmowy jej sporządzenia przez adwokata ustanowionego z urzędu.

Sąd drugiej instancji nie ma obowiązku wskazania okoliczności, których nieprzedstawienie przez stronę wnoszącą kasację - wbrew obowiązkowi przewidzianemu w art. 3933 § 1 pkt 3 KPC - spowodowało jej odrzucenie.

W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącego przedmiotową decyzję otrzymał w dniu 15 marca 2001 r. Skarga została wniesiona w dniu 17 kwietnia 2001 r. /data stempla pocztowego/, a więc z przekroczeniem o 3 dni określonego w powołanym wyżej przepisie terminu do wniesienia skargi.

Przywrócenie terminu do wniesienia kasacji jest niedopuszczalne, jeżeli strona nie zażądała doręczenia wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem w terminie z art. 387 § 3 KPC.

W sytuacji gdy Sąd Najwyższy oddalił kasację wniesioną od prawomocnego orzeczenia kończącego postępowanie, to niezależnie od tego, czy przedmiotem wniosku o wznowienie postępowania są podstawy de novis, czy też ex delicto - wskazujące na dopuszczenie się przestępstwa w związku z postępowaniem prowadzonym zarówno przed prawomocnym jego zakończeniem, jak i w postępowaniu kasacyjnym - o właściwości sądu

Pismo nie miało cech władczego rozstrzygnięcia o wymiarze zaległości w płaceniu składek i odsetek lecz było jedynie informacją o stanie rejestrów i w konsekwencji nie podlegało rozpoznania przez Naczelny Sąd Administracyjny /art. 16 i nast. ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Niedopuszczalność zmiany żądania w postępowaniu apelacyjnym (art. 383 KPC) nie uzasadnia odrzucenia apelacji, w sytuacji gdy zaskarżony został wyrok oddalający powództwo.

Jeżeli w sprawie w pierwszej instancji decyzję wydał prezydent miasta, to tym samym niedopuszczalne jest wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez zarząd miasta.