W świetle przepisu art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie budzi wątpliwości, że termin do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego przez organ nadzoru w trybie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ wynosi 30 dni. Początek biegu terminu 30-dniowego

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy w sprawie ze skargi na decyzję organu Straży Granicznej odmawiającą cudzoziemcowi wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej /art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Z mocy art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, orzeczenia sądu są prawomocne, z wyjątkiem wypadków z art. 39 ust. 2 i art. 47 ust. 3 tejże ustawy, co nie dotyczy niniejszej sprawy. Powołana ustawa nie przewiduje zatem środka zaskarżenia w postaci skargi na postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji. Uchylenie takiego postanowienia

Brak znajomości procedury sądowej co do trybu i skutków złożenia ponownego wniosku o zwolnienie od wpisu sądowego, nie może obciążać strony, która w terminie 7 dni od doręczenia postanowienia Sądu w przedmiocie odrzucenia tego wniosku i równocześnie odrzucenia skargi, uiściła żądany wpis usprawiedliwiając powody opóźnienia w dopełnieniu czynności.

Wynikający z art. 31 par. 4 Kpa w związku z art. 100 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ oraz przewidziany w tym ostatnim przepisie 30-dniowy termin do złożenia przez organizację społeczną wniosków i zastrzeżeń oznacza, że co najmniej do końca upływu tego terminu organizacja społeczna zachowuje potencjalne uprawnienie do

Ograniczenie zakresu podmiotowego zastosowania ustawy z dnia 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (Dz.U. Nr 160, poz. 1080 ze zm.) może nastąpić w sposób pośredni przez odpowiednią zmianę przepisów dotyczących pracowników instytucji kultury (w wyniku przekształcenia tych jednostek z prowadzących gospodarkę finansową na zasadach określonych

Skargą złożoną z uchybieniem terminu z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jako spóźnioną z mocy art. 27 ust. 2 ustawy o NSA podlega odrzuceniu.

1. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznawania skarg na bezczynność w zakresie skargi powszechnej wznoszonej w trybie Działu Kpa. 2. Na sposób rozpoznania skargi powszechnej, czynności podjęte w wyniku rozpoznania skargi powszechnej, skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie przysługuje. 3. Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do kontroli działania organów administracji

Na podstawie art. 9 KPC strona ma prawo otrzymać w każdym czasie odpis wyroku i sporządzonego uzasadnienia, niezależnie od uprawnienia otrzymania wyroku z uzasadnieniem sporządzonym na jej żądanie zgłoszone w terminie określonym w art. 328 § 1 KPC lub art. 387 § 3 KPC. Doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem na podstawie art. 9 KPC nie otwiera drogi do wniesienia apelacji lub kasacji.

Pojęcie ważnych powodów, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest pojęciem szerszym niż pojęcie braku winy strony /zainteresowanego/, którym posługuje się art. 58 par. 3 Kpa i który z mocy art. 59 ustawy o NSA należy odpowiednio stosować w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Nie można jednak wykładni pojęcia

Ani ustawa z dnia 12 października 1990 r. o Służbie Granicznej /Dz.U. nr 78 poz. 462 ze zm./ ani żadna inna ustawa nie poddają orzecznictwa dyscyplinarnego w Służbie Granicznej, dotyczącego jej funkcjonariuszy kontroli NSA.

Konsekwencje procesowe złożenia wniosku o wznowienie postępowania, naruszającego dozwolony kierunek zaskarżenia, wskazany w art. 540 § 1 pkt 2 k.p.k., określają przepisy art. 429 § 1 i 430 k.p.k., mające odpowiednie zastosowanie w tym postępowaniu (art. 545 § 1 k.p.k.). Obligują one - prezesa sądu do odmowy przyjęcia takiego wniosku, a sąd, w razie skierowania wniosku na posiedzenie, do pozostawienia

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy rzeczowo do rozpatrywania skargi na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie składek ubezpieczeniowych /art. 16 i nast. ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Obalenie domniemania doręczenia adresatowi pisma sądowego w terminie wskazanym w art. 44 Kpa, upoważnia do wystąpienia przez stroną z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia opłaty.

Za informacje, które zawierają słowa o treści znieważającej inną osobę, odpowiedzialność karną ponosi ich autor.

Wniesienie zażalenia na postanowienie sądu drugiej instancji o odrzuceniu osobistej kasacji strony nie przerywa biegu terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej (art. 169 § 1 KPC).

Wydanie decyzji likwidującej wymiar opłaty manipulacyjnej dodatkowej powoduje, że wniesiona skarga dotycząca tej opłaty staje się bezprzedmiotowa i na mocy art. 355 par. 1 Kpc w zw. z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ i skutkuje umorzeniem postępowania sądowego.