Zwłoka /bezczynność/ organu administracji w załatwieniu sprawy w zakresie uprawnień do świadczeń pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR jest szczególnie naganna, ponieważ uprawnienia te dają prawo do świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego spełniających funkcje alimentacyjne w szerokim tego słowa znaczeniu,

Wykonanie prawa pierwokupu w postępowaniu egzekucyjnym może nastąpić tylko w sposób określony w art. 944 i 1069 k.p.c.

Stosownie do art. 981 k.p.c. dłużnik wezwany do spełnienia świadczenia przez komornika, w trybie art. 923 k.p.c., ma możliwość zapobieżenia sprzedaży licytacyjnej tylko do zamknięcia przetargu. Jest to końcowy termin, w którym dłużnik może przez zapłatę długu i kosztów postępowania spowodować umorzenie egzekucji z nieruchomości.

Stosownie do art. 981 k.p.c. dłużnik wezwany do spełnienia świadczenia przez komornika, w trybie art. 923 k.p.c., ma możliwość zapobieżenia sprzedaży licytacyjnej tylko do zamknięcia przetargu. Jest to końcowy termin, w którym dłużnik może przez zapłatę długu i kosztów postępowania spowodować umorzenie egzekucji z nieruchomości.

Ustawodawca rozszerzając liczbę organów w zakresie egzekucji administracyjnej zobowiązań pieniężnych nie dokonał stosownej zmiany przepisów zawartych w rozdziale 5 działu I ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /t.j. Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i nie określił pierwszeństwa w zaspokajaniu roszczeń w przypadku zbiegu egzekucji prowadzonej przez naczelnika

Sprzedaż lokali mieszkalnych należy do sfery stosunków cywilnoprawnych i działania organów gminy, co do zasadności odmowy lub nie sprzedaży lokalu nie podlegają ocenie sądu administracyjnego.

Zwłoka /bezczynność/ organu administracji w załatwieniu sprawy w zakresie uprawnień do świadczeń pieniężnych przysługujących osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i ZSRR jest szczególnie naganna, ponieważ uprawnienia te dają prawo do świadczeń z zakresu zabezpieczenia społecznego spełniających funkcje alimentacyjne w szerokim tego słowa znaczeniu,

Przez orzeczenie Sądu, o którym mowa w przepisie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy rozumieć wyłącznie wyrok, w którym przyznano, stwierdzono albo uznano uprawnienie lub obowiązek, a także wyrok którym uwzględniono skargę na bezczynność organu. Natomiast w wypadku wyroku uchylającego albo stwierdzającego nieważność lub

Ocena dopuszczalności ugody sądowej według kryterium słusznego interesu pracownika (art. 469 KPC) powinna być dokonana przez porównanie treści ugody (ustalonej według kryteriów wskazanych w art. 65 KC) z przysługującymi pracownikowi roszczeniami wynikającymi z przytoczonych przez niego okoliczności faktycznych.

1. Zgodnie z nowym, wyraźnym rozwiązaniem, przyjętym przez k.p.k. z 1997 r., do treści zarządzeń należy odpowiednio stosować przepisy o treści postanowień (art. 94 § 2), te zaś wymagają, by decyzja procesowa zawierała nie tylko oznaczenie organu, który ją wydał (w tym wypadku prezesa sądu, przewodniczącego wydziału, upoważnionego sędziego), ale także i osoby wydającej, a więc jej imienia i nazwiska

Na gruncie art. 459 § 3 kpk przyjąć należy, że osobą, której postanowienie „bezpośrednio dotyczy”, jest tylko taka osoba, nie będąca stroną, do której odnosi się wprost ta decyzja procesowa.

Postanowienie oddalające wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wniesienia kasacji podlega na żądanie strony kontroli Sądu Najwyższego rozpoznającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu kasacji (art. 39318 i art. 39319 w związku z art. 380 KPC).

Prawo do zabrania dziecka na czas ograniczony w inne miejsce aniżeli miejsce jego stałego pobytu (art. 5 lit. b Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej w Hadze w dniu 25 października 1980 r. - Dz. U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528) nie podlega ochronie, jeżeli zabranie dziecka byłoby szkodliwe dla jego dobra.

Prawo do zabrania dziecka na czas ograniczony w inne miejsce aniżeli miejsce jego stałego pobytu (art. 5 lit. b Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej w Hadze w dniu 25 października 1980 r. - Dz. U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528) nie podlega ochronie, jeżeli zabranie dziecka byłoby szkodliwe dla jego dobra.

Na podstawie art. 22 par. 2 Kpa nie można występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytania łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

Nie jest udzieleniem pełnomocnictwa w rozumieniu art. 89 § 1 i 2 KPC telefoniczne upoważnienie adwokata do wniesienia kasacji.