Sprzedaż lokali mieszkalnych należy do sfery stosunków cywilnoprawnych i działania organów gminy, co do zasadności odmowy lub nie sprzedaży lokalu nie podlegają ocenie sądu administracyjnego.

Przez orzeczenie Sądu, o którym mowa w przepisie art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy rozumieć wyłącznie wyrok, w którym przyznano, stwierdzono albo uznano uprawnienie lub obowiązek, a także wyrok którym uwzględniono skargę na bezczynność organu. Natomiast w wypadku wyroku uchylającego albo stwierdzającego nieważność lub

Ocena dopuszczalności ugody sądowej według kryterium słusznego interesu pracownika (art. 469 KPC) powinna być dokonana przez porównanie treści ugody (ustalonej według kryteriów wskazanych w art. 65 KC) z przysługującymi pracownikowi roszczeniami wynikającymi z przytoczonych przez niego okoliczności faktycznych.

1. Zgodnie z nowym, wyraźnym rozwiązaniem, przyjętym przez k.p.k. z 1997 r., do treści zarządzeń należy odpowiednio stosować przepisy o treści postanowień (art. 94 § 2), te zaś wymagają, by decyzja procesowa zawierała nie tylko oznaczenie organu, który ją wydał (w tym wypadku prezesa sądu, przewodniczącego wydziału, upoważnionego sędziego), ale także i osoby wydającej, a więc jej imienia i nazwiska

Na gruncie art. 459 § 3 kpk przyjąć należy, że osobą, której postanowienie „bezpośrednio dotyczy”, jest tylko taka osoba, nie będąca stroną, do której odnosi się wprost ta decyzja procesowa.

Postanowienie oddalające wniosek o ustanowienie pełnomocnika z urzędu celem wniesienia kasacji podlega na żądanie strony kontroli Sądu Najwyższego rozpoznającego zażalenie na postanowienie o odrzuceniu kasacji (art. 39318 i art. 39319 w związku z art. 380 KPC).

Prawo do zabrania dziecka na czas ograniczony w inne miejsce aniżeli miejsce jego stałego pobytu (art. 5 lit. b Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej w Hadze w dniu 25 października 1980 r. - Dz. U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528) nie podlega ochronie, jeżeli zabranie dziecka byłoby szkodliwe dla jego dobra.

Prawo do zabrania dziecka na czas ograniczony w inne miejsce aniżeli miejsce jego stałego pobytu (art. 5 lit. b Konwencji dotyczącej cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę sporządzonej w Hadze w dniu 25 października 1980 r. - Dz. U. z 1995 r. Nr 108, poz. 528) nie podlega ochronie, jeżeli zabranie dziecka byłoby szkodliwe dla jego dobra.

Na podstawie art. 22 par. 2 Kpa nie można występować do sądu administracyjnego o udzielenie odpowiedzi na pytania łączące się ze sposobem rozstrzygnięcia sprawy co do jej istoty lub wyborem jednej z prawnych form działania administracji albo z wykładnią prawa.

Nie jest udzieleniem pełnomocnictwa w rozumieniu art. 89 § 1 i 2 KPC telefoniczne upoważnienie adwokata do wniesienia kasacji.

Do wnoszenia skargi organu nadzoru na uchwałę rady powiatu /art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatu - Dz.U. nr 91 poz. 578/ należy stosować przepis art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Skargi na decyzje wydane na podstawie art. 41a ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25 ze zm./ przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego lub upoważnionego przez niego pracownika są rozpatrywane przez Naczelny Sąd Administracyjny.

W sprawach dotyczących przyznania rolnikowi świadczeń emerytalno-rentowych w drodze wyjątku, a nie uregulowanych w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników /Dz.U. 1998 nr 7 poz. 25/ stosuje się przepisy o przyznawaniu i wypłacie świadczeń z ubezpieczenia /art. 55c cyt. ustawy/.

Jeżeli zasiedzenie nieruchomości przez pewien czas posiadania jej przez posiadacza samoistnego nie było - jako nieruchomości państwowej - możliwe, do okresu posiadania potrzebnego do zasiedzenia zalicza się czas posiadania sprzed wejścia w życie przepisów wyłączających zasiedzenie nieruchomości państwowych.

1. Jeżeli postępowanie karne nie kończy się na etapie postępowania przygotowawczego, lecz przechodzi do sądowego stadium procesu karnego i kończy się orzeczeniem sądu, to sąd w orzeczeniu kończącym postępowanie powinien określić, kto, w jakiej części i zakresie ponosi koszty procesu, w tym rozstrzygnąć także o kosztach nieopłaconej przez stronę pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przygotowawczym

Odwołanie od orzeczenia karnego wydanego przez finansowy organ orzekający w sprawie o przestępstwo skarbowe, nie rozpoznane przed dniem wejścia w życie kodeksu karnego skarbowego, rozpoznaje sąd właściwy według przepisów tego kodeksu oraz kodeksu postępowania karnego, to jest sąd okręgowy (art. 25 § 2 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 i art. 115 § 2 k.k.s.).