Kasacja jest dopuszczalna jako dotycząca ustalenia prawa, jeżeli przedmiotem sprawy jest ocena prawna, czy czynności były wykonywane w ramach stosunku pracy, czy też na podstawie umowy zlecenia.

Sprawa o prawo do świadectw rekompensacyjnych (ustawa z dnia 6 marca 1997 r. o zrekompensowaniu okresowego niepodwyższania płac w sferze budżetowej oraz utraty niektórych wzrostów lub dodatków do emerytur i rent, Dz.U. Nr 30, poz. 164 ze zm.) jest sprawą o prawo, a nie o świadczenie i nie ma do niej zastosowania art. 393 pkt 1 KPC.

Sąd drugiej instancji, wydając postanowienie o odrzuceniu kasacji, nie może oceniać zasadności i legalności swojego orzeczenia, przyjmując, że kasacja nie zawiera wystarczającego uzasadnienia, mimo że wskazano w niej podstawy i ich uzasadnienie.

Prawo do skorzystania z nadzwyczajnego środka zaskarżenia w odniesieniu do każdego rodzaju orzeczenia nie stanowi zasady konstytucyjnej, a zatem może być ono dowolnie limitowane przez ustawodawstwo zwykłe. Od dnia 1 września 1998 r., to jest od daty wejścia w życie nowego kodeksu postępowania karnego, uprawnienie do wniesienia kasacji od prawomocnego postanowienia kończącego postępowanie sądowe mają

1. Ustanawianie kolejnego adwokata z urzędu w celu wykonania jednej z czynności, o których mowa w art. 84 § 3 k.p.k., w sytuacji, gdy poprzedni adwokat po przeanalizowaniu akt sprawy nie znalazł podstaw do sporządzenia i podpisania kasacji lub wniosku o wznowienie postępowania, możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy stwierdzone zostaną zaniedbania dotychczas wyznaczonego adwokata w zakresie wykonywania

Ilekroć chodzi o ocenę surowości kary w aspekcie tzw. ogólnych i szczególnych dyrektyw sądowego wymiaru kary, w tym przy uwzględnieniu przepisów pozwalających na zasadach fakultatywnych łagodzić (obostrzać) karę (a także odstępować od jej wymierzenia lub stosować dobrodziejstwo warunkowego zawieszenia kary) - nie można mówić o rażącym naruszeniu prawa w wypadku wyrażenia przez sądy zapatrywań odmiennych

Wojewoda, jako organ wyższego stopnia w rozumieniu art. 17 pkt 1 Kpa jest właściwy do rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie pomocy społecznej nie uchybia przepisom Konstytucji RP, ani też postanowieniom Europejskiej Karty Samorządu Terytorialnego. Konstytucja w art. 16 i art. 166 przyzwala, w razie uzasadnionych potrzeb państwa, na zlecenie ustawą jednostkom samorządu terytorialnego zadań wykonywanych

Stroną umowy mającej na celu przeniesienie własności nieruchomości wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego na rzecz rolnika (art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych - Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.) mógł być tylko właściciel nieruchomości.

Po ogłoszeniu upadłości przedsiębiorcy i po wyznaczeniu przez sąd syndyka, syndyk jest stroną w postępowaniu cywilnym dotyczącym masy upadłości.

Artykuł 51 ust. 1 ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów stanowi normę intertemporalną rozstrzygającą jedynie kwestie wiążące się z ustanowieniem nowej regulacji w zakresie uproszczonego dochodzenia należności przez banki (art. 96-98 prawa bankowego z 1997 r.). Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. XV p.w. k.p.c., plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji, sporządzony po wejściu w życie zmiany

Nie jest dopuszczalna ochrona wierzyciela w razie niewypłacalności dłużnika (art. 527 k.c.), jeżeli wierzytelność Skarbu Państwa wynika z wydanej decyzji organu podatkowego ustalającej zobowiązanie podatkowe dłużnika.

Środek zapobiegawczy jest zastosowany z momentem wydania postanowienia w tym przedmiocie, a złożenie zażalenia nie wstrzymuje jego wykonalności, chyba że sąd a quo albo ad quem postanowi inaczej (art. 462 kpk). Tym samym, skoro art. 253 kpk nie zawiera żadnych ograniczeń w tym przedmiocie, środkiem zastosowanym przez sąd w rozumieniu art. 253 § 2 kpk jest środek zapobiegawczy, co do którego wydano

Przepis art. 8 p.w.k.p.k. - będący wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 6 p.w.k.p.k. - obliguje sąd do prowadzenia postępowania toczącego się przed dniem 1 września 1998 r. według przepisów dotychczasowych już od momentu 'rozpoczęcia rozprawy głównej', chyba że na podstawie art. 350 § 2 d.k.p.k. - już po dniu 1 września 1998 r. - sąd uzna za konieczne prowadzenie rozprawy w nowym terminie od początku

umorzyć postępowanie w przedmiocie wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.

Od postanowienia sądu drugiej instancji dotyczącego ujawnienia w księdze wieczystej roszczenia o przeniesienie własności nieruchomości (art. 16 ust. 1 i ust. 2 pkt 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece) kasacja nie przysługuje.

Gmina, która ustanowiła dla siebie odrębną własność lokali w drodze jednostronnej czynności prawnej, nie może wiązać ich zbycia z oddaniem gruntu w użytkowanie wieczyste. Tak ustanowiona własność lokalu może być przez gminę zbyta tylko wraz z udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej.

W postępowaniu apelacyjnym nie jest dopuszczalne zgłoszenie żądania skapitalizowania odsetek (art. 383 KPC). Kwoty żądanych na tym etapie postępowania sądowego skapitalizowanych odsetek nie uwzględnia się w ustaleniu wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym.

Strona, która jeszcze na 3 dni przed upływem terminu do wniesienia kasacji nie udzieliła zlecenia adwokatowi lub radcy prawnemu do sporządzenia kasacji, nie może żądać przywrócenia terminu, choćby w tych dniach była chora (art. 168 § 1 k.p.c.).

Określona w art. 390 § 1 KPC możliwość przedstawienia do rozstrzygnięcia przez Sąd Najwyższy zagadnienia prawnego powstałego w konkretnej sprawie nie dotyczy postępowania w sprawach z protestu wyborczego.