Postanowienie składu orzekającego Samorządowego Kolegium Odwoławczego o wystąpieniu do pełnego składu Kolegium w sprawie podjęcia uchwały w przedmiocie wystąpienia do Naczelnego Sądu Administracyjnego z pytaniem prawnym nie rozstrzyga co do istoty, nie kończy również postępowania w tej sprawie. Brak jest też przepisu w ustawie z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U

W myśl zaś art. 19 pkt 3a ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ Sąd nie jest właściwy w sprawach zwolnienia ze służby funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, gdy wymaga tego ważny interes służby.

W sprawie z powództwa najemcy przeciwko wynajmującemu o uzyskanie zgody na podnajem lub oddanie lokalu w bezpłatne używanie lokalu (art. 14 ustawy z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie lokali mieszkalnych i dodatkach mieszkaniowych) przedmiotem roszczenia jest świadczenie, a dopuszczalność kasacji zależy również od wartości przedmiotu zaskarżenia.

1. Przewidziane w art. 1105 § 2 kpc uzależnienie dopuszczalności klauzuli arbitrażowej od „zagranicznego statusu” jednej ze stron odnosi się do fazy zawarcia umowy derogacyjnej, zatem dotyczy stron tej umowy, a nie stron sporu objętego zapisem. 2. Zapis o wyłączeniu jurysdykcji sądów polskich na rzecz zagranicznego sądu polubownego może dotyczyć także umów wielostronnych.

Ustalenie ceny nieruchomości stosownie do art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomości /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./ nie jest czynnością z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Czynności adwokata ustanowionego z urzędu sprzeczne z zasadami profesjonalizmu nie uzasadniają przyznania mu kosztów nie opłaconej pomocy prawnej.

Roszczenie o „ustalenie prawa do skierowania na badanie lekarskie przez organ rentowy” nie jest sprawą z zakresu ubezpieczeń społecznych w rozumieniu art. 476 § 2 KPC i tak sformułowany wniosek (odwołanie) podlega odrzuceniu na podstawie art. 199 § 1 pkt 1 KPC.

W postępowaniu o stwierdzenie zasiedzenia sąd nie jest związany stanowiskiem uczestników co do uwzględnienia wniosku. Dlatego oświadczenie pełnomocnika uczestnika postępowania, że przyłącza się do wniosku, jeśli nie zawiera nieprawdziwych twierdzeń o faktach nie może być uznane za podstawę wznowienia postępowania określoną w art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c., choćby nie było zgodne z wolą mocodawcy.

1. Na postanowienie sądu drugiej instancji kończące postępowanie w sprawie o stwierdzenie wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego lub wydanego za granicą orzeczenia sądu polubownego (arbitrażowego) przysługuje kasacja. 2. Określony w art. 2 ust. 2 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Finlandią o ochronie prawnej i pomocy prawnej w sprawach cywilnych, rodzinnych i karnych, podpisanej w Helsinkach

W razie niemożności doręczenia pisma sądowego pełnomocnikowi przedsiębiorcy pod wskazanym adresem siedziby przedsiębiorcy, skuteczne jest doręczenie tego pisma do rąk osoby wchodzącej w skład organu uprawnionego do reprezentowania przedsiębiorcy względnie pracownika przedsiębiorcy upoważnionego do odbioru pism sądowych.

Jeżeli nie zachodzi wypadek wyjątkowy przewidziany w art. 169 § 4 k.p.c., wniosek o przywrócenie terminu złożony po upływie roku od jego uchybienia podlega oddaleniu, a nie odrzuceniu.

Ogłoszenie upadłości osoby prawnej nie pozbawia tej osoby zdolności sądowej.

1. Niedopuszczalne jest oparcie postanowienia o odrzuceniu apelacji jedynie na dacie wpływu umieszczonej w wadliwej adnotacji (tzw. prezentacie), nie zawierającej stwierdzenia sposobu wniesienia jej do sądu (art. 165 § 2 k.p.c.). 2. Jeżeli zachowanie terminu wniesienia apelacji budzi wątpliwości, sądy powinny korzystać z - przewidzianej w art. 152 zd. 2 k.p.c. - możliwości odebrania na posiedzeniu

Poświadczenie nieprawdy w dokumencie, użytym później przez stronę jako środek dowodowy, nie jest podstawą wznowienia postępowania, wymienioną w art. 403 § 1 pkt 2 k.p.c.

Polski Związek Działkowców nie jest uprawniony do wytaczania powództwa na rzecz obywateli.

Sąd pierwszej instancji, orzekający na podstawie art. 65 lub 67 k.k.w. z 1969 r. (obecnie: art. 150 i 151 k.k.w.), nie jest uprawniony do odroczenia wykonania kary z powodu, związanego wyłącznie z zamierzonym czy faktycznym wniesieniem kasacji.

Organ rentowy nie jest obowiązany do wydania nowej decyzji, jeżeli badania kontrolne przeprowadzone przez komisje do spraw inwalidztwa i zatrudnienia potwierdziły istnienie przesłanki do pobierania dotychczasowej renty.

Minister Edukacji Narodowej lub inny właściwy minister sprawuje nadzór państwowy nad uczelniami /art. 31 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym - Dz.U. nr 65 poz. 385 ze zm./. Nadzór ten ma jednak wyłącznie charakter tzw. nadzoru prawnego, czyli dotyczy badania zgodności działań organów uczelni z przepisami ustawowymi i statutem uczelni. Do zakresu nadzoru prawnego

Dopuszczalne jest wpisanie hipoteki przymusowej na nieruchomości dłużnika na podstawie nieprawomocnego i nie podlegającego wykonaniu nakazu zapłaty, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności 'dla zabezpieczenia' oraz wniosku wierzyciela, wskazującego ten sposób zabezpieczenia.

Nauczyciel, który zawarł ugodę sądową akceptującą przeniesienie go w stan nieczynny nie może, powołując się na art. 469 KPC, uchylić się od jej skutków prawnych tylko dlatego, że w postępowaniu rentowym okazało się, iż nie spełnia wszystkich warunków wymaganych do nabycia prawa do emerytury.

Wydanie w postępowaniu karnym wyroku uniewinniającego od zarzutu kradzieży mienia na szkodę pracodawcy po prawomocnym zakończeniu sprawy dotyczącej odpowiedzialności z tytułu niedoboru, nie uzasadnia wznowienia postępowania cywilnego na podstawie art. 403 § 2 i 3 KPC.

Uchybienie przez pełnomocnika terminu zarządzonego przez przewodniczącego podania daty otrzymania odpisu wyroku z uzasadnieniem nie uzasadnia odrzucenia kasacji na podstawie art. 3935 k.p.c.