Na wynik kontroli przewidziany w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, określający ilość i wartość wyrobów lub usług, których dotyczą uchybienia przewidziane w art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./, przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 16

Organ administracji niewłaściwy w sprawie, stosownie do art. 65 par. 1 Kpa, ma obowiązek niezwłocznie przekazać wniosek strony właściwemu organowi. Nieprzekazanie wniosku strony innemu, właściwemu w sprawie, organowi administracji uprawnia stronę do złożenia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na bezczynność organu.

Kasacja sporządzona samodzielnie przez wnioskodawcę, który nie posiada kwalifikacji określonych w art. 3932 § 2 KPC, podlega odrzuceniu niezależnie od tego, że wnioskodawca złożył też wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.

Postępowanie egzekucyjne jest postępowaniem odrębnym, wobec czego nabywca rzeczy sprzedanych w jego toku nie może domagać się dopuszczenia do udziału w tym postępowaniu, wskazując na interes prawny, który jest instytucją procedury administracyjnej.

Powołanie w kasacji tylko przepisów ogólnych warunków ubezpieczenia, które miały zostać naruszone, bez wskazania naruszenia konkretnego przepisu prawa, nie jest przytoczeniem podstawy kasacyjnej.

Zgodnie z art. 124 ust. 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ jeżeli założenie lub przeprowadzenie na nieruchomości ciągów drenażowych, przewodów i urządzeń służących do przesyłania płynów, pary, gazów i energii elektrycznej oraz urządzeń łączności publicznej i sygnalizacyjnej, a także nadziemnych lub nadziemnych obiektów i urządzeń uniemożliwia właścicielowi

Nie przerywa biegu zasiedzenia wniesienie przez właściciela nieruchomości, przeciwko któremu biegnie zasiedzenie, skargi o wznowienie postępowania zakończonego orzeczeniem stwierdzającym nabycie własności w drodze zasiedzenia.

Szczególny przywilej banku wynikający z art. 50 ust. 1 prawa bankowego nie dotyczy samego trybu ustanowienia hipoteki, lecz jedynie podstawy dokonania jej wpisu. Omawiany przepis zwalnia bank od obowiązku przedstawienia złożonego w formie aktu notarialnego oświadczenia podmiotu, który ustanawia hipotekę, poprzestając na złożeniu dokumentu bankowego stwierdzającego udzielenie kredytu, jego wysokości

Adwokat reprezentujący stronę w postępowaniu odrębnym w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych nie może oczekiwać obniżenia wymagań co do standardu wnoszonych środków zaskarżenia.

Strona nie może wnieść kasacji osobiście powołując się na to, że sąd oddalił jej wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu.

Zwrot pozwolenie na budowę z lokalizacją czasową", użyty w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz.U. Nr 79, poz. 464 ze zm.; obecnie art. 211 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - Dz.U. Nr 115, poz. 741) oznacza - w wypadku pozwoleń wydanych osobom fizycznym na podstawie ustawy z dnia

W razie istnienia sporu co do wysokości świadczenia - przy bezspornej zasadzie tego świadczenia - niedopuszczalne jest powództwo o ustalenie (art. 189 k.p.c.), chyba że powód wykaże, iż z zarzucanego naruszenia prawa mogą wyniknąć dla niego dalsze skutki prawne w przyszłości.

Droga sądowa nie jest dopuszczalna dla dochodzenia przez gminę od Skarbu Państwa - Ministra Finansów roszczenia o zapłatę kwoty pieniężnej z tytułu zwiększenia udziału gminy we wpływach z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 listopada 1995 r. o zmianie zakresu działania niektórych miast oraz o miejskich strefach usług publicznych (Dz.U. Nr 141, poz. 692) w

W ramach przesłanki określonej w art. 222 § 4 kpk in fine ustawodawca nie różnicuje „istotnych przeszkód” na takie, które są „zawinione” przez oskarżonego i takie, które są od niego niezależne.

Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego tę nieważność.

1. Roszczenia, których podstawę materialnoprawną stanowi art. 10 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. 1991 r. Nr 34, poz. 149 z późn. zm.), uzyskują przymiot wymagalności w dniu uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nieważność. 2. Zdarzenie w postaci „zatrzymania

W sprawie o podział majątku wspólnego niedopuszczalne jest zgłoszenie żądania ustalenia nierównych udziałów w tym majątku dopiero w postępowaniu apelacyjnym.