Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w. sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ środki zaskarżenia wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego odrzuca się bez wezwania o opłatę, jeżeli zostały nienależycie opłacone, w sprawach podlegających opłacie w stałej wysokości.

Przepis art. 241 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece nie nakłada na osobę posiadającą własnościowe prawo do lokalu spółdzielczego obowiązku założenia księgi wieczystej dla tego prawa. Zależy to od woli osoby, której prawo to przysługuje. Jeżeli osoba ta nie składa wniosku o założenie księgi dla tego prawa, a żąda ujawnienia go w księdze wieczystej dla nieruchomości, podlega ono ujawnieniu

Jeżeli przy zniesieniu współwłasności żaden ze współwłaścicieli nie wyraża zgody na przyznanie mu rzeczy, sąd zarządza jej sprzedaż.

Przepis art. 3 ustawy z dnia 16 września 1992 r. - Prawo Spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288 ze zm./ nie uzasadnia udziału członka spółdzielni w postępowaniu administracyjnym w charakterze strony, jeżeli postępowanie to dotyczy interesów prawnych wynikających z własności lub prawa wieczystego użytkowania nieruchomości spółdzielni.

Kasacja nie przysługuje od postanowienia sądu drugiej instancji oddalającego zażalenie na postanowienie w przedmiocie usunięcia przeszkody do dokonania wpisu (art. 48 § 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece - Dz.U. Nr 19, poz. 147 ze zm.).

Oczywisty błąd pisarski, który wystąpił w odpisie doręczonego stronie orzeczenia nie podlega sprostowaniu w trybie art. 350 KPC.

Za złożenie odpowiedzi na kasację, adwokatowi lub radcy prawnemu przysługuje opłata według stawki przewidzianej za sporządzenie i wniesienie kasacji (§ 15 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 1997 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz opłat za czynności radców prawnych - Dz.U. Nr 154, poz. 1013).

Kasacja nie przysługuje w sprawie o wpis do księgi wieczystej ostrzeżenia o toczącym się procesie na podstawie postanowienia sądu o zabezpieczeniu powództwa (art. 755 k.p.c.).

Wniesienie skargi na bezczynność nie pozbawia organu, którego "milczenie" zaskarżono prawa do załatwienia sprawy w trybie określonym w Kodeksie postępowania administracyjnego do czasu rozpatrzenia skargi przez sąd, a załatwienie sprawy czyni bezprzedmiotowym rozpatrzenie sprawy przez Sąd.

Środkiem odwoławczym w rozumieniu art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest również wniosek wskazany w art. 127 par. 3 Kpa.

Samo „odwołanie ugody” bez wykazania przyczyn wadliwości zawartego w niej oświadczenia woli nie uzasadnia zażalenia na umorzenie postępowania.

Nazwanie przez stronę pisma „skargą o wznowienie postępowania” nie uzasadnia, bez dodatkowych wyjaśnień strony, potraktowania pisma jako kasacji i stosowania wymagania określonego w art. 3932 § 1 KPC.

Strona nie może powoływać się na nieotrzymanie pisma sądu, o ile będąc zawiadomiona o jego nadejściu, nie zgłasza się po jego odbiór. Nie może także zasłaniać się nieotrzymaniem zawiadomienia telefonicznego, gdy zawiadomienia tego nie odczytuje z aparatury rejestrującej nadesłany tekst.

Ustawowe wymaganie „sporządzenia i podpisania” kasacji przez adwokata oznacza, że adwokat musi być autorem skargi kasacyjnej. Nie spełnia go zatem ani podpisanie przez adwokata skargi sporządzonej przez samą stronę, ani wyrażona przez adwokata w odrębnym piśmie akceptacja takiej skargi, ani też odwołanie się przez adwokata do treści własnoręcznego pisma strony.

1. Z tego, że oskarżony „ma prawo do obrony we wszystkich stadiach postępowania”, tj. „prawo bronienia się osobiście lub przez ustanowionego przez siebie obrońcę”, wcale nie wynika, iż zarówno on sam, jak i jego obrońca mają prawo do udziału we wszystkich bez wyjątku posiedzeniach. 2. Ponieważ ustawa nie wymaga, aby kasację sporządził i podpisał „obrońca” lub „pełnomocnik”, przeto jeżeli strona jest

Skarb Państwa nie mógł przekształcić w posiadanie władztwa nad objętą w zarząd nieruchomością opuszczoną (art. 1 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich Dz.U. Nr 13, poz. 87) przed upływem terminu dziesięciu lat oznaczonego w art. 34 ust. 1 lit. a dekretu.

Wniosek adwokata (radcy prawnego), ustanowionego dla strony zwolnionej od kosztów sądowych w całości lub w części, o zasądzenie od Skarbu Państwa kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nie zawierający oświadczenia, że żądane koszty nie zostały zapłacone w całości lub w części, podlega oddaleniu, jako nie uzasadniony.

Na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie przysługuje prawo wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na uchwały sejmiku samorządowego.

1. Z art. 5 pkt 21 dział I lit. "b" ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198 ze zm./ wynika, że sprawy o zatwierdzenie projektu podziału nieruchomości należą do właściwości rejonowych organów rządowej administracji ogólnej. W tej sytuacji

Artykuł 27 prawa upadłościowego ma charakter przepisu szczególnego w stosunku do ustawy o księgach wieczystych i hipotece, stwarza bowiem dla sądu wieczystoksięgowego przeszkodę dokonania wpisu.