Opinie przewidziane w art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ nie są zaskarżalne do sądu administracyjnego.
Nie jest możliwe wstrzymanie wykonania aktu lub zawieszenie czynności /art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, jeżeli skarga dotyczy postanowienia stwierdzającego, że wniesienie odwołania nastąpiło z uchybieniem terminu do jego wniesienia.
Skarga kasacyjna wnoszona przez organ finansowy pochodzi od innej strony niż prokurator, a zatem powinna być sporządzona i podpisana przez adwokata.
Sprawa o zniesienie służebności drogi gruntowej jest sprawą o ukształtowanie prawa, przeto o dopuszczalności wniesienia w takiej sprawie kasacji nie decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia.
Przepis art. 390 § 1 kpc znajduje odpowiednie zastosowanie z mocy art. 13 § 2 kpc także w postępowaniach w przedmiocie uznania i w przedmiocie wykonalności orzeczenia sądu zagranicznego.
1. Artykuł 679 § 1 zdanie 2 kpc, jako przepis o charakterze restrykcyjnym, musi być wykładany ściśle. 2. Przy ocenie, czy przedmiot przeznaczony w testamencie określonej osobie wyczerpuje prawie cały spadek, uwzględnieniu podlegają w zasadzie jedynie przedmioty (prawa) należące do spadkodawcy w chwili sporządzenia testamentu. Jeżeli jednak spadkodawca zadysponował przedmiotem nie należącym do niego
Nie zachodzi nieważność postępowania polegająca na pozbawieniu strony ochrony swych praw w takiej sytuacji, gdy strona nie była prawidłowo zawiadomiona o rozprawie, na której sąd dopuścił dowód z uzupełniającej opinii biegłego, jeżeli na następnych rozprawach strona zarzucająca nieważność brała udział i mogła zgłosić swe zastrzeżenia do opinii.
Gmina może - jako właściciel i dysponent mienia komunalnego - określać zasady sprzedaży lokali mieszkalnych, mieszkalno-użytkowych i użytkowych będących jej własnością. Uprawnienia te wynikają z pozycji właściciela mienia. Określając takie zasady w formie uchwały kierowanej do zarządu gminy rada gminy czyni to nie pod postacią prawa gminnego a aktu kierownictwa wewnętrznego. Taki charakter uchwały
Organ nadzoru wydający rozstrzygnięcie w sprawach, w których ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ nie przewiduje w ogóle środków odwoławczych, powinien jednocześnie pouczyć stronę o tym, iż możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego musi zostać poprzedzona zwróceniem się do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa.
W sprawie o ustanowienie kuratora na podstawie art. 159 § 2 k.r.o. w związku z art. 99, 175 i 178 § 2 k.r.o. kasacja jest dopuszczalna.
Jeżeli jedna z dwu pozwanych nie zaskarżyła wyroku Sądu I instancji, zasądzającego świadczenie solidarnie, zaś sąd drugiej instancji zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że powództwo w stosunku do pozwanej skarżącej oddalił, to kasacja pozwanej, która wyroku sądu pierwszej instancji nie zaskarżyła podlega odrzuceniu, choćby pozwana ta była powiadomiona o rozprawie apelacyjnej i otrzymała wyrok sądu
Zarząd sprawowany na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 9 czerwca 1959 r. w sprawie przejmowania budynków w zarząd państwowy (Dz.U. Nr 38, poz. 237), wydanych w trybie art. 69 Prawa lokalowego (jedn. Tekst: Dz.U. z 1962 r. Nr 47, poz. 227) nie jest posiadaczem w znaczeniu cywilnoprawnym.
Warunkiem wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność naczelnego organu administracji państwowej /art. 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest uprzednie złożenie zażalenia w trybie art. 37 Kpa. Niezłożenie takiego zażalenia stanowi brak formalny skargi, skutkujący jej odrzucenie.
Wartość lokatorskiego prawa do lokalu w sprawie o podział majątku - wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami stanowi kwota obliczona w sposób przewidziany w art. 218 § 4 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze (jedn. tekst: Dz.U. z 1995 r. Nr 54, poz. 288).
Nieobecność strony działającej bez adwokata lub radcy prawnego podczas ogłoszenia sentencji orzeczenia, spowodowana inną przyczyną, aniżeli pozbawienie jej wolności, nie uzasadnia obowiązku sądu odwoławczego doręczenia stronie orzeczenia z uzasadnieniem z urzędu.
Braki kasacji w zakresie przytoczenia podstaw kasacyjnych, ich uzasadnienia oraz wniosków o uchylenie lub zmianę wyroku w całości lub w części nie podlegają naprawieniu w trybie właściwym dla usuwania braków formalnych pisma procesowego. Nie jest również dopuszczalna wykładnia zakresu zaskarżenia i jego kierunków, gdyż kasacja powinna być tak zredagowana, aby nie stwarzała żadnych wątpliwości interpretacyjnych
Jeżeli strona złożyła wniosek o zwolnienie od kosztów, to reprezentujący ją adwokat, który wnosi pismo procesowe podlegające opłacie stałej, nie ma obowiązku jej uiszczenia do czasu rozpoznania wniosku. W razie prawomocnego oddalenia wniosku przewodniczący wezwie adwokata do uiszczenia należnej opłaty stałej.
Na postanowienie wydane w trybie art. 261 par. 3 Kpa przez samorządowe kolegium odwoławcze na zasadzie art. 43c ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nie przysługuje skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Sprawa sporu co do podwyższenia opłaty rocznej z tytułu użytkowania wieczystego jest sprawą o charakterze
W każdej sprawie będącej przedmiotem rozpoznania Sądu, niezależnie od tego na podstawie jakiej ustawy było prowadzone postępowanie administracyjne, należy wystąpić z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa, jeżeli przepisy ustawy na podstawie której wydany był kwestionowany akt administracyjny, nie przewidują środków odwoławczych.
W razie wykonania obowiązków określonych w decyzji o wstrzymaniu robót właściwy organ winien wydać pozwolenie na wznowienie robót /art. 51 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, a w razie ich niewykonania - nakazać rozbiórkę obiektu na podstawie art. 51 ust. 2 Prawa budowlanego z 1994 r., a nie art. 48.
Skargę na rozstrzygnięcie nadzorcze gmina może wnieść po uprzednim zwróceniu się do wojewody z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa stosownie do art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.