Inwestor giełdowy nie ma przymiotu strony w postępowaniu w sprawie cofnięcia, zawieszenia uprawnień biura maklerskiego, gdyż nie ma w tym interesu prawnego.

Rozstrzygnięcie w sprawie o opróżnienie lokalu mieszkalnego w kwestii uprawnienia do lokalu socjalnego może być przedmiotem odrębnego zaskarżenia do sądu wyższej instancji.

Wniesienie kasacji przez samą stronę (uczestnika postępowania), jeśli nie ma ona kwalifikacji wymienionych w art. 3932 § 2 k.p.c., nie jest brakiem formalnym, usuwanym w trybie art. 130 § 1 k.p.c. Kasacja taka podlega odrzuceniu (art. 3935 k.p.c.).

Jeżeli strona w skardze kasacyjnej jedynie ogólnikowo zarzuca, że rozstrzygnięcie sprawy dotknięte jest wadami powodującymi jego nieprawidłowość lub niesłuszność, przy czym nie wskazuje wyraźnie i jednoznacznie, na czym miałoby polegać niewypełnienie przez sąd drugiej instancji właściwych mu zadań, to w takiej sytuacji Sąd Najwyższy nie może wdawać się w dociekanie zasadności tak sformułowanych zarzutów

Od dnia 1 października 1995 r. przepisy art. 127 par. 3 i 4 Kpa pozostają w ścisłym związku z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który stanowi, że skargę do sądu administracyjnego można wnosić po wyczerpaniu środków odwoławczych. Przez wyczerpanie tych środków należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden

W sytuacji, gdy sporządzona osobiście przez skarżącego kasacja zawiera wniosek o ustanowienie adwokata z urzędu i została złożona w Sądzie Apelacyjnym przed upływem terminu miesięcznego określonego w art. 3934 KPC, Sąd nie jest uprawniony do jej odrzucenia z powołaniem się na art. 3932 § 1 i 465 § 1 KPC, ale zobowiązany jest do rozpoznania wniosku o ustanowienie adwokata z urzędu.

1. Artykuł 393 k.p.c. określający sprawy, w których kasacja nie przysługuje, ma zastosowanie wyłącznie do spraw rozpoznawanych w procesie. W postępowaniu nieprocesowym zagadnienie to reguluje art. 5191 k.p.c. 2. Sprawami dotyczącymi zarządu związanego ze współwłasnością lub użytkowaniem, w których, stosownie do pkt 1 § 2 art. 5191 k.p.c., kasacja nie przysługuje, są wszystkie sprawy rozpoznawane w

Kasacja nie może być oparta na zarzucie, że orzeczenie Sądu Najwyższego, na które powołał się sąd w zaskarżonym wyroku, nie zostało opublikowane.

Od postanowienia sądu drugiej instancji rozstrzygającego wniosek o wpis ostrzeżenia, przewidzianego w art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. Nr 19, poz. 147 ze zm.), kasacja nie przysługuje.

Na podstawie przepisów Prawa upadłościowego (Jedn. tekst: Dz. U. z 1991 r. Nr 118, poz. 512 ze zm.) kasacja przysługuje tylko w przypadkach wyraźnie w nim przewidzianych.

Sąd drugiej instancji odrzucił kasację - bez wzywania strony do usunięcia jej braków - także wówczas, gdy stopień ogólności uzasadnienia przytoczonych w skardze kasacyjnej podstaw pomija dokonane ustalenia faktyczne oraz istotę rozpoznawanej sprawy i nie pozwala na zbadanie prawdziwości tych podstaw i dokonanie merytorycznej oceny zasadności złożonej kasacji (art. 3935 k.p.c.).