Czynności kuratora oświaty bądź organu gminy o statusie miasta, w zakresie organizowania opieki w rodzinach zastępczych dla dzieci pozbawionych opieki rodzicielskiej, a w szczególności rozwiązanie z rodziną zastępczą umowy, określone w art. 75 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r., o systemie oświaty /Dz.U. 1996 nr 67 poz. 329/ nie są ani decyzją administracyjną ani aktem lub czynnością, o których

1. Datą złożenia wniosku przez sąd występujący o przedłużenie stosowania tymczasowego aresztowania na podstawie art. 222 § 4 kpk jest data złożenia tego wniosku w biurze podawczym Sądu Najwyższego lub nadania go w polskim urzędzie pocztowym. 2. Organy, o których mowa w art. 222 § 4 kpk, mogą wystąpić z wnioskiem o przedłużenie tymczasowego aresztowania również i po upływie terminów z art. 222 § 2 lub

Radca prawny - współmałżonek strony - występujący jako jej pełnomocnik w sprawie o świadczenia z ubezpieczenia społecznego przed sądami obu instancji, nie jest uprawniony do wniesienia kasacji (art 3932 w związku z art. 465 § 1 KPC), chyba, że działa jako przedstawiciel związku zawodowego emerytów i rencistów.

Organ gminy, który w pierwszej instancji wydał rozstrzygnięcie w sprawie /decyzję lub postanowienie/, nie jest uprawniony do wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tej sprawie.

Stosownie do art. 17 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze. zm./ który stosuje się odpowiednio w sprawach skarg /art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ środki zaskarżenia, podlegające opłacie w wysokości stałej, wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, należy odrzucić

Datą wniesienia kasacji jest data, w której kasacja została złożona w sądzie właściwym.

1. Sytuację prawną innych osób, które mogą wziąć udział w postępowaniu określa art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowiąc, iż korzystają one jedynie z praw strony. Oznacza to, że osoby te nie stają się stroną przeciwną ani w stosunku do skarżącego, ani w stosunku do organu. W postępowaniu tym Sąd nie orzeka o ich własnym

1. Zawarte w art. 40 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ określenia "akty" i "czynności" należy wiązać wyłącznie z formami działania administracji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 1- 4 tej ustawy. 2. W razie złożenia skargi na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1996 nr

Odwołanie od orzeczenia Odwoławczej Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli wniesione po upływie terminu czternastodniowego, Sąd Najwyższy pozostawia bez rozpoznania.

Na postanowienie sądu wojewódzkiego oddalające zażalenie na postanowienie sądu rejonowego w przedmiocie wyznaczenia arbitra i superarbitra kasacja nie przysługuje (art. 701 § 3, art. 392 § 1 k.p.c.).

Nie jest wyłączona dopuszczalność użycia – do sporządzenia dokumentu przewidzianego § 2 art. 952 kc – pisma przygotowanego przed złożeniem oświadczenia ostatniej woli w warunkach z § 1 art. 952 kc, jeśli treść tego pisma, co do osoby spadkodawcy i spadkobiercy oraz rozrządzenia spadkiem, jest identyczna z oświadczeniem spadkodawcy, a pismo to sporządzone zostało na wyraźne życzenie spadkodawcy lub

Funkcjonariuszowi policji nie przysługują odsetki od nieterminowo wypłaconego uposażenia.

Orzekanie w sprawie ze skargi o wznowienie postępowania przez sędziego, który brał udział w wydaniu orzeczenia objętego skargą stanowi naruszenie art. 48 § 3 KPC powodujące nieważność postępowania i uchylenie orzeczenia (art. 39313 § 1 KPC w związku z art. 386 § 2 KPC i 39319 KPC).

Konieczność przedłużenia stosowania tymczasowego aresztowania należy wiązać tylko z okresami faktycznego pozbawienia wolności podejrzanego lub oskarżonego w sprawie, w której rozstrzyga się o przedłużeniu; przy obliczaniu okresów, o których mowa w art. 222 § 2, 3 i 4 kpk, uwzględniać należy zatem tylko te okresy, w których podejrzany lub oskarżony był pozbawiony wolności wyłącznie na podstawie postanowienia

1. Wartość przedmiotu zaskarżenia w kasacji nie może być wyższa od wartości przedmiotu sporu. 2. Rozpoznanie sprawy w części dotyczącej żądania zasądzenia roszczenia pieniężnego bez określania jego wysokości w konkretnej kwocie pieniężnej, oznacza jedynie rozpoznanie sprawy w zakresie twierdzonej podstawy faktycznej powództwa. Oddalenie powództwa w takiej sytuacji nie stanowi oddalenia nieokreślonych

W sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych dopuszczalność cofnięcia kasacji wyznacza treść art. 469 KPC oraz w drodze odpowiedniego zastosowania art. 203 § 4 KPC w związku z art. 39319 i art. 391 KPC.

1. W przypadku współuczestnictwa materialnego pracowników pozwanych z tytułu wspólnej odpowiedzialności materialnej na tej samej podstawie faktycznej i prawnej ich obowiązków (art. 72 § 1 pkt 1 in fine KPC), o dopuszczalności kasacji decyduje wartość przedmiotu zaskarżenia określona osobno w stosunku do każdego z pozwanych (art. 393 § 1 pkt 1 KPC w zw. z art. 378 § 3 i 39319 KPC). 2. Zgodnie z art.

Sprawy ponoszenia kosztów wykonania przez odbiorcę urządzeń i instalacji energetycznych i przyłączenia ich do wspólnej sieci znajdującej się w zarządzie zakładu energetycznego oraz dotyczące własności tych urządzeń i instalacji nie są sprawami z zakresu administracji publicznej w rozumieniu art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm.

1. Licytant, wezwany przez sąd do złożenia do depozytu sądowego ceny nabycia nieruchomości (art. 967 kpc), uiszcza tę zależność bez uzyskiwania odrębnego zezwolenia sądu na dokonanie tej czynności. 2. Dopuszczalna jest kasacja od postanowienia wydanego na podstawie art. 969 § 1 kpc o wygaśnięciu skutków przybicia i utracie rękojmi złożonej przez nabywcę; postanowienie to kończy etap postępowania egzekucyjnego

Związek Zawodowy Pracowników Rolnictwa w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest podmiotem uprawnionym do wniesienia rewizji nadzwyczajnej w myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.).

Kasacja nie przysługuje w sprawie o wpis ostrzeżenia na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 o księgach wieczystych i hipotece CDz.U. Nr 19, poz. 147 ze zm).

Uchwała zgromadzenia izby adwokackiej nakładająca obowiązek uiszczenia opłaty wpisowej i określająca jej wysokość stanowi wewnętrzny akt prawny samorządu zawodowego adwokatów, który nie może być podstawą do wydania decyzji administracyjnej.

Po wejściu w życie ustawy z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej prawo upadłościowe i prawo o postępowaniu układowym, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 43, poz. 189) nie jest dopuszczalne przedstawienie Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia