1. Podstawą prawną decyzji administracyjnej /art. 104 Kpa/ jest przepis prawa powierzający organowi administracji państwowej załatwienie sprawy w tej formie prawnej. 2. Pismo wyjaśniające Banku PKO dotyczące dotacji na wypłatę premii gwarancyjnej od wkładów oszczędnościowych na budownictwo mieszkaniowe nie jest decyzją administracyjną.

Szczególna ochrona przed wypowiedzeniem warunków pracy i płacy przewidziana w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234 ze zm.) obejmuje również pracownika, który został wybrany do zarządu organizacji związkowej w okresie biegnącego wypowiedzenia. Ochrona ta może zostać uchylona w razie likwidacji działu pracy tego pracownika (art. 43 § 1 i 3 k.p.).

Minister Finansów jako organ wyższego stopnia w stosunku do Izby Skarbowej /art. 17 pkt 3 Kpa/ jest właściwy do rozpatrzenia zażalenia na niezałatwienie przez izbę skarbową w określonym terminie sprawy /art. 37 par. 1 Kpa/; w pojęciu załatwienie sprawy nie mieści się rozpoznanie zażalenia, o którym mowa w ostatnio cytowanym przepisie.

Na ostateczne postanowienie organu odwoławczego w przedmiocie odmowy wyłączenia spod egzekucji administracyjnej zajętej rzeczy - osobie trzeciej przysługuje jedynie uprawnienie do wystąpienia z powództwem przeciwegzekucyjnym do sądu powszechnego.

Pojęciu "domownik", zawartemu w art. 43 Kpa ustawodawca nie nadał żadnego specyficznego znaczenia, a zatem, zgodnie z wykładnią językową należy przypisać mu takie znaczenie, jakie ma w języku potocznym.

Skierowanie do wojewody pisma z wnioskiem o stwierdzenie nieważności uchwały rady gminy nie spełnia warunku przewidzianego w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ a polegającego na wezwaniu rady gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia.

Skarga o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem nie jest dopuszczalna na podstawie zarzutu sprzeczności orzecznictwa z innymi wyrokami w podobnych sprawach.

Wymogu dokonania wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia, o którym mowa w art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74/ nie spełnia skierowanie skargi równocześnie do sądu administracyjnego i do rady gminy.

Artykuł 17 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368: zm. Dz.U. nr 104 poz. 515/ nie przewiduje skarg na bezczynność organów w sprawach rozstrzyganych w drodze uchwał gminy.

Art. 16 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, który określa zakres kontroli sądowej, nie upoważnia do wniesienia skargi na środki dowodowe w sprawie.

W razie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie organu nadzorczego bez podjęcia przez właściwy organ gminy uchwały, o której mowa w art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, sąd administracyjny wyznaczy termin do złożenia tej uchwały.

Skarga na bezczynność organu w sprawie, w której nie ma podstaw do wydania decyzji administracyjnej jest niedopuszczalne i podlega odrzuceniu z mocy art. 27 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Czy przepis art. 49 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ stosuje się do obiektów budowlanych wzniesionych ponad pięć lat wstecz przed jej wejściem w życie, co do których zachodzą przesłanki do nakazania ich rozbiórki na podstawie art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ w związku z art. 103 ust. 2 i art

Obowiązkiem organu rentowego jest odnotowanie w dniu oznaczonym prezentatą, umieszczaną na korespondencji przy jej wpływie, czy odwołanie strony od decyzji organu rentowego zostało doręczone osobiście, czy też nadesłane przez pocztę (rodzaj listu i data nadania).

Przepisy kodeksu postępowania administracyjnego nie przewidują możliwości zasądzenia kosztów zastępstwa adwokackiego przed organami administracji państwowej. Przepis par. 24 pkt 3 rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 czerwca 1992 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w postępowaniu przed organami wymiaru sprawiedliwości /Dz.U. nr 48 poz. 220/ reguluje wynagrodzenie adwokatów w sprawach

Postanowienia wydane w trybie art. 106 Kpa mogą być zaskarżane do sądu administracyjnego dopiero po wejściu w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

W świetle art. 16 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368: zm. Dz.U. nr 104 poz. 515/ nie przysługuje skarga na postanowienie o wznowieniu postępowania /art. 149 par. 1 Kpa/.

1. Za kryteria oceny wniosku o przeprowadzenie referendum w sprawie odwołania rady gminy trzeba uznać zgodność takiego wniosku z wymaganiami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ i ustawy z dnia 11 października 1991 r. o referendum gminnym /Dz.U. nr 110 poz. 473 ze zm./, to jest legalność wniosku, a także prawidłowość spełnienia tych wymagań w świetle

Do zarządzeń terenowych organów administracji rządowej wydanych przed wejściem w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ nie ma zastosowania jej art. 16 ust. 1 pkt 5, a przez to skarga na takie zarządzenia jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu na podstawie art. 27 ust. 2 tej ustawy.

1. Z treści art. 28 Kpa wynika bezspornie, iż pojęcie strony wiąże się wyraźnie z interesem prawnym lub obowiązkiem, wyprowadzonymi z konkretnie oznaczonego przepisu administracyjnego prawa materialnego, który może stanowić podstawę do sformułowania interesu lub obowiązku danego podmiotu. 2. Mieć interes prawny w postępowaniu administracyjnym znaczy to samo co ustalić przepis prawa powszechnie obowiązującego

Zjazd z drogi krajowej jako obiekt budowlany wybudowany na terenie pasa drogowego lub zarezerwowanego pod przyszłą budowę lub modernizację dróg pasa terenu podlega przepisom ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414/. Do likwidacji samowoli budowlanej a w tym do orzeczenia o rozbiórce takiego obiektu jest więc właściwy organ państwowego nadzoru budowlanego. Jest to