1.W sprawie o zniesienie współwłasności podstawą ustalenia wartości nieruchomości nie mogą być ceny wywłaszczeniowe, nawet wtedy, gdy istnieje realna możliwość wywłaszczenia; okoliczność ta może jedynie mieć wpływ na wysokość miarodajnej w sprawie ceny wolnorynkowej. 2.Warunkowe przyznanie w postanowieniu o zniesieniu współwłasności spłaty współwłaścicielowi, np. "uzależnienie tej spłaty od wywłaszczenia

Wyrok nie ma powagi rzeczy osądzonej w rozumieniu art. 366 k.p.c. w związku z art. 2 § 1 i art. 72 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz.U. Nr 24, poz. 289), jeśli dotyczy oddalenia przez okręgowy sąd pracy i ubezpieczeń społecznych żądania wnioskodawcy co do przyznania wcześniejszej emerytury w przypadku, gdy po uprawomocnieniu się wyroku okręgowego

Zgodnie z art. 211 zdanie 1 k.c. każdy z małżonków może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział polegający na przyznaniu każdemu z nich, w miejsce ich wspólnego dotychczas lokalu mieszkalnego, innego odpowiednio mniejszego lokalu. Natomiast żaden przepis, w tym i art. 211 zdanie 1 k.c., nic wymaga, żeby oboje małżonkowie musieli żądać zniesienia współwłasności przez taki podział

Przyznanie w sprawie o podział majątku wspólnego uprawnienia związanego ze specjalnym rachunkiem przedpłat na nabycie samochodu osobowego otwartym na imię jednego małżonka drugiemu z nich nie stanowi przeniesienia ani cesji tego. uprawnienia na inną osobę (§ 3 ust. 2 pkt 1 uchwały nr 49 Rady Ministrów z dnia 26 lutego 1981 r. w sprawie sprzedaży samochodów osobowych dla ludności oraz rozwoju zaplecza

Gdy w postępowaniu o rozgraniczenie nieruchomości okaże się, że w akcie własności ziemi wydanym na podstawie przepisów ustawy i dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz.U. Nr 27, poz. 250 ze zm.) powierzchnia nieruchomości została określona sprzecznie z art. 12 ust. 7 tej ustawy, a w szczególności bez uwzględnienia zmian w stanie samoistnego posiadania, mających

Niedopuszczalna jest skarga do sądu administracyjnego na decyzję o odmowie mianowania aplikantem sądowym.

Dopuszczalna jest rewizja nadzwyczajna od postanowienia, którego przedmiotem jest odmowa przywrócenia terminu do wniesienia rewizji od postanowienia co do istoty sprawy (art. 516, art. 518 w związku z art. 417 § 1 k.p.c.).