W przypadku śmierci strony w trakcie postępowania sądowego w sprawie ze skargi na indywidualną interpretację podatkową, o której mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r., nr 8, poz. 60), postępowanie to umarza się na podstawie art. 161 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn

W świetle art. 246 § 1 i 2 w związku z art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) okoliczność wpłaty kwoty pieniężnej na rachunek depozytowy organu podatkowego (art. 33d § 1 i § 2 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) tytułem zabezpieczenia zaległego zobowiązania

odmowa udziału w sesji rady gminy jest czynnością z zakresu administracji publicznej dotyczącą uprawnienia wynikającego z przepisów prawa i podlega kognicji sądów administracyjnych (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.)

Brak formalny pisma skierowanego do sądu administracyjnego w postaci braku odpisu środka odwoławczego, tj. zażalenia, jest brakiem istotnym, uniemożliwiającym w świetle art. 49 § 1 w związku z art. 47 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) nadanie prawidłowego biegu takiemu pismu.

Przewodniczący reprezentujący sąd dyscyplinarny izby notarialnej - jednostkę organizacyjną wykonującą zadania publiczne w obszarze rozstrzygania o odpowiedzialności dyscyplinarnej notariuszy w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy o dostępie do informacji publicznej, jest stosownie do art. 32 p.p.s.a. w zw. z art. 25 § 3 p.p.s.a. i art. 26 § 1 p.p.s.a. organem mającym zdolność sądową i procesową, którego

W świetle art. 246 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) w związku z art. 10 i 11 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2012 r. poz. 1112 ze zm.) wszczęcie wobec wnioskodawcy postępowania upadłościowego (układowego lub likwidacyjnego) nie uzasadnia automatycznie przyznania

kierując się językowymi, systemowymi i funkcjonalnymi dyrektywami wykładni norm art. 20 ust. 3 i ust. 4 ustawy o referendum lokalnym należy przyjąć, że w procedurze przeprowadzenia referendum lokalnego na wniosek mieszkańców, relewantną przesłanką instytucjonalną zastępującą uchwałę organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego, jest każdy wyrok sądu uwzględniający skargę i stanowiący przez

W przypadku nieruchomości wniesionej do spółki cywilnej obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości spoczywa, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r., nr 95, poz. 613 ze zm.), na poszczególnych wspólnikach (współwłaścicielach nieruchomości), a nie na spółce cywilnej jako jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości

Instancyjną właściwość miejscową samorządowych kolegiów odwoławczych ustala się na podstawie siedziby organu jednostki terytorialnej, która wydała decyzję w postępowaniu administracyjnym .

Na zawiadomienie strony przez organ podatkowy o niezałatwieniu sprawy we właściwym terminie, o którym mowa w art. 140 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) nie służy bezpośrednio skarga do sądu administracyjnego.

Na zawiadomienie strony przez organ podatkowy o niezałatwieniu sprawy we właściwym terminie, o którym mowa w art. 140 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) nie służy bezpośrednio skarga do sądu administracyjnego.

Na zawiadomienie strony przez organ podatkowy o niezałatwieniu sprawy we właściwym terminie, o którym mowa w art. 140 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) nie służy bezpośrednio skarga do sądu administracyjnego.

1. Podmiot działający w imieniu i na rzecz strony w postępowaniu administracyjnym nie uzyskuje wskazanego w art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej jako „P.p.s.a.”) interesu prawnego do wniesienia skargi we własnym imieniu i na własną rzecz tylko ze względu na to, że w skarżonym akcie administracyjnym

Przepis art. 871 § 3 k.p.c. należy interpretować w ten sposób, że w sprawach, w których obowiązuje wyłącznie zastępstwo Skarbu Państwa przez Prokuratorię Generalną, nie jest dopuszczalne zastępowanie go przez jakikolwiek inny podmiot. Obejmuje to także czynności związane z postępowaniem przed Sądem Najwyższym, podejmowane przed sądem niższej instancji, takie jak wniesienie skargi kasacyjnej.

Na bezczynność organu I instancji lub przewlekłe prowadzenie post. w zakresie wykonania obowiązku ustawowego, określonego w art. 133 kpa służy stronie skarga do sądu administracyjnego na podst. art. 3 § 2 pkt 8 ppsa po uprzednim wykorzystaniu środka przewidzianego w art. 52 § 3 ppsa

W świetle art. 244 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) strona, której przyznano w ramach prawa pomocy profesjonalnego pełnomocnika z urzędu (art. 246 § 1 i 2 p.p.s.a.) może wypowiedzieć takiemu pełnomocnikowi pełnomocnictwo procesowe i zwrócić się do odpowiednio uprawnionego organu korporacji zawodowej o wyznaczenie

I. W świetle art. 86 § 1 p.p.s.a. nie jest uzasadnione przywrócenie terminu do dokonania czynności w postępowaniu sądowym w sytuacji niepowiadomienia mocodawcy przez jego pełnomocnika o chorobie, która uniemożliwiła mu dotrzymanie terminu ustawowego, ponieważ brak powiadomienia należy ocenić jako lekkomyślność i niedbalstwo pełnomocnika, a więc zawinione uchybienie terminowi ustawowemu. II. Powiadomienie

Artykuł 14 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego nie zawiera generalnej normy uprawniającej do otrzymania lokalu socjalnego.

Przepis art. 261 w związku z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sirpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) należy tak interpretować, że nie pobiera się opłat sądowych od wszystkich zażaleń strony ubiegającej się o prawo pomocy, wnoszonych na postanowienia referendarza sądowego lub sądu, które są wydawane w toku postępowania wywołanego wnioskiem

Przepis art. 261 w związku z art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sirpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) należy tak interpretować, że nie pobiera się opłat sądowych od wszystkich zażaleń strony ubiegającej się o prawo pomocy, wnoszonych na postanowienia referendarza sądowego lub sądu, które są wydawane w toku postępowania wywołanego wnioskiem

Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego jest kompetentny, na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym, do stwierdzenia nieważności każdej uchwały organu kolegialnego uczelni lub decyzji rektora (innej niż decyzja administracyjna), w przypadku stwierdzenia jej niezgodności z przepisami prawa lub statutem uczelni.

Oczywista zasadność skargi to stan sprawy wskazujący, że zaskarżone orzeczenie zapadło z rażącym naruszeniem przepisów prawa lub podstawowych zasad prawa, widocznym już tylko przy wykorzystaniu podstawowej wiedzy prawniczej, bez potrzeby głębszej analizy i dłuższych badań lub dociekań. Chodzi, więc o szczególne, kwalifikowane wypadki naruszenia prawa przez sąd drugiej instancji.

Przyczyny usprawiedliwiające przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania (art. 3989 § 1 pkt 1-4 k.p.c.) oraz podstawy kasacyjne i ich uzasadnienie to odrębne i niezależne od siebie istotne (konstrukcyjne) wymagania skargi kasacyjnej różniące się funkcją i celem. Dlatego odwołanie się we wniosku o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania do uzasadnienia podstaw skargi kasacyjnej nie znajduje usprawiedliwienia

Odszkodowanie należne na podstawie art. 446 § 3 k.c. nie jest odszkodowaniem pełnym w rozumieniu art. 361 § 2 k.c., lecz z woli ustawodawcy "stosownym", tj. takim, które ułatwi przystosowanie się uprawnionemu do zmienionej sytuacji życiowej. Dyspozycja tego przepisu nie obejmuje zatem obowiązku wyrównania wszystkich szkód ustalonych detalicznie, pozostających w związku przyczynowym ze śmiercią członka