Potwierdzenie nadania pisma w urzędzie pocztowym lub też potwierdzenie wpływu pisma do sądu w zasadzie stanowi dowód zachowania terminu przy dokonywaniu czynności procesowej. Przy ustalaniu terminu nadania pisma procesowego do sądu ma zastosowanie domniemanie faktyczne określone w art. 231 k.p.c.

Mimo istnienia przesłanek z art. 13 § 1 k.c. sąd może oddalić żądanie ubezwłasnowolnienia, jeżeli sytuacja życiowa chorego jest ustabilizowana, ma on zapewnioną dostateczną opiekę faktyczną i nie zachodzi potrzeba podjęcia żadnych działań wymagających ustanowienia opieki prawnej, a orzeczenie ubezwłasnowolnienia mogłoby prowadzić do zakłócenia -wbrew interesom chorego - korzystnie dla niego uregulowanej

Nieskuteczne rozszerzenie powództwa w toku postępowania apelacyjnego (art. 383 k.p.c.) obliguje Sąd odwoławczy do oddalenia apelacji w tej części, a nie do jej odrzucenia. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 8-9/2017 Z ustanowionego w art. 378 § 1 k.p.c. obowiązku rozpoznania sprawy w granicach apelacji nie wynika konieczność omówienia przez sąd w uzasadnieniu wyroku

Przewidziana w art. 410 § 1 k.p.c. kontrola skargi o wznowienie postępowania obejmuje badanie nie tylko tego, czy skarga została oparta na ustawowych podstawach wznowienia, ale również czy powołana w skardze podstawa wznowienia rzeczywiście zachodzi. W wyniku przeprowadzenia tej kontroli skarga o wznowienie postępowania ulega więc odrzuceniu nie tylko wtedy, gdy została oparta na innej podstawie wznowienia

Art. 47714a k.p.c. służy rozwiązywaniu sytuacji, w których - ze względu na zakres kompetencji sądu ubezpieczeń społecznych - przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji nie może doprowadzić do usunięcia uchybień popełnionych przez organ rentowy. Skorzystanie z art. 47714a k.p.c. jest możliwe wówczas, gdy organ rentowy minął się z sednem sporu. Oznacza to, że uchylenie decyzji

Spór o właściwość ma miejsce wówczas, gdy rozbieżność poglądów, co do zakresu działania organów administracji publicznej dotyczy jednoczesnego przyjmowania lub wyłączania przez te organy własnych kompetencji do załatwiania indywidualnej sprawy administracyjnej.

Odrzucenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną musi zostać uznane za prawidłowe, jeżeli zażalenie to zostało złożone po terminie z art. 394 § 3 k.p.c. w związku z art. 3941 § 3 k.p.c. Skuteczne zakwestionowanie w zażaleniu postanowienia w tym przedmiocie jest możliwe tylko wówczas, gdy zostanie wykazana zasadność wniosku o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej,

Wartość przedmiotu zaskarżenia kasacyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, której przedmiotem jest zmiana wysokości świadczenia powtarzającego się (w tym emerytury) podlega ustaleniu na podstawie art. 22 k.p.c. - w odniesieniu do świadczeń przyszłych, a w odniesieniu do świadczeń zaległych - na podstawie art. 19 § 1 k.p.c., przy czym w razie dochodzenia świadczeń przyszłych i zaległych

W sytuacji, w której strona jest zastępowana przez kwalifikowanego pełnomocnika procesowego, przepisy art. 168 § 1 w związku z art. 169 § 2 k.p.c. nie wymagają uprawdopodobnienia, że pełnomocnik, którego zachowanie doprowadziło do uchybienia terminowi, był całkowicie pozbawiony możliwości przejawiania jakiejkolwiek aktywności. Wystarczające jest uprawdopodobnienie okoliczności faktycznych, w świetle

1. W dobrej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo błędnie przypuszcza, że prawo to mu przysługuje, jeśli tylko owo błędne przypuszczenie w danych okolicznościach sprawy uznać należy za usprawiedliwione. Z kolei w złej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że prawo to mu nie przysługuje albo też ten, kto wprawdzie nie ma świadomości, co do nieprzysługiwania

1. Gdy toczy się bowiem spór o stwierdzenie nabycia prawa własności nieruchomości przez zasiedzenie, Skarb Państwa reprezentuje Agencja i ma on własny interes w rozumieniu art. 510 § 1 k.p.c. wzięcia udziału w tym postępowaniu. 2. Zasiedzenie polega na nabyciu prawa własności przez nieuprawnionego posiadacza na skutek faktycznego wykonywania tego prawa w ciągu w ciągu oznaczonego w ustawie terminu.

Niezaskarżalne postanowienie oddalające wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o doręczenie uzasadnienia wyroku sądu drugiej instancji może być poddane kontroli Sądu Najwyższego na podstawie art. 380 k.p.c. przy rozpoznawaniu zażalenia na kończące postępowanie postanowienie odrzucające wniosek o doręczenie uzasadnienia wyroku, miało bowiem niewątpliwie wpływ na to rozstrzygnięcie. Warunkiem

1. Gazociągi, wodociągi i kanalizacje to urządzenia w zasadzie podziemne, a więc zasadniczo różniące się od służebności drogowej i już z tego względu nieracjonalna byłaby interpretacja art. 292 k.c., której wynikiem byłoby wymaganie, aby rura gazowa w toku biegu terminu zasiedzenia była widoczna dla właściciela każdej nieruchomości, przez którą to urządzenie przebiega. 2. Służebność przesyłu może polegać

Statut stowarzyszenia, jako korporacyjnej osoby prawnej, ma charakter umowy prawa cywilnego, zatem objęta nim regulacja dotycząca zdolności sądowej i procesowej może być uznana za wiążącą podstawę tylko w zakresie przewidzianym w ustawie (zgodnym z nią), a objęte nim postanowienia podlegają interpretacji na zasadach przewidzianych dla oświadczeń woli.

Zawieszenie postępowania nieprocesowego powinno nastąpić w razie śmierci uczestnika, gdy interesy zmarłego uczestnika są sprzeczne z interesami któregokolwiek z pozostałych uczestników postępowania nieprocesowego.

Dowód z opinii biegłych podlega ocenie sądu, według mierników właściwych dla przedmiotu konkretnej opinii, a więc z punktu widzenia zgodności z zasadami logicznego rozumowania, wiedzy powszechnej, podstaw teoretycznych opinii wskazujących na wiedzę biegłego, sposobu formułowania opinii i jej wniosków, także ze względu na ich jednoznaczność i zgodność z postawionymi biegłym pytaniami, jednakże bez wnikania

Art. 47714a k.p.c. nie ma bytu samodzielnego. Skoro nierozpoznanie istoty sporu przez sąd pierwszej instancji uzasadnia zastosowanie art. 386 § 4 k.p.c., to posłużenie się dalej idącym art. 47714a k.p.c. jest możliwe tylko wówczas, gdy organ rentowy minął się z istotą rzeczy albo gdy jego decyzja zawiera takie wady, których nie można naprawić w postępowaniu sądowym. Oznacza to, że uchylenie decyzji

Osoba występująca z wnioskiem o umorzenie należności powinna bowiem nie tylko wiedzieć, jakie kwoty należności podlegają umorzeniu według wyliczeń organu rentowego, ale także jakie - zdaniem tego organu - przypadają do zapłaty oraz mieć możliwość ich zakwestionowania w odwołaniu wniesionym od decyzji określającej warunki umorzenia.

W związku z odpowiednim stosowaniem w postępowaniu apelacyjnym art. 328 § 2 k.p.c., należy oczekiwać - co wynika z natury procesowej tego postępowania - że w uzasadnieniu wyroku sądu odwoławczego w sposób pogłębiony zostanie przedstawiona podstawa prawna rozstrzygnięcia zawarta w tym wyroku.

W sytuacji, w której sąd w wyroku kończącym postępowanie procesowe nie orzekł o wszystkich żądaniach powoda, stronie przysługuje wniosek o jego uzupełnienie na podstawie art. 351 § 1 k.p.c. w odniesieniu do "pominiętego" żądania; apelacja skierowana przeciwko takiemu nieistniejącemu rozstrzygnięciu podlega odrzuceniu z uwagi na brak substratu zaskarżenia.

Wskazanie w pozwie jako strony procesu Skarbu Państwa przy jednoczesnym nieprawidłowym oznaczeniu państwowej jednostki organizacyjnej powołanej do reprezentacji Skarbu Państwa, uzasadniania podjęcie przez sąd z urzędu działań zmierzających do prawidłowego ustalenia tej reprezentacji i wezwania właściwej jednostki organizacyjnej i jej organu do udziału w sprawie.

Śmierć osoby podlegającej ubezpieczeniom społecznym przed wydaniem decyzji w tej sprawie i nałożeniem na płatnika obowiązku uiszczenia zaległych składek nie uzasadnia uchylenia decyzji organu rentowego i umorzenia postępowania administracyjnego jako bezprzedmiotowego. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 8-9/2017 Przedmiotem postępowania w sprawie z odwołania płatnika

Kodeks postępowania cywilnego nie przewiduje stwierdzania "nieistnienia wyroku" w odrębnym postępowaniu wpadkowym, pozostawiając tę kwestię ewentualnej ocenie dokonywanej przez sąd przy innych procesowych okazjach, w których to ma znaczenie, np. w postępowaniu odwoławczym w celu ustalenia istnienia tzw. substratu zaskarżenia, w postępowaniu o nadanie klauzuli wykonalności lub przy badaniu zarzutu powagi

Przez wykrycie nowego środka dowodowego w rozumieniu art. 403 § 2 k.p.c. należy rozumieć nie tylko powzięcie wiedzy o jego istnieniu, ale także uzyskanie możliwości skorzystania ze środka dowodowego, o którego istnieniu strona wiedziała, gdy toczyło się zakończone prawomocnym orzeczeniem co do istoty sprawy postępowanie sądowe, lecz nie mogła się na niego powołać, gdyż nie wiedziała, gdzie się znajduje