W przypadku rozwiązania umowy o pracę z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków przez pracownika, nie ma znaczenia dla oceny zgodności z prawem rozwiązania umowy o pracę w tym trybie ustalanie proporcji przyczyn uznanych przez sąd pracy za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków w stosunku do wszystkich przyczyn ujętych w oświadczeniu woli przez pracodawcę. Istotne jest tylko, aby pracownik
Rozpoczęcie pobierania zasiłku macierzyńskiego przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność, która uprzednio została objęta dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym, powoduje ustanie ubezpieczenia chorobowego (art. 9 ust. 1 c w związku z art. 14 ust. 2 pkt 3 w związku z art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednolity tekst: Dz.U. z 2019 r., poz. 300
Przejęcie przez syndyka spółki z o.o. w upadłości likwidacyjnej od podmiotu dzierżawiącego linii produkcyjnej wraz z obsługującymi ją pracownikami można kwalifikować jako przejście zakładu pracy na innego pracodawcę (art. 231 § 1 k.p.), tylko wtedy jeżeli nie było przeszkód aby kontynuować dotychczasową produkcję.
Oznaczenie strony jest tym elementem (częścią) decyzji w rozumieniu art. 107 § 1 k.p.a., którego brzmienie może być skorygowane w postępowaniu odwoławczym, pod warunkiem jednak, że nie następuje zmiana adresata decyzji, a organ stwierdzi jedynie, iż został on oznaczony nieprawidłowo. W takiej sytuacji dopuszczalne jest na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. uchylenie przez organ drugiej instancji decyzji
Przesłanką przyjęcia skargi kasacyjnej do rozpoznania nie jest oczywiste naruszenie konkretnego przepisu prawa materialnego lub procesowego, lecz sytuacja, w której naruszenie to spowodowało wydanie oczywiście nieprawidłowego orzeczenia. Sam zarzut naruszenia (nawet oczywistego) określonego przepisu (przepisów) nie prowadzi wprost do oceny, że skarga kasacyjna jest oczywiście uzasadniona.
Zastosowanie art. 189 k.p.c. pomimo istnienia dalej idącego roszczenia jest możliwe, jeżeli wyrok wydany w sprawie o to dalej idące roszczenie nie usunie niepewności w zakresie wszelkich skutków prawnych, jakie wynikają lub mogą wyniknąć w przyszłości ze stosunku prawnego, którego istnienie zostało zakwestionowane.
W sytuacji, w której poszkodowany dochodzi od pracodawcy pracownika, który wyrządził szkodę, odpowiedzialności pracodawcy z tego tytułu (art. 120 § 1 k.p.), sprawa nie jest sprawą z zakresu prawa pracy w rozumieniu art. 476 § 1 k.p.c., w związku z czym nie stosuje się do niej reguł postępowania dotyczących tych spraw.
Pogorszenie istniejącej przed podjęciem zatrudnienia niezdolności do pracy w ramach danego jej stopnia uzasadnia prawo do renty, gdy po pierwsze powstało w okresach wymienionych w art. 57 ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej oraz po drugie, gdy spowodowało autonomiczną utratę zdolności do wykonywania pracy w dotychczasowym zakresie. Jest to bowiem powstanie niezdolności do pracy powodujące autonomiczną
Niezłożenie przez stronę odpisu pełnomocnictwa do reprezentowania strony, czy dokumentów wykazujących umocowanie osób, które podpisały w imieniu strony pełnomocnictwo procesowe, będzie uzasadniało odrzucenie wniesionego środka zaskarżenia, jeżeli strona mimo wezwania nie uzupełniła w terminie tego braku.
Jeżeli w toku postępowania przed sądami powszechnymi dochodziło do zwolnienia strony postępowania z obowiązków fiskalnych, to odmowa zwolnienia takiej osoby od kosztów postępowania kasacyjnego wymaga stwierdzenia przez sąd, iż sytuacja majątkowa skarżącego uległa poprawie w stopniu umożliwiającym mu pokrycie tych kosztów bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny
Nie jest możliwa wiążąca wykładnia klauzuli generalnej zasad współżycia społecznego z art. 8 k.p.
Kontekst art. 114 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie stwarza podstaw do ograniczenia znaczenia występującego w nim zwrotu "okoliczności" wyłącznie do "okoliczności faktycznych". Dlatego nie można przypisywać pojęciu "okoliczności" wyłącznie wąskiego znaczenia. Dążąc do ustalenia znaczenia zwrotu "okoliczności", należy uwzględnić szerszy kontekst użycia analizowanego
W układzie zbiorowym pracy, regulaminie wynagradzania lub umowie o pracę dopuszczalne jest ukształtowanie należności z tytułu noclegu (ryczałtu za nocleg) w sposób mniej korzystny niż to wynika z rozporządzenia wykonawczego wydanego na podstawie art. 775 § 4 k.p.
Prawidłowo sporządzony protokół kontroli zabytku, o którym mowa w art. 39 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2018 r., poz. 2067 ze zm.), nie stanowi źródła uprawnień ani obowiązków i nie może zostać uznany za akt lub czynność w rozumieniu art. 3 par. 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U
Nie jest możliwa taka wykładnia art. 8 k.p., która zawierałaby swoiste "wytyczne" w jakich (kazuistycznych) sytuacjach sąd powszechny miałby uwzględnić albo nie uwzględnić zarzuty o sprzeczności żądania pracownika z art. 8 k.p., nawet gdyby dotyczyło to sytuacji pracownika szczególnie chronionego. Wykładnia i stosowanie prawa są suwerennym prawem sądów powszechnych. Przepis, który stanowi klauzulę
Umowa, na podstawie której lekarz wykonuje swój zawód polegający na udzielaniu świadczeń zdrowotnych (art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty) nie może być utożsamiana z umową o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez Narodowy Fundusz Zdrowia (art. 132 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki
Nie każdy gorszy stan zdrowia jest równoznaczny z niezdolnością do pracy w prawnym rozumieniu. Częściową niezdolność do pracy uzasadnia dopiero utrata zdolności do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji aż w znacznym stopniu do pracy (art. 12 ust. 1 o emeryturach i rentach z FUS). Utrata zdolności do pacy w mniejszym stopniu nie uprawnia do renty. Niepełnosprawność nie jest równoznaczna
Pełnomocnik, zgodnie z istotą pełnomocnictwa jako stosunku prawnego opartego na zaufaniu, powinien działać zgodnie z domniemaną wolą mocodawcy, a w każdym razie nie powinien podejmować czynności sprzecznych z rzeczywistą lub domniemaną jego wolą, chociażby formalnie mieściły się one w zakresie udzielonego pełnomocnictwa. Takie działanie pełnomocnika może być uznane za sprzeczne z zasadami współżycia
Wartość przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu kasacyjnym, z zastrzeżeniem sytuacji szczególnych, nie może przekraczać wartości przedmiotu zaskarżenia w postępowaniu apelacyjnym. Odpowiednie stosowanie art. 19-24 K.p.c. do oznaczenia wartości przedmiotu zaskarżenia w skardze kasacyjnej nie może uzasadniać jej aktualizacji przez podwyższenie ponad wartość dotychczasową, a tożsamość zakresu rozstrzygnięcia
Ograniczenia w podnoszeniu zarzutów, przewidziane w art. 17 pr. weksl. stają się aktualne dopiero wówczas, gdy doszło do przeniesienia weksla na zasadach prawa wekslowego.
Samo pominięcie (nieuwzględnienie) wniosku dowodowego strony nie oznacza pozbawienia jej możności obrony praw powodującej nieważność postępowania w rozumieniu art. 379 pkt 5 k.p.c. Strona zostaje pozbawiona możności działania tylko wtedy, gdy doszło do całkowitego pozbawienia możności obrony jej praw, a więc gdy znalazła się w sytuacji, która uniemożliwiała, a nie tylko utrudniła lub ograniczyła popieranie
Pozorność jako wada oświadczenia woli polega na niezgodności między aktem woli a jej przejawem na zewnątrz, przy czym strony są zgodne co do tego, by oświadczenie to nie wywołało skutków prawnych. Okoliczności związane ze złożeniem pozornego oświadczenia woli wchodzą do podstawy faktycznej rozstrzygnięcia w tym przedmiocie i podlegają ustaleniu przez sąd meriti. Z kolei kwalifikacja umowy jako dotkniętej
Elementem konstrukcji prawa odstąpienia od umowy, stanowiącego dodatkowe zastrzeżenie umowne, jest oznaczenie terminu, w którym stronie lub obu stronom umowy prawo to będzie przysługiwać. Podkreśla się wiążący, imperatywny charakter tego postanowienia, uzasadniający stanowisko, iż zaniechanie oznaczenia terminu pociąga za sobą nieważność zastrzeżenia prawa odstąpienia na podstawie art. 58 § 3 k.c.
Brak porozumienia pomiędzy pełnomocnikiem a stroną nie stanowi dowodu braku winy strony w uchybieniu terminowi.