W razie ustalenia przez sąd karny, że obrażenia cielesne doznane przez poszkodowanego spowodowały rozstrój zdrowia na okres powyżej 20 dni, sąd cywilny (związany tymi ustaleniami) może na podstawie domniemania faktycznego, opartego na zasadach doświadczenia życiowego, przyjąć, że zaburzenia nerwowe trwały znacznie dłużej.

1. Wina poszkodowanego nie jest konieczną przesłanką zastosowania art. 158 § 2 k.z. Przyczynić się do powstania szkody można również w sposób nie zawiniony. 2. Zasada prawna wyrażona w uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 11 stycznia 1960 r. I CO 44/59 (OSN 1960, poz. 92) obejmuje wszelkie wypadki odszkodowań wynikających z prawa cywilnego, gdy poszkodowany obiektywnie przyczynił się do powstania

1.Do obowiązków pracownika, który sam się podjął dostarczenia towaru od dostawcy, należy nie tylko przywiezienie tego towaru na teren zakładu spółdzielni, ale ponadto prawidłowe przekazanie przywiezionego towaru osobie, do której obowiązków należy piecza nad towarami (magazynierowi). W braku takiego przekazania pracownik, który przyjął towar od dostawcy, odpowiada za jego całość. Może on być zwolniony

Szkoda spowodowana jedynie nieświadomym naruszeniem przepisów finansowych, bez żadnych ubocznych celów, może stanowić okoliczność uzasadniającą obniżenie odszkodowania na podstawie art. 158 § 1 k.z., przy czym przy ocenie, czy zachodzą warunki z art. 158 §, 1 k.z., należy mieć na względzie zarówno stopień winy osoby, która szkodę spowodowała, jak i jej stosunki majątkowe i zarobkowe.

Nieruchomość opuszczona, która z mocy art. 34 dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich przeszła na własność Państwa, przestała być z tą chwilą mieniem opuszczonym; w konsekwencji, wobec braku przepisu, który by wyłączał stosowanie do takiej nieruchomości art. 20 pr. rzecz., nabywca w dobrej wierze nabywa własność od osoby wpisanej w księdze wieczystej, choć zbywca nie był już właścicielem.

Umorzenie postępowania karnego przeciwko kierowcy na podstawie przepisów o amnestii nie stanowi przeszkody do samodzielnego ustalenia przez sąd rozstrzygający sprawę cywilną, czy zachowanie się sprawcy szkody stanowi występek (art. 283 § 4 k.z.).

Zakład pracy, którego pracownik uległ wypadkowi na skutek naruszenia przez pracodawcę przepisów z zakresu bhp, powinien wypłacić poszkodowanemu możliwie niezwłocznie stosowne odszkodowanie, wszelkie zaś umowy zmierzające do ograniczenia praw podmiotowych pracownika w tym zakresie (np. co do zadośćuczynienia za krzywdę moralną) nie mogą korzystać z ochrony prawa. Dlatego też sąd ma nie tylko prawo,

Sam fakt, że mienie znajduje się w administracji zarządu budynków mieszkalnych, nie stanowi przesłanki do stosowania przepisów ustawy z dnia 25.11.1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37), a w szczególności jej art. 17 pkt 2 lit. b) i art. 18. W art. 17 i 18 chodzi o nieruchomości, które trwale zostały włączone do czynnych przedsiębiorstw

Do grzywny wymierzonej za nie usprawiedliwione niestawiennictwo nie mają zastosowania przepisy art. 13 i 14 prawa o wykroczeniach. Z tego też względu przepisy o przedawnieniu kar przewidziane w prawie o wykroczeniach nie mogą mieć zastosowania do grzywien wymierzonych za nie usprawiedliwione niestawiennictwo według przepisów k.p.c.

1.W sytuacji określonej w art. 4 ust. 2 dekretu z dnia 18 stycznia 1956 r. (Dz. U. Nr 2, poz. 11 wraz z późn. zmianami) pracownikowi przysługuje przeciwko zakładowi pracy, który odmawia przyjęcia go z powrotem do pracy, roszczenie o nawiązanie stosunku pracy. Niezależnie od tego pracownik może żądać wynagrodzenia szkody wynikłej z niewykonania zobowiązania i nieprzyjęcia do pracy (art. 239 k.z.). Zakład

Postanowienie odrzucające pozew lub umarzające postępowanie nie wyłącza ponownego wniesienia pozwu w tej samej sprawie z jednoczesnym zachowaniem przesłanek, przy których pozew jest dopuszczalny. Zasada ta ma zastosowanie także wtedy, gdy sąd odrzucił pozew pracownika, a zakładowa komisja (do której powód skierował wniosek) stwierdziła, że sprawa nie została rozstrzygnięta w postępowaniu przed komisją

Sądowe ustalenie ojcostwa nie powoduje zmiany nazwiska z samego prawa, lecz jedynie na żądanie dziecka lub jego matki. Wniosek taki nie może być jednak uwzględniony w razie osiągnięcia przez dziecko pełnoletności.

Z przepisu art. 162 § 2 k.z. nie wynika, aby w żadnym wypadku nie było rzeczą możliwą zasądzenie renty dożywotniej na rzecz osób, o których mowa w powyższym przepisie. Czas trwania renty zależy bowiem, od okoliczności sprawy. Można uznać np., że brak byłoby podstaw do zasądzenia renty dożywotniej, gdyby ze względu na znaczną różnicą wieku między osobą zobowiązaną a osobą uprawniona do alimentacji należało

Wspólna odpowiedzialność, ukształtowana na podstawie solidarności przypadkowej, nie wyłącza zmniejszania na podstawie art. 158 § 1 k.z. zakresu odpowiedzialności zobowiązanego stosownie do zasad tej odpowiedzialności.

1. Z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. (Dz. U. Nr 11, poz. 37) ograniczenia, które wiązały się z faktem ustanowienia przymusowego zarządu państwowego, przestały istnieć w tych wszystkich wypadkach, gdy na mocy ostatecznego orzeczenia administracyjnego wydanego na podstawie tej ustawy składnik majątku objęty przymusowym zarządem państwowym nie przeszedł na własność Państwa. 2. Właściciel

1. Dla powstania odpowiedzialności na podstawie art. 153 § 1 k.z. jest rzeczą obojętną, czy bezpośrednim źródłem szkody są wadliwości samego pojazdu lub jego urządzeń i wyposażenia (np. brak odpowiednich świateł), czy też wadliwości urządzeń związanych z funkcjonowaniem całego przedsiębiorstwa komunikacyjnego (a więc gdy chodzi o środki komunikacji miejskiej wadliwości samej trasy, urządzenia i lokalizacji

Biegły w sprawach o odszkodowanie za niedobory jest z reguły powołany nie tylko do obliczenia ewentualnych braków w towarach, lecz także do oceny, czy organizacja pracy w jednostce, w której niedobór powstał, była prawidłowa.

Niewskazanie przez powoda miejsca zamieszkania pozwanego (art. 20 k.p.c.) należy poczytać za taką wadę formalną, której nieusunięcie w terminie uzasadnia zwrot pozwu, jeżeli z jej powodu nie można powziąć decyzji co do wysłania odpisu pozwu i innych pism procesowych lub sądowych pozwanemu tudzież, w razie potrzeby, w zakresie właściwości miejscowej sądu.

1. Zobowiązanie odszkodowawcze, mające swe źródło w naruszeniu przez pracodawcę obowiązków wynikających z przepisów bezpieczeństwa pracy, nie jest zobowiązaniem, o którym mówi art. 248 § 1 k.z. W konsekwencji data wymagalności tego roszczenia nie wystarcza jeszcze do ustalenia, że dłużnik obowiązany jest płacić odsetki za opóźnienie (art. 248 § 1 k.z.). Wymagane jest ponadto stwierdzenie, że dłużnik

Za szkody wyrządzone dziecku w czasie zajęć wychowania fizycznego i moralnego młodzieży ponosi odpowiedzialność zarówno szkoła, jak i organizacja, która takie zajęcia bezpośrednio organizuje (ZHP).

Odprawa pośmiertna, wypłacona żonie na podstawie obowiązujących przepisów, przeznaczona jest na pokrycie wydatków związanych z zakłóceniem przez śmierć męża normalnego trybu życia rodziny, na koszty utrzymania rodziny w pierwszym okresie po wstrząsie wywołanym śmiercią żywiciela, nie ma zaś charakteru zadośćuczynienia.

Pracownik, który zdawał sobie, a przynajmniej powinien był zdawać sobie sprawę z braków swego wykształcenia i przygotowania do kierowania magazynem, w razie podjęcia się mimo to pracy i jej wykonywania przez okres roku, nie może powoływać się na brak kwalifikacji jako na przyczynę usprawiedliwiającą całkowitą ekskulpację (za niedobór).

Spółdzielnia zaopatrzenia i zbytu nie może się w swej działalności ograniczyć jedynie do pośredniczenia pomiędzy swymi członkami a nabywcami produkowanych przez nich towarów, lecz powinna pod każdym względem dbać o interesy swoich członków, a zwłaszcza podejmować starania o uzyskanie zatwierdzenia ceny przez Komisję Cen. Starania te spółdzielnia powinna podejmować w czasie odpowiednim, tak aby członek

1. Doręczenie w sposób przewidziany w art. 147 k.p.c. nie jest dopuszczalne wówczas, gdy adresat opuścił swe miejsce zamieszkania na dłuższy czas. 2. Uchyleniu zaskarżonego wyroku z powodu nieważności postępowania (art. 371 § 1 pkt 2 k.p.c.) nie stoi na przeszkodzie okoliczność, że wadliwość powodująca nieważność nie została spowodowana zaniedbaniami sądu. We wszystkich wypadkach określonych w art.