W razie śmierci strony w toku postępowania art. 46 pr. spadk. ma zastosowanie jedynie w przypadku, gdy strona przeciwna podnosi zastrzeżenia przeciwko uznaniu za spadkobierców strony zmarłej osób zgłaszających się w charakterze jej następców prawnych.

Kierowca nie odpowiada za uszkodzenie samochodu stanowiącego dla niego jako własność przedsiębiorstwa rzecz cudzą w rozumieniu art. 140 k.z., o ile uszkodzenie to nastąpiło wskutek odwrócenia zagrażającego bezpośrednio od tego samochodu niebezpieczeństwa wyższego rzędu, t j. zranienia lub nawet zabicia człowieka.

Odpowiedzialność ekspedytora za szkodę powstałą na skutek braków w opakowaniu mogłyby uzasadniać tylko okoliczności szczególne, jak na przykład podjęcie się opakowania przez ekspedytora, gdyż zasadniczo za szkodę spowodowaną nienależytym opakowaniem odpowiada sprzedawca.

Ugoda zawarta przed sędzią wyznaczonym ma moc ugody zawartej przed sądem orzekającym.

W sprawach małżeńskich wykrycie prawdy materialnej jest przedmiotem szczególnych gwarancji ze strony ustawodawcy i obowiązkiem sądu orzekającego. Odrzucenie przeto środków dowodowych z powodu dostatecznego wyświetlenia sprawy dopuszczalne jest tylko w przypadku, gdy wyjaśnione zostały okoliczności na korzyść strony prowadzącej dowód.

1. W postępowaniu niespornym nie jest obowiązkowe słuchanie w celach dowodowych wszystkich uczestników postępowania, konieczne jest tylko przesłuchanie tych uczestników, co do których istnieje przypuszczenie, że mogą co do faktów spornych mieć jakieś wiadomości, choćby pośrednie. 2. Wymienienie nazwisk lub liczby świadków nie jest tak istotną częścią aktu małżeństwa, żeby bez tej części składowej akt

Dla przywrócenia bytu procesowego wnioskowi odrzuconemu przez sąd w trybie przewidzianym w zdaniu 2 § 2 art. 11 k.p.n. nie jest konieczne wniesienie go jako nowego pisma procesowego do sadu właściwego przez wnioskodawcę. Wystarczy żądanie odesłania wniosku do sądu właściwego, jeżeli wniosek odrzucony wpłynie do właściwego sadu w terminie tygodniowym od dnia uprawomocnienia się postanowienia odrzucającego

Jednostronna zmiana istotnych warunków umowy o pracę polegająca na przeniesieniu pracownika bez jego zgody na inne stanowisko w innym dziale pracy i w innym charakterze ze znacznym zmniejszeniem uposażenia stanowi ważną przyczynę do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę z winy pracodawcy.

Przepisy określające, czyją własnością stają się budynki wzniesione na cudzym gruncie, są przepisami prawa bezwzględnie obowiązującymi; natomiast w kwestii, czy budujący na cudzym gruncie ma prawo budynek rozebrać i zabrać i czy właściciel nieruchomości obowiązany jest to tolerować, decydują postanowienia umowy i to, co z niej wynika z mocy ustawy, zwyczaju lub słuszności.

Przepisy art. 35 i 39 dekr. o post. niesp. z zakresu pr. rzecz., nakazujące zasięgnięcie opinii władzy ziemskiej, maja na celu zapobieżenie decyzjom sądu niezgodnym z interesem społeczno-gospodarczym. Dlatego powinny być ściśle stosowane i uchybienie im skutkuje uchylenie orzeczenia bez względu na to, czy mogło mieć wpływ na wynik sprawy (art. 434 k.p.c.).

1. Przepis art. 27 ust. 1 dekretu z dnia 27.VII 1949 r. o zmianie dekretu z dnia 13.IV 1945 r. o nadzwyczajnym podatku od wzbogacenia wojennego (Dz. U. R. P. Nr 45, poz. 333) powinien być stosowany przez sąd od chwili wejścia w życie pomienionego dekretu do wniosków o wykreślenie hipoteki prawomocnie jeszcze nie załatwionych bez względu na datę złożenia tych wniosków, przy czym zasada mocy wstecznej

1) Władza opiekuńcza powinna rozstrzygać o prawach i obowiązkach rodziców rozwiedzionych względem osoby 1 majątku dziecka, które od nich pochodzi, lecz urodziło się po wydaniu wyroku rozwodowego. 2) Obowiązki i prawa rozwiedzionego ojca w stosunku do małoletniego dziecka uregulowane w wyroku rozwodowym wygasają z chwila uprawomocnienia się późniejszego wyroku sądu cywilnego ustalającego, że małoletni

Zapytanie władzy ziemskiej przez sąd, czy można podzielić nieruchomość na dwie części i pozytywna odpowiedź tej władzy nie czyni zadość wymaganiom przepisu art. 152f § 2 dekretu o post. spadk. i nie zwalnia sądu od obowiązku przedstawienia pomienionej władzy gotowego projektu do zatwierdzenia, gdyż o żywotności gospodarstwa rozstrzyga nie tylko jego obszar,. lecz i najróżniejsze inne okoliczności.

1. W postępowaniu o dział spadku projektowany sposób podziału nieruchomości spadkowej powinien być zaznaczony na planie zatwierdzonym przez władzę mierniczą tylko w przypadku, gdy nieruchomość nie ma urządzonej księgi wieczystej, choćby jeden z uczestników, który otrzymuje taką nieruchomość lub jej część, żądał sporządzenia planu, jako też w przypadkach, gdy plan jest konieczny ze względu na przepisy

Przepis art. 152 § 2 post. spadk. wymaga, aby opinia władzy ziemskiej udzielona została na podstawie pełnego materiału faktycznego zebranego w sprawie. Spłaty i dopłaty przewidziane w przepisach art. 152 § 4, 162 § 1 i 163 § 1 post. spadk. powinny być ustalone w pieniądzach, przy czym ocena majątku powinna być dokonana według cen z czasu podziału.

Podporządkowanie wyłącznego kierownika księgarni kierownikowi administracyjnemu, chociażby stanowiło zmianę istotnych warunków umowy przez pracodawcę, upoważniającą pracownika do niezwłocznego rozwiązania umowy o pracę z ważnej przyczyny, nie rodzi jednak dla pracownika roszczenia odszkodowawczego w stosunku do pracodawcy, jeżeli pracodawca, wydając swoje zarządzenie, kierował się uzasadnionym interesem

Pod rządem kodeksu Napoleona zasiedzenie nieruchomości było dopuszczalne bez względu na to, czy nieruchomość była wpisana, czy też nie była wpisana do księgi wieczystej.

Z punktu widzenia społeczno-gospodarczego interesu Polski Ludowej i jej ustroju rolnego niepożądane jest przyznanie, w drodze działów, nieruchomości rolnej lub jej części osobie przebywającej stale od wielu lat za granicą (art. 162 § 1 post. spadk.).

1. Rozpoznając wniosek o przepisanie w księdze wieczystej tytułu własności działek gruntu położonych na wsi, sąd powinien z urzędu rozważyć, czy działki te nie podlegają ograniczeniom obrotu, a w szczególności ustanowionym przez art. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 1.IX 1919 r. normującego przenoszenie własności ziemskich. 2. W obecnym etapie stosunków gospodarczych na wsi za nieruchomości włościańskie

Poświadczenie dziedziczenia (§ 2353 k.c. z 1896 r.), wydane przez sąd niemiecki w okresie okupacji niemieckiej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, jest orzeczeniem sądu niemieckiego w rozumieniu art. 1 ust. 1 dekretu z dnia 6 czerwca 1945 r. o mocy obowiązującej orzeczeń sądowych wydanych w okresie okupacji niemieckiej na terenie Rzeczypospolitej Polskiej w brzmieniu noweli z dnia 11 kwietnia 1947

Przepis art. 4 ust. 2 dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich nie stosuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jako należącego do kategorii uprzywilejowanych posiadaczy wymienionych w art. 5 ust. 1 cytowanego dekretu. W odniesieniu do tej kategorii podmiotów należy co do zwrotu dokonanych przez nich nakładów stosować przepis art. 5 ust. 1 pomienionego dekretu bez

Zagadnienie formy testamentu należy do przepisów ius cogens", które nie mogą być zmienione nawet zgodną wolą wszystkich osób zainteresowanych w testamencie. Z tego względu uznanie ważności testamentu w trybie procesowym przez spadkobiercę ustawowego jest bezskuteczne.

1. O powadze rzeczy osądzonej decyduje poza identycznością stron nie tylko identyczność przedmiotu rozstrzygnięcia, lecz także identyczność podstawy sporu. 2. Dla dokładnego wyjaśnienia sentencji wyroku, jeżeli ona sama w sobie nie zawiera jasnego orzeczenia co do wszystkich elementów wyroku wskazanych w art. 367 k.p.c., służy jego uzasadnienie. 3. Wątpliwości wynikające wskutek braku zaginionych części