1. Z treści art. 4 ustawy z dnia 15.XI.1956 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 243), wynika, że nie każde naruszenie prawa przy wydaniu orzeczenia powoduje odpowiedzialność Państwa, lecz tylko naruszenie prawa kwalifikowane, to jest takie, które jest ścigane w trybie postępowania karnego lub dyscyplinarnego. 2. Uznanie winy sprawcy szkody przez organy przełożone nad sprawcą szkody musi określać konkretnie zarówno

Okoliczność, że dokument stwierdzający treść ostatniej woli testatora został podpisany tylko przez dwóch świadków, nie wyłącza prowadzenia dowodu, że było ich trzech, byleby ich przymiot świadków został należycie udowodniony. Nie ma też istotnego znaczenia fakt dokonania szeregu czynności zbędnych z punktu widzenia art. 82 prawa spadkowego (jak np. podpisania dokumentu przez testatora i poświadczenia

Wprawdzie w przepisach o odszkodowaniu za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązań nie przewidziano solidarności współodpowiedzialnych, jednakże nie wyłącza to zobowiązania każdego z nich do pokrycia całej szkody, z tym ograniczeniem, że zaspokojenie wierzyciela przez jednego z dłużników zwalnia pozostałych. Będzie to w szczególności uzasadnione wtedy, gdy przypisane kilku dłużnikom naruszenie

W razie przejęcia długu przechodzi on na nowego dłużnika bez zmiany istoty. Jeżeli więc roszczenie powoda do danego dłużnika miało charakter cywilny, pozostaje ono takie samo również w stosunku do nowego dłużnika.

Okoliczność, że wskutek reorganizacji" i widocznego zaniedbania ze strony powołanych organów właściwa komisja rozjemcza nie wykonuje swych obowiązków, nie wpływa na zmianę właściwości w tym znaczeniu, by w miejsce komisji rozjemczej do rozpoznawania spraw należących do jej kompetencji właściwym stawał się sąd.

Spóźnione a nie usprawiedliwione zgłoszenie się do pracy pracownika przywróconego do pracy prawomocnym wyrokiem sądowym może w określonych okolicznościach stanowić ciężkie naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego, upoważniające do rozwiązania umowy bez wypowiedzenia.

Dopuszczalna jest interwencja uboczna po stronie pozwanej spółdzielni jej członka w sprawie z powództwa zarządu tejże spółdzielni, która ma za przedmiot żądanie unieważnienia uchwały walnego zgromadzenia spółdzielni przywracającego temuż członkowi spółdzielni prawa członkowskie.

Przesłanki art. 13 dekretu o publicznej gospodarce lokalami nie zachodzą wtedy, gdy przedmiotem umowy są świadczenia dla ustępującego z lokalu najemcy, wynikające z likwidacji istniejącego pomiędzy stronami stosunku najmu. W szczególności ważne są umowy, w których wynajmujący i najemca uzgadniają wzajemne zobowiązania pozostające w bezpośrednim związku z umową najmu. Chodzie tu może zwłaszcza o zagadnienie

Zatarcie skazania nie wyłącza zastosowania art. 7 k.p.c..

W razie niedopuszczalnego połączenia w jednym pozwie żądań kilku powodów sąd nie może pozwu odrzucić, lecz powinien żądania te rozłączyć, a jeśli sąd, do którego pozew wpłynął, nie będzie właściwy do rozpoznania wyodrębnionych spraw sprawy te powinien przekazać sądowi właściwemu.

Poszkodowany nie może być zmuszony do poddania się zabiegowi operacyjnemu; decyzja w tym przedmiocie należy wyłącznie do niego. Odmowa zaś poddania się operacji nie może być uznana za działanie sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, tym samym więc nie może powodować zmniejszenia odszkodowania. Poszkodowany bowiem może nie być psychicznie przygotowany do poddania się operacji, która zawsze jest

1. Nie stanowi przeszkody do unieważnienia małżeństwa z powodu bigamii fakt, że małżeństwo bigamiczne ustała wskutek śmierci obojga małżonków bigamicznych. 2. Powództwo o unieważnienie małżeństwa z powodu bigamii po śmierci małżonków małżeństwa bigamicznego może być wytoczone tylko przeciwko kuratorowi wyznaczonemu dla każdego z tych zmarłych małżonków.

Wymierzenie kar dyscyplinarnych jest funkcją kierownika zakładu pracy wynikającą z jego hierarchicznej nadrzędności w stosunku do ukaranego pracownika, a zatem poza rozwiązaniem stosunku pracy nie stanowi sporu w rozumieniu art. 1 dekretu z dnia 24 lutego 1954 r. o zakładowych komisjach rozjemczych. Dla uchylenia na skutek powództwa kary nagany wymierzonej pracownikowi przez kierownika zakładu pracy

Ustawa z dnia 12 marca 1958 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 71) nie daje bezpośredniej odpowiedzi na pytanie, czy były właściciel nieruchomości może dochodzić od Skarbu Państwa odszkodowania za wycięte drzewa na tej nieruchomości w czasie przed przejęciem jej przez Państwo na podstawie cytowanej ustawy. Zagadnienie to należy rozstrzygnąć, stosując analogicznie postanowienia art. 10 ustawy z dnia 25 lutego 1958

Przepis art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12.111.1958 r-(Dz. U. Nr 17, poz. 72) mówi ogólnie o inwentarzu, ma zatem na myśli wszystko, co służy do prowadzenia gospodarstwa rolnego. Pod pojęcie inwentarza" podpadają nie tylko wszelkie maszyny oraz inwentarz żywy, ale także urządzenia młyna gospodarczego wchodzącego w skład gospodarstwa. Do ścieśniającej wykładni, która by ograniczyła pojęcie inwentarza

1. Rozpoznając zażalenie na odrzucenie skargi rewizyjnej w trybie art. 374 k.p.c., sąd rewizyjny powinien zbadać nie tylko to, czy strona wykonała wezwanie do uzupełnienia braków rewizji, lecz także to, czy wezwanie to było uzasadnione. 2. Brak podstawy prawnej do żądania od strony dołączenia do jej pisma procesowego odpowiedniej do liczby współuczestników liczby egzemplarzy takiego pisma.

1. Przeniesienie służbowe w ścisłym znaczeniu aktualne jest jedynie w stosunkach służbowych regulowanych ustawą o państwowej służbie cywilnej i w tzw. pragmatykach służbowych. Odnosi się ono do pracowników powołanych w drodze nominacji jako aktu administracyjnego oraz do określonych grup pracowników zrównanych z pracownikami z nominacji, w szczególności w zakresie obowiązków płynących ze stosunku służbowego

1. Okoliczność, że w przyszłości nieruchomość rolna znajdzie się w granicach miasta i będzie objęta jego planem zabudowy, nie usprawiedliwia przedwczesnego a jednocześnie uniemożliwiającego prowadzenie należytej gospodarki rolnej podziału nieruchomości. 2. Uczestników można odesłać co do roszczeń z art. 151 § 1 post. spadk. na drogę postępowania spornego tylko w toku postępowania działowego i przed

Dla zastosowania przepisu art. 17 ustawy z dnia 25.11.1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym (Dz. U. Nr 11, poz. 37) decydujące znaczenie ma okoliczność, czy utrata przez właściciela władania mieniem, które podlega ewentualnemu upaństwowieniu, nastąpiła bez tytułu prawnego. Przez utratę władania w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć faktyczne przejście

1. Fakt uzyskania posiadania na skutek jednostronnego zawładnięcia rzeczą przez właściciela nieruchomości opuszczonej, zanim upłynął 10-letni termin określony w art. 34 dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich, powoduje unicestwienie skutków rozpoczętego przemilczenia. 2. Zgodnie z ustalonym orzecznictwem sądy powszechne nie są właściwe do rozstrzygania sporów o wysokość czynszu, i to również

W świetle obowiązujących przepisów dekretu z dnia 3.VI.1953 r. (Dz.U. Nr 31, poz. 122) i przepisów wykonawczych do tego dekretu [uchwały nr 406 R.M. z dnia 3 VI.1953 r. (M.P. z 1953 r. Nr 57, poz. 722, Nr 96, poz. 1336 i Nr 115, poz. 1495 oraz M.P. z 1954 r. Nr 50, poz. 683); uchwały nr 702 R.M. z dnia 24.IX.1953 r. (M.P. Nr 94, poz. 1305); uchwały nr 942 R.M. z dnia 2.XII.1955 r. (M.P. Nr 120), poz

Uznanie, że wobec niemożliwości sprawdzenia zarzutów pozwanego w sprawie o odszkodowanie z tytułu manka zachodzi podstawa do oddalenia powództwa w myśl zasady in dubio pro reo stanowi naruszenie art. 4 przep. eg. pr. cyw., albowiem zwalnia wbrew temu przepisowi pozwanego od obowiązku udowodnienia stawianych przez niego zarzutów, a zarazem wiatę się z zaniechaniem przez sąd nawet oceny, czy domniemanie

Z punktu widzenia wymagań art. 349 § 2 k.p.c. aby sprzeciw zawierał zarzuty przeciwko żądaniu pozwu, jest zupełnie obojętne, czy zarzuty te zostały podniesione w samej treści sprzeciwu, czy też w dołączonym do sprzeciwu załączniku pochodzącym również od strony pozwanej. Doręczenie odpisu samej sentencji wyroku zaocznego zamiast wypisu tego wyroku z uzasadnieniem nie rozpoczyna biegu terminu do złożenia

Wyraźny i kategoryczny zakaz rozwiązania umowy w okresie ciąży pracownicy prowadzi do wniosku, że w razie wypowiedzenia kobiecie umowy o pracę przed jej zajściem w ciążę, jednakże z tym skutkiem, że rozwiązanie z nią stosunku pracy nastąpiłoby już podczas ciąży, dokonane wypowiedzenie należy uznać za bezskuteczne, skoro w jego wyniku umowa o pracę nie może wygasnąć. Spóźnione zawiadomienie pracodawcy