Orzeczenie stwierdzające znaczny stopień niepełnosprawności nie jest równoznaczne z orzeczeniem lekarza orzecznika organu rentowego o całkowitej niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Odwołanie przez stronę oświadczenia pełnomocnika procesowego o cofnięciu odwołania od decyzji organu rentowego na podstawie art. 93 k.p.c. nie może nastąpić w zażaleniu na postanowienie o umorzeniu postępowania.

Oświadczenie pacjenta wyrażone na wypadek utraty przytomności, określające wolę dotyczącą postępowania lekarza w stosunku do niego w sytuacjach leczniczych, które mogą zaistnieć, jest dla lekarza - jeżeli zostało złożone w sposób wyraźny i jednoznaczny - wiążące.

Czynność zameldowania potwierdza fakt zamieszkania w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem, ale nie można czynności zameldowania dać pierwszeństwo przed regulacją materialnoprawną pobytu stałego. Czynność zameldowania jedynie potwierdza fakt zamieszkania, a nie jest przesłanką, od której uzależnia zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem. Art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 27

Doręczona dłużnikowi decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ustalająca należność z tytułu składek, stanowi podstawę wpisu w księdze wieczystej hipoteki przymusowej na nieruchomości będącej przedmiotem współwłasności łącznej dłużnika i jego małżonka.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych jest uprawniony do udzielenia pełnomocnictwa procesowego do wniesienia kasacji radcy prawnemu niebędącemu pracownikiem organu rentowego (jednostki organizacyjnej ZUS), w którego imieniu kasacja ma być wniesiona (art. 66 ust. 4 w związku z art. 73 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Dz.U. Nr 137, poz. 887 ze zm.).

1. Do wypadków w drodze do pracy lub z pracy, które miały miejsce przed wejściem w życie ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.), stosuje się przepisy ustawy z dnia 12 czerwca 1975 r. o świadczeniach z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 30, poz.

Skierowanie osoby chorej psychicznie do zakładu opieki społecznej, w trybie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535), uzależnione jest m. in. od niemożności korzystania przez chorego z opieki innych osób.

Powołanie się przez wnoszącego kasację na istnienie zagadnienia prawnego wymagającego wyjaśnienia powoduje, że sąd drugiej instancji nie może odrzucić kasacji, stwierdzając iż zagadnienie takie w istocie nie występuje.

Dopuszczalność kasacji w sprawach o świadczenia wymienione w art. 6 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. Nr 199, poz. 1673 ze zm.) uzależniona jest od wartości przedmiotu zaskarżenia, z wyjątkiem spraw o rentę wypadkową (art. 3921 § 1 k.p.c.).

„(...) ustawa o przeciwdziałaniu narkomanii ma ogólne zadanie ochrony społeczeństwa przed szerzeniem się tego groźnego zjawiska. Nie oznacza to jednak, iż poszczególne przepisy w niej zawarte, oprócz realizacji tego ogólnego celu, nie chronią również indywidualnie określonych dóbr prawnych. Czyny zakazane ustawą godzą wszak w zdrowie i życie określonych osób pokrzywdzonych, stwarzając jednocześnie

Kasacja podlega odrzuceniu (art. 3935 w związku z art. 3933 § 2 k.p.c.), jeżeli mimo wezwania sądu do „podania wartości zaskarżenia wraz ze sposobem jej wyliczenia' pełnomocnik wnioskodawcy podaje jedynie „szacunkową' kwotę, bez wskazania „sposobu wyliczenia' wartości przedmiotu zaskarżenia.

W sprawie o waloryzację emerytury skarżący ma obowiązek wskazać w kasacji wartość przedmiotu zaskarżenia (art. 3933 § 2 k.p.c.).

W sprawach o świadczenia emerytalno-rentowe, żądanie podwyższenia pobieranego świadczenia za okres wcześniejszy od objętego zaskarżoną decyzją, nie jest roszczeniem odrębnym i art. 21 k.p.c. nie ma zastosowania, a wartość przedmiotu sporu ustala się na podstawie art. 22 k.p.c.

Przepis art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. Nr 111, poz. 535 ze zm.) dotyczy każdej osoby, która wykonuje czynności określone w tej ustawie; ustanawia on bezwzględny zakaz dowodowy, będąc przepisem szczególnym w stosunku do unormowania art. 180 k.p.k., a wobec tego takiej osoby nie można przesłuchać co do okoliczności przewidzianych w art. 52 ust

Wymaganie przedstawienia okoliczności uzasadniających rozpoznanie kasacji (art. 3933 § 1 pkt 3 k.p.c.) jest spełnione także wówczas, gdy skarżący, wskazując na występowanie w sprawie zagadnienia prawnego, przytacza orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące poruszanego problemu.

Wytwarzaniem środka odurzającego, o którym mowa w art.40 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. (Dz. U. 2003 r. Nr 24, poz. 198) o przeciwdziałaniu narkomanii, w sytuacji, gdy inne przepisy tej ustawy odrębnie penalizują zakazaną uprawę określonej rośliny (np. konopi) oraz zbiór z niej takich jej części, które same są już uznawane za środek odurzający (np. ziela i żywicy konopi), są dopiero takie dalsze