Na gruncie art. 24 ust. 3 ustawy SENT, organ administracyjny powinien uwzględniać przesłankę interesu publicznego oraz zasadę proporcjonalności przy podejmowaniu decyzji o nałożeniu kary pieniężnej, w szczególności biorąc pod uwagę cel ustawy i okoliczności stanu faktycznego danej sprawy.

Podmiotem, wobec którego odpowiedzialność za urządzanie gier na automatach poza kasynem gry może być egzekwowana, jest każdy, kto – zapewniając m.in. miejsce i warunki do instalacji urządzeń do gier – współurządza gry na automatach, nawet w ramach wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Teza od Redakcji

Odstąpienie od nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy SENT jest uzasadnione, jeżeli niezgodność dokumentacji przewozowej nie utrudnia realizacji celów ustawy, a kary pieniężne nie mogą być nakładane automatycznie oraz z naruszeniem zasady proporcjonalności.

W przypadkach, w których kara pieniężna za naruszenie ustawy SENT jest nałożona na przewoźnika, organy administracji publicznej mają obowiązek rozważyć odstąpienie od nałożenia kary, uwzględniając zasadę proporcjonalności oraz analizując, czy odstąpienie jest zgodne z ważnym interesem przewoźnika bądź interesem publicznym.

Urządzanie gier hazardowych na automatach poza kasynem gry bez wymaganej koncesji lub zezwolenia jest naruszeniem przepisów ustawy o grach hazardowych, skutkującym nałożeniem kary pieniężnej, a art. 89 ust. 1 pkt 2 tej ustawy nie stanowi przepisu technicznego w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE, co oznacza brak konieczności jego notyfikacji Komisji Europejskiej.

Artykuł 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (ustawa SENT). Teza od Redakcji

Decyzję o uchyleniu prawa jazdy, która została wydana na podstawie fałszywych dowodów, można podważyć w postępowaniu wznowieniowym, zgodnie z art. 145 § 1 pkt 1 k.p.a., a taka decyzja jest zgodna z przepisami prawa materialnego.

Przepis art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w postępowaniu dotyczącym nałożenia kary pieniężnej za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (ustawy SENT). Teza od Redakcji

Podmiotem wysyłającym w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy SENT jest podmiot uprawniony do rozporządzania towarami jak właściciel w momencie rozpoczęcia przewozu towarów na rzecz podmiotu odbierającego, co znajduje zastosowanie w przypadku dokonywania dostawy towarów po zakończeniu przewozu.

Za grunty zabudowane na cele mieszkaniowe w rozumieniu ustawy przekształceniowej uznaje się nieruchomości zabudowane budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi wraz z budynkami gospodarczymi, garażami oraz innymi budowlami umożliwiającymi racjonalne korzystanie z budynków mieszkalnych, co powinno być potwierdzone zapisami w księdze wieczystej oraz zgodnych z przepisami informacjami podatkowymi.

Z niewypłacalnością dłużnika, o której mowa w art. 10 i 11 ust. 1 ustawy - Prawo upadłościowe i naprawcze mamy również do czynienia, gdy dłużnik ten nie zaspokaja jednego tylko wierzyciela posiadającego znaczną wierzytelność, przesłanka egzoneracyjna wymieniona w art. 116 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej odnosi się wyłącznie do zgłoszenia wniosku, a nie do skutku tego wniosku, jakim jest ogłoszenie upadłości

Przewoźnik jest zobowiązany do ciągłego przekazywania aktualnych danych geolokalizacyjnych środka transportu podczas całej trasy przewozu towaru objętego zgłoszeniem SENT, a niespełnienie tego obowiązku podlega karze, chyba że przewoźnik wykaże niesprawność systemu lub spełnia warunki do odstąpienia od kary z uwagi na ważny interes przewoźnika lub interes publiczny.