Dyrektywa interpretacyjna zawarta w zdaniu drugim art. 961 k.c. ma zastosowanie wyłącznie w przypadku istnienia wątpliwości co do charakteru prawnego dokonanych rozrządzeń. Jeżeli rozrządzenia testatora nie budzą wątpliwości co do ich charakteru lub w drodze interpretacji testamentu charakter ten można ustalić, to wykluczone jest stosowanie tej dyrektywy. Natomiast wtedy, gdy testament może być tłumaczony

Obowiązek sądu badania z urzędu w postępowaniu wszczętym na podstawie art. 679 k.p.c. kto jest spadkobiercą (art. 670 k.p.c.) istnieje w zakresie wyznaczonym przez dopuszczalną podstawę żądania zmiany prawomocnego postanowienia spadkowego.

W postępowaniach wszczętych po wejściu w życie ustawy z 16 września 2011 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 233, poz. 1381, tj. od dnia 3 maja 2012 r. nie ma ryzyka utrwalenia się w orzecznictwie sądów powszechnych rozbieżności w wykładni art. 773 § 1 k.p.c.

1. Przy rozliczaniu pożytków i innych przychodów ze wspólnego majątku na podstawie art. 618 § 1 k.p.c. w związku z art. 207 k.c., sąd uwzględnia rzeczywistą, rynkową zdolność wytwarzania przez ten majątek pożytków naturalnych i cywilnych (art. 53 i 54 k.c.), którą z reguły wyznacza możliwy do uzyskania czynsz najmu lub dzierżawy tego majątku lub jego poszczególnych składników. 2. Dochód uzyskiwany

W sprawach o roszczenia przewidziane w art. 136 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. Nr 115, poz. 641 ze zm.) w związku z art. 24 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 169, poz. 1419 ze zm.) dopuszczalna jest droga sądowa.

1. Dopuszczalność skargi kasacyjnej w sprawach o przyznanie emerytury i renty dotyczy tylko tych sytuacji, w których świadczenie w ogóle nie zostało przyznane. W takim przypadku osoba, która uważa się za uprawnioną, pozostaje w ogóle bez prawa do konkretnego świadczenia. Taka sytuacja uzasadnia rozpatrzenie sprawy także przez Sąd Najwyższy jako - co do zasady - sąd prawa. Nie można z tą sytuacją utożsamiać

Preferowanie przez wnioskodawców odmiennego sposobu zniesienia współwłasności nie oznacza sprzeczności interesów uczestników w rozumieniu art. 520 § 2 i § 3 k.p.c.

Treść pełnomocnictwa odzwierciedla jego rzeczywisty zakres, bez względu na to, kiedy zostało złożone i do jakiego pisma procesowego zostało dołączone.

Nieważny jest testament sporządzony przez spadkodawcę, który z powodu wieku i chorób osłabiających jego aktywność i siłę woli, nie jest w stanie przeciwstawić się naciskom i sugestiom osób trzecich, pod których opieką pozostaje (art. 945 § 1 pkt 1 k.c.).

1. Przepis art. 618 § 1 k.p.c. nie obejmuje spraw o roszczenia współwłaściciela względem innego współwłaściciela o wyrównanie szkody (o odszkodowanie) z tytułu nieprawidłowego wykonywania zarządu nieruchomością wspólną. 2. Sąd, uwzględniając w części roszczenia przewidziane w art. 618 § 1 k.p.c. oddala żądania w pozostałym zakresie.

Brak winy w niezachowaniu terminu do podjęcia czynności procesowej (art. 168 § 1 k.p.c.) uzasadnia choroba strony, która oddziałując na sferę psychiczną, utrudnia lub uniemożliwia zajęcie się sprawami innymi niż własne zdrowie, w tym podjęcie decyzji o dokonaniu określonej czynności procesowej.

Ograniczenie uprawnienia do kierowania zarzutu wadliwości umocowania jedynie dla strony umocowującej narusza lub może naruszać także interes drugiej strony.

Nawet długo trwający stan faktycznych relacji między określonymi podmiotami (właścicielem gruntu lub jego użytkownikiem wieczystym a przedsiębiorcą eksploatującym urządzenia przesyłowe umieszczone na gruncie) nie może prowadzić do powstania zobowiązania o cechach obligacji rzeczowej, skutecznej erga omnes.

Przewidziana w art. 576 § 2 k.p.c. powinność wysłuchania stanowi realizację postanowień Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i Konwencji o prawach dziecka. Art. 72 ust. 3 Konstytucji nakłada na organy władzy publicznej oraz osoby odpowiedzialne za dziecko obowiązek wysłuchania dziecka i w miarę możliwości uwzględnienia jego zdania. Art. 12 Konwencji o prawach dziecka stanowi natomiast, że Państwa-Strony

Samo świadczenie pomocy prawnej z urzędu nie jest wystarczającą podstawą otrzymania wynagrodzenia z tego tytułu. Wadliwe oznaczenie strony, ogólnikowość zarzutów i brak nawiązania do realiów sprawy w środku zaskarżenia wniesionym przez pełnomocnika z urzędu uzasadnia odmowę przyznania mu zwrotu kosztów udzielonej w ten sposób pomocy prawnej.