Stosownie do art. 15 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./ opłatę sądową należy uiścić przy wniesieniu do sądu pisma podlegającego opłacie. Zgodnie z art. 17 tej ustawy Sąd odrzuca bez wezwania do uiszczenie opłaty, wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego środki zaskarżenia podlegające opłacie w wysokości stałej. Przepis par. 3 ust

Artykuł 359 Kpc w związku z art. 211 Kpa stanowią podstawę wzruszenia przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowienia o wstrzymaniu wykonania decyzji wydanego w trybie art. 201 par. 2 Kpa przez ten Sąd.

Wyrok wydany w sprawie, w której strona pozwana nie złożyła żadnego oświadczenia w przedmiocie żądań pozwu jest wyrokiem zaocznym, choćby sąd omyłkowo nadał mu charakter tzw. wyroku kontradyktoryjnego. Wyrok taki powinien być doręczony zgodnie z art. 343 k.p.c. i przysługuje od niego sprzeciw. Bez doręczenia wyrok taki się nie uprawomacnia i rewizja nadzwyczajna od niego podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna

Zarząd spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może w toku postępowania naprawczego przewidzianego w art. 173 k.h. – polegającego na wymuszeniu obowiązku przeniesienia na spółkę całego aportu określonego umową spółki stanowiącą podstawę wpisu spółki do rejestru – zgłaszać wniosek o obniżenie kapitału zakładowego określonego odrębną uchwałą wspólników dostosowującą wielkość kapitału zakładowego do faktycznie

Stwierdzenie nieważności umowy z uwagi na naruszenie przepisów ustawy z dnia 24 lutego 1990 r. o przeciwdziałaniu praktykom monopolistycznym (j.t. Dz.U. z 1995 r., nr 80, poz. 405) może nastąpić jako przesłanka rozstrzygnięcia w sprawie, z tym że wymaga uprzedniego formalnego stwierdzenia przez organy wymienione w tej ustawie, że określona praktyka ma charakter monopolistyczny.

Orzekanie co do skargi o wznowienie postępowania przez tych samych sędziów, którzy wydali wyrok objęty tą skargą z naruszeniem art. 48 § 3 k.p.c powoduje nieważność postępowania (art. 369 pkt 4).

Warunkiem oznaczenia sądu właściwego do rozpoznania sprawy w trybie art. 45 k.p.c. jest istnienie drogi sądowej oraz jurysdykcji krajowej dla rozpoznania sprawy, a także niemożność ustalenia sądu miejscowo właściwego, według przepisów k.p.c. Z wnioskiem z art. 45 k.p.c. może wystąpić także sąd, jeżeli nie jest związany uprzednim przekazaniem mu sprawy.

Zgodnie z art. 391 § 2 k.p.c. uchwała Sądu Najwyższego rozstrzygająca zagadnienie prawne wiąże tylko w danej sprawie. W innych sprawach treść i uzasadnienie uchwały mogą jedynie stanowić pomoc przy dokonywaniu wykładni prawa.

Jeżeli warunkiem cofnięcia przez pracownika rewizji jest zawarcie ugody pozasądowej to sąd rewizyjny obowiązany jest zapoznać się z treścią ugody i dokonać jej oceny z punktu widzenia przesłanek z art. 393 § 2 i art. 469 w związku z art. 4777 k.p.c.

Uchwała Rady Izby Notarialnej wstrzymująca opiniowanie wniosków asesorów o powołanie na stanowisko notariusza i wyznaczenie siedziby kancelarii notarialnej jest sprzeczna z prawem i podlega uchyleniu.

Sąd nie ma obowiązku ustalania z urzędu przyczyn unieważnienia odwołania od decyzji organu po terminie.

Nieudokumentowanie przez wnioskodawcę zgody małżonka na ustanowienie hipoteki, której przedmiot jest objęty wspólnością majątkową, lub brak potwierdzenia takiej czynności (art. 36 § 2 zd. drugie i art. 37 § 1 k.r.o.) stanowi przeszkodę do wpisu hipoteki w rozumieniu art. 48 ust. 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece, chociażby zostały spełnione pozostałe wymagania z art. 50 ust. 1 prawa bankowego

Protokół przejęcia majątku na cele reformy rolnej nie jest dokumentem, na podstawie którego można dokonać w księdze wieczystej wpisu prawa własności Skarbu Państwa. Protokół taki ma jedynie znaczenie jako urzędowe poświadczenie faktu, że majątek został objęty zarządem państwowym (art. 6 dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej – tekst jednolity Dz.U. z 1945 r., nr 3,

Datą wniesienia skargi nie jest data podana na skardze lecz data złożenia skargi w sądzie lub organie, który wydał zaskarżoną decyzję /art. 200 par. 1 Kpa/ lub data nadania skargi w polskim urzędzie pocztowo-telekomunikacyjnym /art. 165 par. 2 Kpc w związku z art. 211 Kpa/.

Oświadczenie organu Telekomunikacji Polskiej SA w przedmiocie odmowy zainstalowania stacji telefonicznej w lokalu mieszkalnym abonenta nie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 1 Kpa i nie podlega zaskarżaniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 196 par. 1 Kpa.