Z wicekuratorem oświaty można rozwiązać stosunek pracy tylko na podstawie właściwego przepisu ustawy, w drodze decyzji, która musi być uzasadniona zgodnie z wymogami zawartymi w art. 107 par. 3 Kpa. Wicekurator oświaty nie jest pracownikiem, którego stosunek pracy opiera się na podstawie powołania w rozumieniu art. 68 i następnych Kodeksu pracy a urzędnikiem mianowanym na to stanowisko.

W rozumieniu art. 27 ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ krótkotrwały, kilkudniowy wyjazd bezrobotnego z miejscowości stałego zamieszkania w celu załatwienia ważnych spraw rodzinnych, jak wyjazd z chorą żoną do lekarza, nie może być oceniany jako pozostawanie w sytuacji powodującej brak gotowości do podjęcia pracy, jeżeli bezrobotny

Nie przedstawienie przez związek zawodowy w terminie 30 dni od dnia doręczenia projektu uchwały rady gminy zastrzeżeń powoduje, że rada gminy nie ma obowiązku przeprowadzania dalszych konsultacji i uzgodnień o jakich mowa w art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 /.

Bezrobotny spełniający warunki z art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ nie może utracić uprawnienia do podwyższonego, zgodnie z tym przepisem zasiłku jedynie z tej przyczyny, iż podjął pracę i przepracował co najmniej 180 dni. W przypadku ponownej rejestracji po rozwiązaniu umowy o pracę, uprawnienie do podwyższonego zasiłku

1. Art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych /Dz.U. nr 46 poz. 201 ze zm./ jako szczególny odnosi się do wszelkich niepodatkowych należności budżetowych, a w tym do państwowych funduszy celowych, do których należy również Fundusz Ochrony Gruntów Rolnych. 2. Strona posiadająca status zakładu pracy chronionej zwolniona jest na podstawie

Rada gminy nie ma obowiązku zachowania trybu konsultacji przewidzianej w art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234 ze zm./, skoro strona nie posiada statusu o jakim mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy, lecz jest organizacją związkową działającą w ramach art. 26 ustawy o związkach zawodowych.

Przepis art. 21 ust. 5 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ dotyczący prawa do zasiłku z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach nie ma zastosowania do osób wykonujących prace nakładcze.

Prawo do zasiłku ze statusu absolwenta przysługuje tylko raz.

Złożenie przez nauczyciela, na podstawie art. 73 Karty Nauczyciela, wniosku o udzielenie urlopu dla poratowania zdrowia w określonym terminie nie jest przeszkodą do rozwiązania z nim stosunku pracy, na podstawie art. 20 tej ustawy, przed terminem wskazanym jako początek urlopu.

Nie jest dopuszczalna sądowa waloryzacja świadczeń na podstawie art. 3581 § 3 k.c. w sytuacji, gdy strony zawarły w umowie klauzulę waloryzacyjną (art. 3581 § 2 k.c.)

Możliwe było ustalenie zasad wynagradzania w zakładowej umowie zbiorowej odmiennie od postanowień układu zbiorowego pracy, w zakresie najniższych stawek wynagrodzenia, także na niekorzyść pracowników, jeżeli zakład pracy nie posiadał odpowiednich środków finansowych (art. 24111 § 2 k.p.)

Przewidziane w art. 19 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych /Dz.U. nr 55 poz. 234/ uprawnienie związków do opiniowania aktów wykonawczych do ustaw i odpowiadający temu uprawnieniu obowiązek organów samorządu terytorialnego przedstawiania projektów aktów lokalnych do zaopiniowania związkom zawodowym odnosi się do spraw przekazywanych przez ustawę do wydania aktu wykonawczego, które wprost

1. Skoro par. 7 ust. 2 uchwały nr 134 Rady Ministrów z dnia 8 października 1984 r. w sprawie zasad wydawania posiłków profilaktycznych, regeneracyjnych i wzmacniających pracownikom zatrudnianym w warunkach uciążliwych dla zdrowia lub szczególnie uciążliwych /M.P. nr 25 poz. 168/, stanowi, że "w razie niespożycia posiłku pracownikowi nie przysługuje ekwiwalent", to odmienne postanowienie "Regulamin

W ustawie z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ nie ma definicji osoby samotnej, ale z interpretacji przepisu art. 21 ust. 5a wynika, że przez osobę samotnie wychowującą dzieci należy rozumieć osobę stanu wolnego: pannę, kawalera, wdowę, wdowca i osobę rozwiedzioną. Konstrukcja omawianego przepisu jednoznacznie wskazuje, że używając określenia "samotny

Zarówno zawinione umyślnie przez pracownika uchybienie obowiązkom pracowniczym jak i ich naruszenie z winy nieumyślnej stanowi przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę. Wymierzenie pracownikowi kary porządkowej nie wyklucza możliwości uznania tego samego nagannego zachowania się pracownika, stanowiącego przesłankę ukarania, za przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę.

Szczególne potrzeby urzędu /art. 10 ust. 1b znowelizowanej ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych - Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ muszą powodować konieczność dokonania zmian personalnych na konkretnym stanowisku. Pracodawca zobowiązany jest więc wykazać, że z pewnych ważnych względów nie jest dalej możliwe bez uszczerbku dla jego interesów zatrudnianie pracownika na dotychczasowym

Artykuł 73 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1995 nr 1 poz. 1/ stanowi jedynie, że zasiłki dla bezrobotnych i inne świadczenia przyznane bezrobotnym przed dniem wejścia w życie tej ustawy /1 stycznia 1995 r./ wypłaca się nadal według przepisów dotychczasowych z pewnymi zastrzeżeniami. A więc w przepisie tym został dość wyraźnie określony zakres

Niestawiennictwo w wyznaczonym dniu w Rejonowym Urzędzie Pracy z przyczyn od bezrobotnego niezależnych i niemożność powiadomienia o tym Rejonowego Urzędu Pracy w terminie 14 dni nie może pozbawić go statusu bezrobotnego.

Podstawą nawiązania przez gminę stosunku pracy z kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest powołanie (art. 6ust. 3 ustawy prawo o aktach stanu cywilnego, w brzmieniu nadanym temu przepisowi przez art. 38 ustawy z dnia 17 maja1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy, a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw - Dz. U. Nr 34,

Przepis § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 20 listopada 1974 r. w sprawie stosunków pracy. w których pracodawcą jest osoba fizyczna (Dz. U. Nr 45, poz. 272 ze zm.) ma zastosowanie tylko do pracownic zatrudnionych w gospodarstwach domowych, a także -jeżeli pozostają we wspólnocie domowej z pracodawcą - w indywidualnych gospodarstwach rolnych.

Artykuł 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ upoważniał organy administracji do spraw zatrudnienia i bezrobocia jedynie do orzekania o zwrocie nienależnych świadczeń określonych w tej ustawie; przepis ten nie dotyczył świadczeń z ubezpieczenia społecznego określonych w odrębnych przepisach.